Πάντα ανέτοιμοι στον έρωτα

Η ελπίδα θα ‘ναι για πάντα η μεγάλη ντόπα κι ο βασικός λόγος για τον οποίο χαρίζουμε ευκαιρίες, χωρίς πολλή σκέψη και με μπόλικο συναίσθημα.    

Οι ελπίδες, όπως κι οι ευκαιρίες, είναι σε έξαρση όσο είμαστε μικροί. Με τους πρώτους βράχους και τα πρώτα εμπόδια στον δρόμο μας, με τα πρώτα χρόνια της ωριμότητας, έρχεται κι η σωστή αξιολόγηση των καταστάσεων, το πιο καθαρό βλέμμα, η πιο καθαρή σκέψη κι, αναπόφευκτα, η στάθμη των ελπίδων και των ευκαιριών πέφτει.

Για να ‘ρθει εκείνη τη μαγική στιγμή ο έρωτας και να τα διαλύσει όλα.

Κι ώριμες σκέψεις, και στόχοι, κι ισορροπίες πάνε όλα κυριολεκτικά στον διάολο. Πολλές φορές πας κι εσύ μαζί τους.

Κι η τετράγωνη ορθολογιστική σου νοοτροπία κι εκείνα τα γελοία λόγια που ξεστόμιζες με σιγουριά κι απόλυτη υποτίμηση προς τον έρωτα και τους κάθε λογής ερωτευμένους. Κάτσε λούσου τα τώρα, που το ‘παιζες σοφός, ψύχραιμος και σίγουρος για τον εαυτό σου.

Η ελπίδα πάντα θα ντοπάρει τις ευκαιρίες, ο έρωτας πάντα θα σε βρίσκει απροετοίμαστο και θα σε μετατρέπει σε ένα τρυφερό, γελοίο, πλάσμα, κι όλα αυτά θα συνεχίσουν να συμβαίνουν όσο η Γη γυρίζει κι όσο εσύ ορκίζεσαι πως δε θα το ξανακάνεις.