Κάπου ανάμεσα σε κάτι ψηλά δέντρα, τα οποία μοιάζουν να είναι εκεί αιώνες ριζωμένα, είναι ένας δρόμος που τον βρίσκεις μονάχα στα μονοπάτια του νου, σαν κλείσεις τα μάτια. Αν τον ακολουθήσεις, θα συναντήσεις ένα πηγάδι.Ένα πηγάδι διαφορετικό από τα άλλα. Πιο βαθύ, με πυθμένα ακαθόριστο, που ίσως αγγίζει διαστάσεις διόλου γνώριμες.
Εκεί δεν ρίχνεις κέρματα για ευχές. Ούτε ψάχνεις να βρεις νερό να ξεδιψάσεις.
Αυτό το πηγάδι δίνει απαντήσεις αλλιώτικες από τις άλλες, ελαφραίνοντας την ψυχή. Έχει την μαγική ιδιότητα να σε ωθεί να αδειάζεις, ώστε να μπορείς να δεις καθαρά.
Εκεί, στην αγκάλη των πετρωμάτων του, στο βαθύ σκοτάδι του που απλώνεται μπροστά σου και συναντάει το φως. Εκεί, έχεις την απεριόριστη ευκαιρία να αφαιρέσεις ό,τι περιττό κουβαλάς μέσα σου, για να μπορείς να γεμίσεις έπειτα σωστά.
Όταν νιώθεις πως δεν αντέχεις άλλο, με όλα όσα σε βαραίνουν, να πηγαίνεις εκεί. Όσες φορές κι αν χρειαστεί…
Κλείσε τα μάτια σε μια ήρεμη στιγμή. Σίγησε κάθε σκέψη. Άφησε τον εαυτό σου να ταξιδέψει σε αυτό το μαγικό μέρος. Επέτρεψε στον νου σου να το πλάσει όπως επιθυμεί, για να νιώσεις οικεία. Και αφέσου στην εμπειρία να σε παρασύρει.
Σαν φτάσεις στο πηγάδι αυτό, με την δύναμη του νου, πέταξε μέσα του όσα έχεις ανάγκη να αποδεσμεύσεις. Όσα θέλεις να αφήσεις πίσω σου, δίχως δεύτερη σκέψη. Μην αναλύσεις τίποτα, μην διστάσεις λεπτό. Ρίξε μέσα όσα η καρδιά σε προστάζει…
Στιγμές δύσκολες, που κουβαλάς στην θύμηση σου από το παρελθόν και σε πονάνε ακόμα, σαν να ρίζωσαν μέσα σου..
Την μοναξιά, που χαράχτηκε στο είναι σου, από όταν δεν είχες κανέναν ώμο να γύρεις και έτρεμες το κάθε νέο ξημέρωμα…
Τον φόβο να τολμήσεις ξανά να εμπιστευτείς, αφού τόσες πολλές φορές προδόθηκες…
Όλα τα περιττά συναισθήματα, που όμως αν εμμένεις σε αυτά σε φθείρουν και διαμορφώνουν το αύριο σου πιο σκοτεινό.
Για αυτό πέτα εκεί μέσα αβίαστα, τον κάθε πόνο, όλες τις στεναχώριες, την όποια σκιά περιβάλλει την ζωή σου…
Χάρισε στο άπειρο του πηγαδιού τις ατέρμονες, άσκοπες σκέψεις, που βυθίζουν την ζωή σου σε έναν κυκεώνα θλίψης…
Άφησε εκεί πρόσωπα που σε πλαισιώνουν και μονάχα σε απομυζούν, σαν ήρθε η ώρα να φύγουν πλέον από κοντά σου…
Σκόρπισε στα βάθη του τις επιρροές, τα λόγια ανθρώπων που σε ακολουθούν και επιτρέπεις να σε αγγίζουν και να σε περιορίζουν.
Τοποθετώντας καθ´ αυτόν τον τρόπο αυτόματα όρια..
Φώναξε «ΦΤΑΝΕΙ», αν χρειαστεί, καθώς γλιστράνε από εσένα και χάνονται…
Όλα αυτά και ό,τι άλλο επιθυμείς, απελευθέρωσε τα με αγάπη!
Με την αγάπη οδηγό, να οδεύεις μπροστά, δίχως βαρίδια να σε κρατάνε πίσω. Για να φτάσεις στον πάμφωτο προορισμό, καθαρός, ελεύθερος… αυτόφωτος!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου