ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ - Νεφέλαι (1115-1130)

1115 τοὺς κριτὰς ἃ κερδανοῦσιν, ἤν τι τόνδε τὸν χορὸν
ὠφελῶσ᾽ ἐκ τῶν δικαίων, βουλόμεσθ᾽ ἡμεῖς φράσαι.
πρῶτα μὲν γάρ, ἢν νεᾶν βούλησθ᾽ ἐν ὥρᾳ τοὺς ἀγρούς,
ὕσομεν πρώτοισιν ὑμῖν, τοῖσι δ᾽ ἄλλοις ὕστερον.
εἶτα τὸν καρπόν τε καὶ τὰς ἀμπέλους φυλάξομεν,
1120 ὥστε μήτ᾽ αὐχμὸν πιέζειν μήτ᾽ ἄγαν ἐπομβρίαν.
ἢν δ᾽ ἀτιμάσῃ τις ἡμᾶς θνητὸς ὢν οὔσας θεάς,
προσεχέτω τὸν νοῦν, πρὸς ἡμῶν οἷα πείσεται κακά,
λαμβάνων οὔτ᾽ οἶνον οὔτ᾽ ἄλλ᾽ οὐδὲν ἐκ τοῦ χωρίου·
ἡνίκ᾽ ἂν γὰρ αἵ τ᾽ ἐλᾶαι βλαστάνωσ᾽ αἵ τ᾽ ἄμπελοι,
1125 ἀποκεκόψονται· τοιαύταις σφενδόναις παιήσομεν.
ἢν δὲ πλινθεύοντ᾽ ἴδωμεν, ὕσομεν καὶ τοῦ τέγους
τὸν κέραμον αὐτοῦ χαλάζαις στρογγύλαις ξυντρίψομεν.
κἂν γαμῇ ποτ᾽ αὐτὸς ἢ τῶν ξυγγενῶν ἢ τῶν φίλων,
ὕσομεν τὴν νύκτα πᾶσαν· ὥστ᾽ ἴσως βουλήσεται
1130 κἂν ἐν Αἰγύπτῳ τυχεῖν ὢν μᾶλλον ἢ κρῖναι κακῶς.

***
ΚΟΡ. Οι κριτές, αν, όπως είναι δίκιο, κάμουνε καλό
στο Χορό μας, ας ακούσουν πόσα θα κερδίσουνε.
Χέρσο χτήμα σας είν᾽ ώρα να τ᾽ οργώσετε; Σ᾽ αυτό
πρώτα, κι ύστερα στα ξένα, εμείς θα ρίχνουμε βροχή.
Και θα σας φυλάμε αμπέλια κι όλα τα γεννήματα·
1120 ούτε αναβροχιές και στέγνες ούτε και νεροποντές.
Μα αν κανείς, θνητός ενώ είναι, μας προσβάλει, εμάς θεές,
ας προσέξει για να μάθει τί κακό θα δει από μας·
να μαζέψει ή να τρυγήσει δε θα βρίσκει ούτε σταλιά·
μόλις λίγο βλασταρώσει κάποιο κλήμα του ή ελιά,
σφεντονίζοντας χαλάζι θα τα σμπαραλιάζουμε.
Πάει κανείς να βγάλει πλίθους; Νά μια μπόρα εμείς γερή·
κεραμίδι απ᾽ το χαλάζι δε θα μείνει στη σκεπή.
Κι αν παντρεύεται, ή ο ίδιος ή δικός του ή φίλος του,
νά βροχή οληνύχτα· «κάλλιο να ᾽μουνα στην Αίγυπτο»
1130 τότ᾽ εκείνος θα φωνάξει, «παρά που έκρινα στραβά».