ΙΠΠΟΛΥΤΟΣἕπεσθ᾽ ἄιδοντες ἕπεσθε
τὰν Διὸς οὐρανίαν
60 Ἄρτεμιν, ἇι μελόμεσθα.
ΙΠ. ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΟΝΤΕΣ
πότνια πότνια σεμνοτάτα,
Ζηνὸς γένεθλον,
χαῖρε χαῖρέ μοι, ὦ κόρα
65 Λατοῦς Ἄρτεμι καὶ Διός,
καλλίστα πολὺ παρθένων,
ἃ μέγαν κατ᾽ οὐρανὸν
ναίεις εὐπατέρειαν αὐ-
λάν, Ζηνὸς πολύχρυσον οἶκον.
70 χαῖρέ μοι, ὦ καλλίστα
καλλίστα τῶν κατ᾽ Ὄλυμπον.
ΙΠ. σοὶ τόνδε πλεκτὸν στέφανον ἐξ ἀκηράτου
λειμῶνος, ὦ δέσποινα, κοσμήσας φέρω,
75 ἔνθ᾽ οὔτε ποιμὴν ἀξιοῖ φέρβειν βοτὰ
οὔτ᾽ ἦλθέ πω σίδηρος, ἀλλ᾽ ἀκήρατον
μέλισσα λειμῶν᾽ ἠρινὴ διέρχεται,
Αἰδὼς δὲ ποταμίαισι κηπεύει δρόσοις,
ὅσοις διδακτὸν μηδὲν ἀλλ᾽ ἐν τῆι φύσει
80 τὸ σωφρονεῖν εἴληχεν ἐς τὰ πάντ᾽ ἀεί,
τούτοις δρέπεσθαι, τοῖς κακοῖσι δ᾽ οὐ θέμις.
ἀλλ᾽, ὦ φίλη δέσποινα, χρυσέας κόμης
ἀνάδημα δέξαι χειρὸς εὐσεβοῦς ἄπο.
μόνωι γάρ ἐστι τοῦτ᾽ ἐμοὶ γέρας βροτῶν·
85 σοὶ καὶ ξύνειμι καὶ λόγοις ἀμείβομαι,
κλύων μὲν αὐδῆς, ὄμμα δ᾽ οὐχ ὁρῶν τὸ σόν.
τέλος δὲ κάμψαιμ᾽ ὥσπερ ἠρξάμην βίου.
***
ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ
Ακλουθάτε, παιδιά, τραγουδάτε
την Ουράνια του Δία θυγατέρα
60 την καλή μας προστάτισσαν Άρτεμη.
ΧΟΡΟΣ ΘΕΡΑΠΟΝΤΩΝ
Δέσποινά μας, πανσεβάσμια,
χαίρε γέννημα του Δία,
χαίρε, ω χαίρε! Θυγατέρα
της Λητώς, Άρτεμη θεία,
η ομορφότερη παρθένα
στον απέραντο ουρανό!
Κατοικιά σου το παλάτι
το πολύχρυσο του Δία!
70 Χαίρε, ω χαίρ᾽ εσύ πανώρια,
πρώτη απ᾽ όλες τις ολύμπιες,
τις αθάνατες θεές!
ΙΠΠ. Για σένα, δέσποινά μου, έπλεξα τούτο
τ᾽ ανθοστεφάνι να σου το χαρίσω.
Από λιβάδι σού το φέρνω απάτητο,
όπου μήτε βοσκός τολμάει να βόσκει
τα ζωντανά του μήτε και δρεπάνι
τ᾽ αγγίζει, μόνο η μέλισσα την Άνοιξη
το χαίρεται· και το ποτίζ᾽ η Αιδώς
με κρύα νερά τρεχούμενα, για κείνους
πὄχουνε φυσικιά τη φρονιμάδα
80 για κάθε πράμα κι όχι μαθεμένη.
Αυτοί μονάχ᾽ ανθολογούν εκεί
και στους κακούς αυτό ᾽ναι μποδισμένο.
Αγαπημένη δέσποινα, κυρά μου,
δέξου από χέρι ευλαβικόν ετούτο
το στόλισμα για τα χρυσά μαλλιά σου.
Απ᾽ όλους τους θνητούς εγώ μονάχα
έχω τη χάρη να σε συντροφεύω,
να σου μιλάω, ν᾽ ακούγω τη φωνή σου,
χωρίς την όψη σου να βλέπω. Ας ήταν
να τέλειωνε η ζωή μου, όπως την άρχισα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου