ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ - Σφῆκες (835-862)

835 ΣΩ. βάλλ᾽ ἐς κόρακας. τοιουτονὶ τρέφειν κύνα.
ΒΔ. τί δ᾽ ἐστὶν ἐτεόν; ΣΩ. οὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίως,
ὁ κύων, παρᾴξας εἰς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσας
τροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκεν;
ΒΔ. τοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶ
840 εἰσακτέον μοι· σὺ δὲ κατηγόρει παρών.
ΣΩ. μὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽· ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύων
κατηγορήσειν, ἤν τις εἰσαγάγῃ γραφήν.
ΒΔ. ἴθι νυν, ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦρο. ΣΩ. ταῦτα χρὴ ποεῖν.
ΒΔ. τουτὶ τί ἐστι; ΦΙ. χοιροκομεῖον Ἑστίας.
845 ΒΔ. εἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις; ΦΙ. οὔκ, ἀλλ᾽ ἵνα
ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινά.
ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἁνύσας· ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπω.
ΒΔ. φέρε νυν, ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάς.
ΦΙ. οἴμοι, διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶν·
850 ἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον.
ΒΔ. ἰδού. ΦΙ. κάλει νυν. ΒΔ. ταῦτα δή. τίς οὑτοσὶ
ὁ πρῶτός ἐστιν; ΦΙ. ἐς κόρακας. ὡς ἄχθομαι,
ὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρειν.
ΒΔ. οὗτος σύ, ποῖ θεῖς; ΦΙ. ἐπὶ καδίσκους. ΒΔ. μηδαμῶς·
855 ἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους.
ΦΙ. κάλλιστα τοίνυν· πάντα γὰρ πάρεστι νῷν
ὅσων δεόμεθα, πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδρας.
ΒΔ. ἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν; οὐχὶ κλεψύδρα;
ΦΙ. εὖ γ᾽ ἐκπορίζεις πάντα κἀπιχωρίως.
860 ΒΔ. ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω
καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθεν,
ὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖς.

***
Από το σπίτι βγαίνει ο Σωσίας.ΣΩΣ. Να πάρ᾽ η οργή· σκυλί να σου πετύχει!
ΒΔΕ. Τί τρέχει πάλι; ΣΩΣ. Ο σκύλος μας ο Λάβης
πήδησε στην κουζίνα κι έχαψε ένα
σικελικό μεγάλο χλωροτύρι.
ΒΔΕ. Για τον πατέρα νά μια πρώτη δίκη·
840 και να ᾽σαι εσύ ο κατήγορος. ΣΩΣ. Εγώ όχι·
κατήγορος λέει μπαίνει ο άλλος σκύλος,
αν την κατηγορία διαβάσει κάποιος.
ΒΔΕ. Μπρος, φέρ᾽ τους και τους δυο. ΣΩΣ. Θα γίνει αμέσως.
Κάνει να μπει στο σπίτι, αλλά την ίδια στιγμή βγαίνει
απ᾽ αυτό ο Φιλοκλέωνας με μια μεγάλη κλούβα.
ΒΔΕ. Ετούτο τί είναι; ΦΙΛ. Κλούβα· εδώ φυλάω
γουρούνια για θυσία προς την Εστία.
ΒΔΕ. Έγινες αγιογδύτης και τη φέρνεις;
ΦΙΛ. Όχι, καλέ· θ᾽ αρχίσω απ᾽ την Εστία,
για να τσακίσω κάποιον. Γρήγορα, έλα!
Διψώ για καταδίκη. (Κάθεται.) ΒΔΕ. Πινακίδια
και δικόγραφα τρέχω εγώ να φέρω.
Μπαίνει στο σπίτι.
ΦΙΛ. Αργείς, χασομεράς και θα με σκάσεις·
850 βιάζομαι να πατήσω τη νυχιά μου.
ΒΔΕ., ξαναγυρίζοντας με πινακίδια και δικόγραφα.
Τα ᾽φερα. ΦΙΛ. Κάλεσε, έλα! ΒΔΕ. Αυτό θα κάμω.
Κοιτάζει τα πινακίδια.
Ποιός είν᾽ ο πρώτος;
ΦΙΛ., αναπηδώντας από την έδρα του.
Στην οργή! Θα σκάσω·
λησμόνησα τις κάλπες για τους ψήφους.
ΒΔΕ. Πού πας; ΦΙΛ. Για κάλπες. ΒΔΕ. Μη, δεν είν᾽ ανάγκη·
έχω μαζί μου αυτά τα κουβαδάκια.
ΦΙΛ. Ωραία, εντάξει· τ᾽ απαιτούμενα όλα
εδώ· μας λείπει μόνο μια κλεψύδρα.
ΒΔΕ., δείχνοντας το ουροδοχείο.
Και τούτο τί είναι; Δεν είναι κλεψύδρα;
ΦΙΛ Όλα τα βρίσκεις με αττική ξυπνάδα.
860 ΒΔΕ. Ένας να φέρει γρήγορα από μέσα
τη φωτιά, τις μυρτιές και το λιβάνι,
μια δέηση στους θεούς να γίνει πρώτα.
Μερικοί δούλοι τρέχουν να εκτελέσουν τη διαταγή.