Όλοι γνωρίζουμε πώς είναι να ανησυχούμε. Τρομακτικές σκέψεις παρεισφρέουν στο νου μας και απλά δεν μπορούμε να τις αποτινάξουμε. Τι θα γίνει αν χάσω την εργασία μου; Τι θα γίνει αν καταρρεύσει ο γάμος μου; Κι αν δεν μπορέσω να πληρώσω το ενοίκιο;Ένας λόγος που κάνουμε τέτοιες σκέψεις και δεν μπορούμε να σταματήσουμε είναι βέβαια ότι ποτέ δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι θα μας φέρει το μέλλον. Οι περισσότεροι άνθρωποι παγιδεύονται στο να αναμασούν κάποιες από αυτές τις σκέψεις για λίγο και φαντάζονται το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα.
Οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι οι πιο συχνές μας ανησυχίες περιλαμβάνουν τις σχέσεις μας με άλλους, την εργασία ή την επίδοση στο σχολείο, τα οικονομικά, την υγεία και άλλες ευθύνες. Αν και όλοι ανησυχούμε, η υπερβολική και ανεξέλεγκτη ανησυχία είναι το κύριο σύμπτωμα της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής, μίας ψυχικής διαταραχής που επηρεάζει περισσότερο από 5% του πληθυσμού – με περισσότερες τις γυναίκες.
Τα άτομα με γενικευμένη αγχώδης διαταραχή ανησυχούν υπερβολικά για πολλά διαφορετικά ζητήματα, τα οποία παράγουν νευρικότητα, μυϊκή ένταση, δυσκολία στη συγκέντρωση και προβλήματα με τον ύπνο.
Δυστυχώς, οι έρευνες δείχνουν ότι η χρόνια και υπερβολική ανησυχία μπορεί να έχει ευρείες συνέπειες, όπως προβλήματα στις σχέσεις, κακή επίδοση στην εργασία και στο σχολείο, ανεργία και ακόμα και σωματικές ασθένειες.
Για να ανακεφαλαιώσουμε, η ανησυχία μας κάνει να νιώθουμε άσχημα, και αν φτάσει σε υπερβολικά επίπεδα, υπάρχουν σοβαρές συνέπειες στον οργανισμό μας. Αλλά παρά όλα αυτά τα στοιχεία, πολλοί από εμάς δυσκολευόμαστε να «απενεργοποιήσουμε» την ανησυχία μας. Γιατί;
Όλα αυτά τα χρόνια, πολλοί ερευνητές έχουν προσπαθήσει να απαντήσουν σε αυτή την περίπλοκη ερώτηση. Αυτό που έχουν βρει μπορεί να σας εκπλήξει: Φαίνεται, ειρωνικά, ότι οι άνθρωποι συχνά καλλιεργούν θετικές πεποιθήσεις για την ανησυχία.
Για παράδειγμα, πολλοί πιστεύουν ότι η ανησυχία για ένα πρόβλημα είναι παρόμοια με την επίλυση του προβλήματος. Δυστυχώς, αν και μπορεί να μας φαίνεται ότι κάνουμε κάτι παραγωγικό, η ανησυχία σπάνια μας διορθώνει τα προβλήματα. Αν και συγκεντρώνει την προσοχή μας, το κάνει σε κάτι άγονα παρά σε κάτι παραγωγικό και χρήσιμο.
Για την ακρίβεια, οι ψυχολόγοι γνωρίζουν ότι είμαστε καλύτεροι στην επίλυση προβλημάτων όταν «βγαίνουμε» από τον λαβύρινθο της ανησυχίας και στρεφόμαστε στην αντικειμενική, στρατηγική σκέψη – όπως το να χωρίσουμε το πρόβλημα σε μικρότερα κομμάτια ή να εστιάσουμε σε μικρούς σταδιακούς στόχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου