Το δράμα του έρωτα

Στην αρχαιοελληνική σύλληψη, ο Έρωτας πολιτογραφείται ως γιος του Πόρου και της Πενίας, φέρει το στίγμα της έλλειψης, της ένδειας. Πηγή της ακαταμάχητης ισχύος του είναι το ανεξάντλητο κοίτασμα της έλλειψης…

 

Ο αληθινός έρωτας αφορά τον εαυτό μας

Αυτό που διακυβεύεται στο επίπεδο του έρωτα, έχει να κάνει με την έλλειψη, η οποία λειτουργεί ως αρχή ερωτικοποίησης και επιθυμητότητας ενός αντικειμένου. Για να ερωτευθείς, πρέπει να παραδεχτείς την έλλειψη σου, να αναγνωρίσεις ότι χρειάζεσαι τον άλλον, να τοποθετήσεις σε εκείνον μια αλήθεια για τον εαυτό σου…

Ο αληθινός έρωτας, απευθύνεται σε αυτόν που νομίζεις πως γνωρίζει την αληθινή αλήθεια σου.

Ο αληθινός έρωτας αφορά στην έκπληξη με την αποδεχόμαστε μια υπόσχεση αναπλήρωσης για ό,τι μας λείπει.

Ζούμε μέσα στην αυταπάτη… Η σαγήνη παραγκωνίζει τη λογική και η επεξεργασία των δεδομένων είναι σε αποκλειστική συνάρτηση με την ερωτική έλξη και την απόλαυση. Στη διαδικασία του έρωτα, η εξιδανίκευση του άλλου παίζει πρωτεύοντα ρόλο και οι προβολές είναι επαναλαμβανόμενες. Προβάλλουμε, στον άλλον, τον ιδανικό μας εαυτό και έτσι μέσω εκείνου, εξυψωνόμαστε, ταυτιζόμενοι με το αντικείμενο του έρωτά μας…. Γινόμαστε αυτό που θα επιθυμούσαμε.

Ο αμοιβαίος έρωτας και τι σημαίνει για έναν άνδρα και τι για μια γυναίκα

«Ο έρωτας είναι πάντα αμοιβαίος» έλεγε ο Ζακ Λακάν αναφερόμενος στο πάρε – δώσε του έρωτα. Είναι αμοιβαίος γιατί, η αγάπη που έχω για τον άλλο, είναι το ανταποδοτικό αποτέλεσμα του αιτίου της αγάπης που είναι για μένα. Σημαίνει πως ερωτεύομαι τον άλλον επειδή υπάρχει κάτι σε αυτόν που μου γεννά αυτό το αίσθημα... Αυτό δε σημαίνει, σε καμία περίπτωση, πως κάποιος θα ανταποκριθεί στον έρωτα του άλλου ωστόσο, όταν συμβαίνει είναι της τάξεως του θαύματος.

Η επιλογή του ερωτικού αντικειμένου βασίζεται στο αίτιο της επιθυμίας. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό ή ένα σύνολο χαρακτηριστικών που οδηγούν το άτομο να επιλέξει και εξαρτάται από την μοναδική προσωπική ιστορία του καθενός. Η θεμελίωση του έρωτα βασίζεται σε μικρά πράγματα, σε ‘’υπέροχες συμπτώσεις’’.

Ιδιαίτερα για τους άνδρες, η παρουσία τέτοιων αιτιών επιθυμίας είναι συχνή και σχεδόν απαραίτητη για να πυροδοτηθεί η διαδικασία του έρωτα. Από την άλλη πλευρά, η γυναικεία επιθυμία αφορά περισσότερο στην ίδια την επιθυμία. Μια γυναίκα θέλει να αγαπηθεί, θέλει να είναι επιθυμητή και η παραδοχή του έρωτα από την πλευρά ενός άνδρα, η εκφορά ενός ερωτικού λόγου, συχνά αποτελεί sine qua non για την εκδήλωση της γυναικείας αγάπης. Ο άνδρας και η γυναίκα δεν περιμένουν το ίδιο πράγμα.

Ο έρωτας είναι μια ιστορία φαντασιωτική… αφορά περισσότερο στην εικόνα του άλλου, στην όψη που αποκτά όταν αντικατοπτρίζεται στο βλέμμα μας, σε ό,τι υποθέτουμε στον άλλον.

Η αλήθεια του έρωτα, δεν ταυτίζεται την αλήθεια της πραγματικότητας. Η αλήθεια του έρωτα αφορά αυτό που δεν μπορώ ν’ αντέξω, αυτό που αδυνατώ να δω για μένα, αφορά μια έκπληξη, αφορά δύο σώματα.

Αυτό είναι το δράμα του έρωτα…. «το σώμα μου μπερδεμένο με το δικό σου»…