Φυσικές καταστροφές: Σημάδια πως ο Πλανήτης αντιδρά ενάντια μας;

Είναι οι Φυσικές καταστροφές σημάδια πως ο Πλανήτης αντιδρά ενάντια μας; Η Υπόθεση Γαία αφορά μία θεωρία που υποστηρίζει πως ο πλανήτης στον οποίο κατοικούμε είναι ζωντανός και αλληλοεπιδρά με εμάς, όπως αλληλοεπιδρούν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Υπάρχει μάλιστα μία ακόμη θεωρία, αυτή της Νοόσφαιρας, που αναφέρει πως οι σκέψεις ολόκληρης της Ανθρωπότητας πηγάζουν αλλά και επηρεάζουν την νοητική σφαίρα της Γης, η οποία διαθέτει (σύμφωνα πάντα με την θεωρία) νοητικές συνάψεις που επιστρέφουν στο συλλογικό μας ασυνείδητο. Τι συμβαίνει λοιπόν όταν στρεφόμαστε ολοένα και περισσότερο ενάντια στην φύση μας, αλλά και την ζωή του πλανήτη; Μάλλον ο πλανήτης αφού είναι ζωντανό όν, αμύνεται και αντιδρά. Αν κοιτάξουμε τριγύρω, όχι πολύ μακριά μας, ακόμη και στα σημερινά γεγονότα της Δυτικής Αττικής θα διαπιστώσουμε πως τίποτα δεν πάει καλά στον κόσμο. Αυτή η καταστροφή, ήταν μία φανερή αλληλεπίδραση του ανθρώπου με το περιβάλλον, και το περιβάλλον τον εκδικήθηκε για ακόμη μία φορά. Όμως ίσως το φαινόμενο να έχει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, αφού παντού στον κόσμο μπορούμε να δούμε πανδημίες, πόλεμους, αχαλίνωτη τρέλα στα μέσα ενημέρωσης, και γενικότερα μία καταπίεση και εικόνα χάους.

Η Ισορροπία της Γης

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως έχει χαθεί εντελώς η πνευματική και φυσική ισορροπία τριγύρω. Άλλοι πιστεύουν πως όλα αυτά τα τραγικά φαινόμενα πραγματοποιούνται από καθαρή σύμπτωση, όμως τι συμβαίνει πραγματικά στον πλανήτη; Μάλλον αυτό που γίνεται είναι η “Ψυχική” κραυγή της Γαίας, οι κραδασμοί που προκαλούνται από το διαβρωμένο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τον πλανήτη, οδηγώντας τον πρώτα από όλα στην Οικολογική καταστροφή. Αυτές οι πανδημίες και οι φυσικές καταστροφές που εξοντώνουν ολοένα και περισσότερο τους ανθρώπους και τις δομές τους, είναι αποτέλεσμα της σαθρής κοινωνίας που έχουμε εδραιώσει, του απαράδεκτου τρόπου με τον οποίο φερόμαστε στην Γη, και αδιαμφισβήτητα με την σκοτεινή πραγματικότητα που ζούμε, αφού οι ζοφερές σκέψεις μας υλοποιούνται και (ναι δεν είναι ακραίο αν το σκεφτείτε) ενισχύουν τέτοιου είδους καταστροφικά φαινόμενα.

Η Ανθρωπότητα δηλητηριάζει τους ωκεανούς, βομβαρδίζει την επιφάνεια με ραδιενέργεια, αποστραγγίζει τα εσωτερικά κοιτάσματα αλλά και τα πετρώματα ασταμάτητα, αποδυναμώνοντας το οικοσύστημα σχεδόν ανεπανόρθωτα, ψεκάζει τα σπαρτά και δημιουργεί γενετικά τροποποιημένους καρπούς! Ένα ενδιαφέρον στατιστικό μάλιστα αναφέρει πως έχουμε τόσα είδη ζωής που εξαφανίζονται στο διηνεκές, που οι Επιστήμονες εξήγγειλαν πως βρισκόμαστε στην “6ο Μεγάλο Αφανισμό”, στον οποίο συνεχώς προστίθενται κατηγορίες ζώων και έμβιων οργανισμών, τους οποίους οι επόμενες γενιές θα μαθαίνουν μόνο από τους ιστορικούς του Μέλλοντος.

Η Γαία αντεπιτίθεται

Έχει παρατηρηθεί, εξάλλου το ζούμε όλοι σχεδόν καθημερινά, πως η ανθρωπότητα φοβάται όλο και πιο πολύ για τον χαμό της. Αυτό συμβαίνει γιατί υποσυνείδητα διαπιστώνουμε πως ο φυσικός κόσμος, ο πλανήτης που μας φιλοξενεί, βγάζει κραυγές αγωνίας που δυναμώνουν συνεχώς. Αυτές οι κραυγές μεταφράζονται σε φυσικές καταστροφές, που θα μας θυμίζουν συνεχώς τα τραγικά λάθη που έχουμε κάνει σε σχέση με την φροντίδα της φύσης. Αυτή η ψυχική κραυγή γίνεται τόσο μεγάλη που η ανθρωπότητα επηρεάζεται καθημερινά. Στην σύγχρονη κοινωνία που έχουμε δημιουργήσει, ζώντας στις “κυψέλες” των πολυκατοικιών μας, ξεχάσαμε πως είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της φύσης. Έτσι νιώθουμε τα συμπτώματα στο πετσί μας. Αρκετοί άνθρωποι κατακλύζονται από τον τρόμο. Άλλοι αγχώνονται και ανησυχούν. Πολλοί βυθίζονται στην μελαγχολία και την κατάθλιψη. Όλα γίνονται γιατί αποσπαστήκαμε από την φύση και δημιουργήσαμε ένα κοινωνικό σύνολο γεμάτο προβλήματα και παθογένειες. Και ο πλανήτης σαν ζωντανό όν δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος από αυτές τις συνθήκες.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε, έτσι ώστε να έχουμε ελπίδα να φτιάξουμε ξανά τον κόσμο που ζούμε, είναι να παραδειγματιστούμε από ανθρώπους, που παρά τα σημεία των καιρών παραμένουν σε αρμονία με την φύση και δεν της πηγαίνουν κόντρα. Γιατί διαπιστώνουμε πως όλοι εμείς που χάσαμε την αρμονία αυτή, απωλέσαμε την αρμονία και την σύνδεση με τον ίδιο μας τον εαυτό, με την ψυχική μας ευεξία. Μόνο τότε ίσως σεβαστούμε την Γη, μόνο έτσι μπορεί να αρμονιστεί ο πλανήτης με το συλλογικό ασυνείδητο και να κατευνάσει τις θηριώδεις συνεπειες που μας κρατά φυλαγμένες, σε περίπτωση που θεωρήσουμε πως είμαστε ανώτεροί του.