ΛΙΧΑΣ
(πέτρα, νησιά)
Ο Λίχας ήταν σύντροφος, υπηρέτης ή κήρυκας του Ηρακλή, συνδεδεμένος μαζί του στην τελευταία εκστρατεία και στην τελευταία φάση της ζωής του, όπου κυριαρχούν ο έρωτας -του Ηρακλή για τη νεαρή Ιόλη, της Δηιάνειρας για τον Ηρακλή- και ο θάνατος του ήρωα ως αποτέλεσμα εκδίκησης ύστερα από χρόνια για τον ανεκπλήρωτο έρωτα του Νέσσου προς τη Δηιάνειρα (Σοφ., Τρ. 189-328).
Όταν έφτασε στην Τραχίνα [ο Ηρακλής], συγκέντρωσε στρατό για να επιτεθεί στην Οιχαλία, επειδή ήθελε να τιμωρήσει τον Εύρυτο. Μαζί του πολέμησαν οι Αρκάδες και οι Μηλιείς από την Τραχίνα και οι Επικνημίδιοι Λοκροί, σκότωσε τον Εύρυτο και τα παιδιά του και κυρίευσε την πόλη. Και αφού έθαψε όσους από τους συμπολεμιστές του είχαν πεθάνει, λαφυραγώγησε την πόλη και πήρε αιχμάλωτη την Ιόλη. Και αφού προσάραξε στο Κήναιο της Εύβοιας, ίδρυσε στο ακρωτήριο βωμό προς τιμή του Δία Κηναίου. Και επειδή θέλησε να προσφέρει θυσία, έστειλε στην Τραχίνα τον κήρυκα <Λίχα> να του φέρει λαμπρή φορεσιά [χιτώνα και ιμάτιο φορούσαν στις θυσίες]. Όταν η Δηιάνειρα έμαθε από αυτόν για την Ιόλη, επειδή φοβήθηκε μήπως αγαπήσει περισσότερο εκείνη και επειδή θεώρησε ότι το αίμα του Νέσσου που είχε τρέξει ήταν στ' αλήθεια φίλτρο ερωτικό, επάλειψε μ' αυτό τον χιτώνα. Τον φόρεσε ο Ηρακλής και άρχισε τη θυσία. Αλλά μόλις ο χιτώνας πήρε να θερμαίνεται, το δηλητήριο της ύδρας άρχισε να του σαπίζει το δέρμα, και αρπάζοντας τον Λίχα από τα πόδια, τον εκσφενδόνισε. (Απολλόδωρος 2.156-158)
Ο Διόδωρος παραδίδει την ίδια ιστορία, χωρίς όμως να αναφέρει τη μεταμόρφωση του υπηρέτη-συντρόφου σε πέτρα:
Θέλοντας [ο Ηρακλής] να τελέσει θυσία, έστειλε τον Λίχα τον υπηρέτη του, στην Τραχίνα, στη γυναίκα του Δηιάνειρα, με την εντολή να της ζητήσει το ιμάτιο και τον χιτώνα, που συνήθιζε να φοράει κατά τις θυσίες. Η Δηιάνειρα, όταν έμαθε από τον Λίχα την αγάπη του Ηρακλή προς την Ιόλη, επειδή ήθελε να αγαπάει περισσότερο αυτήν, άλειψε τον χιτώνα με το φίλτρο που της είχε δώσει ο Κένταυρος για την εξόντωσή του. Ο Λίχας, αγνοώντας την κατάσταση, έφερε τα ρούχα για τη θυσία. Και ο Ηρακλής ντύθηκε τον αλειμμένο χιτώνα και σιγά σιγά, καθώς επενεργούσε η δύναμη του δηλητηρίου, έπεσε στη φοβερότερη συμφορά. Γιατί η αιχμή του βέλους έφερε πάνω της το δηλητήριο της ύδρας [της Λερναίας Ύδρας] και όπως ο χιτώνας άρχισε με τη θερμότητα του σώματος να διαβρώνει τις σάρκες, ο Ηρακλής πάνω στον πόνο του σκότωσε τον Λίχα τον υπηρέτη του (Διόδ. 4.38)
Ο Λίχας, λοιπόν, σύμφωνα με ορισμένους συγγραφείς, μεταμορφώθηκε σε πέτρα ή ότι από τα κομμάτια του διαμελισμένου σώματός και το αίμα του δημιουργήθηκαν τα νησιά Λιχάδες, μια συστάδα τριών νησιών, αναφέρει ο Στράβωνας (9.4.4), στα βορειοδυτικά της Εύβοιας μεταξύ του Μαλιακού και του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου, γύρω από το ακρωτήριο Κήναιο. Ο ίδιος μνημονεύει και τον τάφο του Λίχα στην Εύβοια.
Κατά μια εκδοχή ο Λίχας ήταν εγγονός του Ηρακλή από τον Ύλλο και την Ιόλη, την κόρη του Ευρύτου (Τζέτζ. Σχόλ. Λυκόφρ. Αλεξ. 804).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου