Ένα μέρος αυτού που μας κάνει ανθρώπους είναι ότι μπορούμε να ορίσουμε την ύπαρξή μας με δύο τρόπους: στοχεύοντας στην ευχαρίστηση και αποφεύγοντας τον πόνο. Θέλουμε να αποφύγουμε οτιδήποτε μας βγάζει από τις ζώνες άνεσής μας και μας κάνει να νιώθουμε άβολα. Για την επίλυση των προβλημάτων, ωστόσο, η αποφυγή δεν είναι ένα ωφέλιμο όπλο στη φαρέτρα σας.
Τι είναι η Αποφυγή;
Κάθε φορά που κάποιος βιώνει κάτι επώδυνο, το αντιμετωπίζει με έναν από τους παρακάτω τρόπους: είτε μέσω προσέγγισης είτε, όπως εμείς βλέπουμε εδώ, μέσω της αποφυγής.
Με την αποφυγή, υιοθετείτε μια σειρά συμπεριφορών που σας επιτρέπουν να απομακρυνθείτε από οποιοδήποτε επώδυνο ή δυσάρεστο γεγονός. Αυτό μπορεί να γίνει με τους εξής τρόπους:
Βασικά, αυτό που συμβαίνει είναι σαν το φαινόμενο της στρουθοκαμήλου, η οποία θάβει το κεφάλι της στην άμμο. Είναι μια άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας και των τρεχουσών συνθηκών.
Σίγουρα θα είστε περιτριγυρισμένοι από άτομα που ενδιαφέρονται για εσάς και θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της αποφυγής, συζητώντας μαζί σας σε ένα ήπιο κλίμα για το πρόβλημα, βοηθώντας σας έτσι να προσεγγίσετε το ζήτημα που σας απασχολεί.
Μπορεί να έχετε την αίσθηση ότι αν αγνοήσετε το πρόβλημα, αυτό θα λυθεί ως δια μαγείας, γεγονός που γνωρίζετε ότι δεν ισχύει. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο είναι το θέμα ή το τραύμα. Όσο το αποφεύγουμε, τόσο μεγαλύτερο γίνεται.
Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τις περιπτώσεις που η αποφυγή μας βοηθάει, από τις περιπτώσεις εκείνες που μας ζημιώνει, διακρίνοντας και διασαφηνίζοντας αρχικά τη φύση του προβλήματος και τις προοπτικές επίλυσής του. Ως εκ τούτου, συμπεραίνουμε ότι η αποφυγή δεν είναι πανάκεια για όλα τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουμε.
Με τον καιρό, η συνεχής αντιμετώπιση των πραγμάτων μέσω της αποφυγής μπορεί να οδηγήσει σε:
Από τη μία πλευρά, ένα άτομο που κάνει αποφυγές μπορεί να προχωρήσει τη ζωή του – αλλά μόνο προς το παρόν. Θα πρέπει να θυμάται ότι τίποτα δεν λύνεται έτσι, δεν επιλύει το τραύμα, γεγονός που σημαίνει ότι αυτό μπορεί να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο. Μπορεί να φαίνεται σαν μια γρήγορη λύση, αλλά μόνο χειροτερεύει την κατάσταση, μακροπρόθεσμα, προκαλώντας περισσότερο άγχος.
Αυτή η αντιμετώπιση είναι το πρώτο βήμα, καθώς πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι αυτά που έχουμε οι ίδιοι δημιουργήσει στο μυαλό μας. Το μυαλό είναι σαν ένας μυς και μπορείτε να τον «γυμνάσετε», με άλλα λόγια να τον εκπαιδεύσετε, ώστε να σταματήσετε να σκέφτεστε με υπερβολικά αρνητικό τρόπο.
Το επόμενο μεγάλο πράγμα είναι να αποδεχτείτε την ιδέα ότι η αποφυγή του προβλήματος δεν το λύνει.
Όσο πιο γρήγορα μπορείτε να το αποδεχτείτε αυτό, τόσο πιο γρήγορα μπορείτε να προχωρήσετε παρακάτω. Διαβάζοντας ένα άρθρο όπως αυτό δείχνει ότι κάνετε τα πρώτα βήματα. Η απόκτηση πληροφοριών σχετικά με την αποφυγή σας δίνει τη δύναμη που χρειάζεστε για να την σταματήσετε.
Ένας άλλος τρόπος να σταματήσετε την αποφυγή είναι να αναγνωρίσετε πότε την κάνετε.
Κάντε μια σημείωση κάθε φορά που αποφεύγετε να αντιμετωπίσετε κάτι και σύντομα θα μάθετε να σταματάτε από τα αρχικά στάδια.
Αυτή είναι επίσης μια καλή στιγμή για να χρησιμοποιήσετε τεχνικές διαχείρισης του στρες, όπως ο διαλογισμός, η γιόγκα και η άσκηση. Δεν είναι ότι θα αποφύγετε ένα πρόβλημα, αλλά θα βρεθείτε σε μια πιο ήρεμη κατάσταση για να το αντιμετωπίσετε. Προσπαθώντας να αντιμετωπίσουμε το τραύμα έχοντας αυξημένο άγχος είναι μια συνταγή για καταστροφή, όχι για επίλυση.
Τελικές σκέψεις
Η αποφυγή αντιμετώπισης είναι μια φυσιολογική αντίδραση και κανείς δεν χρειάζεται να κατακρίνει τον εαυτό του γι’ αυτό. Είναι σημαντικό, όμως, να αναγνωρίσετε αν έχει παγιωθεί ως τρόπος αντιμετώπισης σε όλα σας τα προβλήματα, γιατί τότε χρειάζεται να κάνετε κάτι για να τον αλλάξετε. Όσο πιο γρήγορα μπορείτε να σταματήσετε αυτή τη μέθοδο αντιμετώπισης, τόσο πιο γρήγορα μπορείτε να αναλάβετε τον έλεγχο της ζωής, των συναισθημάτων και της ψυχικής σας υγείας.
Αυτό είναι δύσκολο και απαιτεί προσπάθεια εκ μέρους σας. Μαθαίνοντας να αναδιαμορφώνετε τις σκέψεις σας είναι το πρώτο βήμα για να ξεκινήσετε. Μια άλλη καλή ιδέα είναι να θυμόμαστε να κάνουμε μικρά βήματα προόδου και να μην αισθανόμαστε ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα πάντα με μιας. Είναι μια πράξη πραγματικής δύναμης.
Τι είναι η Αποφυγή;
Κάθε φορά που κάποιος βιώνει κάτι επώδυνο, το αντιμετωπίζει με έναν από τους παρακάτω τρόπους: είτε μέσω προσέγγισης είτε, όπως εμείς βλέπουμε εδώ, μέσω της αποφυγής.
Με την αποφυγή, υιοθετείτε μια σειρά συμπεριφορών που σας επιτρέπουν να απομακρυνθείτε από οποιοδήποτε επώδυνο ή δυσάρεστο γεγονός. Αυτό μπορεί να γίνει με τους εξής τρόπους:
- Απομονώνοντας τον εαυτό σας από το γεγονός, διατηρώντας δηλαδή μια απόσταση από το βίωμα
- Ελαχιστοποιώντας το εύρος των συναισθημάτων σας
- Αρνούμενοι ότι το δυσάρεστο αυτό γεγονός σάς συμβαίνει
- Υπερκαταναλώνοντας τροφή ή καταναλώνοντας εξαρτησιογόνες ουσίες
- Απομονώνοντας τον εαυτό σας από τους ανθρώπους
Βασικά, αυτό που συμβαίνει είναι σαν το φαινόμενο της στρουθοκαμήλου, η οποία θάβει το κεφάλι της στην άμμο. Είναι μια άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας και των τρεχουσών συνθηκών.
Σίγουρα θα είστε περιτριγυρισμένοι από άτομα που ενδιαφέρονται για εσάς και θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της αποφυγής, συζητώντας μαζί σας σε ένα ήπιο κλίμα για το πρόβλημα, βοηθώντας σας έτσι να προσεγγίσετε το ζήτημα που σας απασχολεί.
Μπορεί να έχετε την αίσθηση ότι αν αγνοήσετε το πρόβλημα, αυτό θα λυθεί ως δια μαγείας, γεγονός που γνωρίζετε ότι δεν ισχύει. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο είναι το θέμα ή το τραύμα. Όσο το αποφεύγουμε, τόσο μεγαλύτερο γίνεται.
Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τις περιπτώσεις που η αποφυγή μας βοηθάει, από τις περιπτώσεις εκείνες που μας ζημιώνει, διακρίνοντας και διασαφηνίζοντας αρχικά τη φύση του προβλήματος και τις προοπτικές επίλυσής του. Ως εκ τούτου, συμπεραίνουμε ότι η αποφυγή δεν είναι πανάκεια για όλα τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουμε.
Με τον καιρό, η συνεχής αντιμετώπιση των πραγμάτων μέσω της αποφυγής μπορεί να οδηγήσει σε:
- Συναισθηματικό μούδιασμα που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στις σχέσεις.
- Έλλειψη συνειδητοποίησης του πώς αισθάνεστε.
- Έλλειψη συνειδητοποίησης του τρόπου που συνδέεστε με τον κόσμο.
- Αδυναμία ανάληψης δράσης όταν χρειαστεί.
Από τη μία πλευρά, ένα άτομο που κάνει αποφυγές μπορεί να προχωρήσει τη ζωή του – αλλά μόνο προς το παρόν. Θα πρέπει να θυμάται ότι τίποτα δεν λύνεται έτσι, δεν επιλύει το τραύμα, γεγονός που σημαίνει ότι αυτό μπορεί να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο. Μπορεί να φαίνεται σαν μια γρήγορη λύση, αλλά μόνο χειροτερεύει την κατάσταση, μακροπρόθεσμα, προκαλώντας περισσότερο άγχος.
Το πρωτο πραγμα που πρεπει να εξετασουμε ειναι η ενεργη στρατηγικη αντιμετωπισης.Αυτό συνεπάγεται αλλαγή του τρόπου σκέψης σας για τον αγχογόνο παράγοντα. Εάν θεωρείτε ότι κάθε πρόβλημα έχει και τη λύση του, τότε το πρόβλημα μπορεί να είναι πιο εύκολο να ξεπεραστεί. Ένα τραύμα ή άγχος έχει δύναμη πάνω σας μόνο αν εσείς το επιτρέψετε. Η πεποίθησή σας πως οποιοδήποτε πρόβλημα παρουσιαστεί μπορείτε να το διαχειριστείτε, δίνει από μόνο του μια άλλη δυναμική στην στρατηγική αντιμετώπισης που θα ακολουθήσετε.
Αυτή η αντιμετώπιση είναι το πρώτο βήμα, καθώς πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι αυτά που έχουμε οι ίδιοι δημιουργήσει στο μυαλό μας. Το μυαλό είναι σαν ένας μυς και μπορείτε να τον «γυμνάσετε», με άλλα λόγια να τον εκπαιδεύσετε, ώστε να σταματήσετε να σκέφτεστε με υπερβολικά αρνητικό τρόπο.
Το επόμενο μεγάλο πράγμα είναι να αποδεχτείτε την ιδέα ότι η αποφυγή του προβλήματος δεν το λύνει.
Όσο πιο γρήγορα μπορείτε να το αποδεχτείτε αυτό, τόσο πιο γρήγορα μπορείτε να προχωρήσετε παρακάτω. Διαβάζοντας ένα άρθρο όπως αυτό δείχνει ότι κάνετε τα πρώτα βήματα. Η απόκτηση πληροφοριών σχετικά με την αποφυγή σας δίνει τη δύναμη που χρειάζεστε για να την σταματήσετε.
Ένας άλλος τρόπος να σταματήσετε την αποφυγή είναι να αναγνωρίσετε πότε την κάνετε.
Κάντε μια σημείωση κάθε φορά που αποφεύγετε να αντιμετωπίσετε κάτι και σύντομα θα μάθετε να σταματάτε από τα αρχικά στάδια.
Αυτή είναι επίσης μια καλή στιγμή για να χρησιμοποιήσετε τεχνικές διαχείρισης του στρες, όπως ο διαλογισμός, η γιόγκα και η άσκηση. Δεν είναι ότι θα αποφύγετε ένα πρόβλημα, αλλά θα βρεθείτε σε μια πιο ήρεμη κατάσταση για να το αντιμετωπίσετε. Προσπαθώντας να αντιμετωπίσουμε το τραύμα έχοντας αυξημένο άγχος είναι μια συνταγή για καταστροφή, όχι για επίλυση.
Τελικές σκέψεις
Η αποφυγή αντιμετώπισης είναι μια φυσιολογική αντίδραση και κανείς δεν χρειάζεται να κατακρίνει τον εαυτό του γι’ αυτό. Είναι σημαντικό, όμως, να αναγνωρίσετε αν έχει παγιωθεί ως τρόπος αντιμετώπισης σε όλα σας τα προβλήματα, γιατί τότε χρειάζεται να κάνετε κάτι για να τον αλλάξετε. Όσο πιο γρήγορα μπορείτε να σταματήσετε αυτή τη μέθοδο αντιμετώπισης, τόσο πιο γρήγορα μπορείτε να αναλάβετε τον έλεγχο της ζωής, των συναισθημάτων και της ψυχικής σας υγείας.
Αυτό είναι δύσκολο και απαιτεί προσπάθεια εκ μέρους σας. Μαθαίνοντας να αναδιαμορφώνετε τις σκέψεις σας είναι το πρώτο βήμα για να ξεκινήσετε. Μια άλλη καλή ιδέα είναι να θυμόμαστε να κάνουμε μικρά βήματα προόδου και να μην αισθανόμαστε ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα πάντα με μιας. Είναι μια πράξη πραγματικής δύναμης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου