Η ομορφιά που χάνεται

Που πάει η ομορφιά όταν χάνεται;

Ο χρόνος σημαδεύει τα νεανικά πρόσωπα. Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Η ομορφιά περιφέρεται εύκολα μπροστά στα μάτια μας, όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα.

Γυναίκες όμορφες, εντυπωσιακές, κοκέτες. Άντρες, αντιστοίχως, εμφανίσιμοι, μοδάτοι, ευπαρουσίαστοι. Υπάρχει, όμως, κάτι άλλο πέρα απ’ την εξωτερική εμφάνιση που είναι τόσο αναλώσιμη και φθαρτή;

Όταν τα χρόνια θα περάσουν και οι επιδερμίδες θα γεράσουν και η εξωτερική ομορφιά θα μας αποχαιρετήσει, τι είναι αυτό που θα μείνει;

Σημασία έχει θεωρώ να είσαι άνθρωπος με πνευματική και ψυχική ομορφιά. Όμορφος στο μυαλό, στην ψυχή, στον χαρακτήρα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Και εκεί δυσκολεύει το θέμα. Όταν όλοι αναζητούν τα εύκολα, την επιφάνεια και μένουν σ’ αυτά, μη θέλοντας ή μπορώντας να σκάψουν πιο βαθιά και να δουν παραπέρα.

Το πρόσωπο και το σώμα μπορούν να ρετουσαριστούν, η ψυχή όμως που κουβαλάει κάθε άνθρωπος κάτω απ’ το πετσί του, αυτή είναι που μετράει. Και αυτή είναι που κάνει και τη διαφορά.

Το να βρεις μια όμορφη κοπέλα ή έναν ωραίο άντρα είναι το μόνο εύκολο. Η διαφοροποίηση έγκειται στο τι κουβαλάει ο καθένας απ’ αυτούς μέσα του, στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς του, στην κοσμοθεωρία του και την προσωπικότητά του.

Το πνεύμα δεν μπορεί να προσποιηθεί ότι υπάρχει και ότι είναι σκεπτόμενο όταν είναι ακατοίκητο, απαίδευτο, ακαλλιέργητο.

Και όταν η ομορφιά θα φύγει, εσύ με ποιόν θα έχεις να συνομιλείς;