Ο πλανήτης μας βομβαρδίζεται συνεχώς από κοσμικά σωματίδια. Ωστόσο, κατά περιόδους το ρεύμα των σωματιδίων ήταν ιδιαίτερα ισχυρό όταν μια ηλιακή καταιγίδα συνέβαινε στο παρελθόν. Οι ηλιακές καταιγίδες αποτελούνται από σωματίδια υψηλής ενέργειας που εκτοξεύονται από τον ήλιο με εκρήξεις στην επιφάνεια του άστρου μας.
Μια πανίσχυρη ηλιακή καταιγίδα -περίπου δέκα φορές ισχυρότερη από οποιαδήποτε έχει καταγραφεί στη σύγχρονη εποχή- εκτιμάται ότι είχε πλήξει τη Γη πριν περίπου 2.600 χρόνια, σύμφωνα μια νέα επιστημονική έρευνα, που βρήκε τις σχετικές ενδείξεις θαμμένες στους πάγους της Γροιλανδίας.
Τα τελευταία 70 χρόνια, οι ερευνητές μελέτησαν αυτές τις ηλιακές καταιγίδες με άμεσες παρατηρήσεις, γεγονός που οδήγησε στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τα ηλεκτρικά δίκτυα, τα διάφορα συστήματα επικοινωνιών, τους δορυφόρους και την εναέρια κυκλοφορία. Δύο παραδείγματα σοβαρών ηλιακών καταιγίδων στη σύγχρονη εποχή που προκάλεσαν εκτεταμένες περικοπές ρεύματος, πραγματοποιήθηκαν στο Κεμπέκ, τον Καναδά (1989) και στο Μάλμοε της Σουηδίας (2003).
Τώρα, πολλές έρευνες υποδεικνύουν ότι οι ηλιακές καταιγίδες μπορούν να είναι ακόμα πιο ισχυρές από τις μετρήσεις που έχουμε κάνει μέχρι στιγμής μέσω άμεσων παρατηρήσεων.
Οι ερευνητές πίσω από τη νέα διεθνή μελέτη στο Πανεπιστήμιο Lund της Σουηδίας, χρησιμοποίησαν δείγματα πάγου ή πυρήνες πάγου για να βρουν ενδείξεις σχετικά με προηγούμενες ηλιακές καταιγίδες. Οι πυρήνες προέρχονται από τη Γροιλανδία και περιέχουν πάγο που σχηματίστηκε κατά το παρελθόν ακόμα και 100 000 χρόνια πριν. Το υλικό περιέχει ενδείξεις μιας πολύ ισχυρής ηλιακής καταιγίδας που συνέβη το 660 π.Χ.
Οι τελευταίες εκτιμάται ότι είχαν περίπου δεκαπλάσια ισχύ σε σχέση με την ισχυρότερη της σύγχρονης εποχής, που είχε συμβεί το 1956, ενώ δεν είναι σαφές πώς συγκρίνονται με την καταιγίδα του «Κάρινγκτον» του 1859.
«Εάν αυτή η ηλιακή καταιγίδα είχε συμβεί σήμερα, θα μπορούσε να είχε σοβαρές επιπτώσεις στην σημερινή κοινωνία της υψηλής τεχνολογίας», λέει ο Raimund Muscheler, καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο του Lund.
Η νέα μελέτη επισημαίνει ότι μια τρίτη γνωστή περίπτωση τεράστιας ηλιακής καταιγίδας που χρονολογείται από το παρελθόν έχει ανακαλυφθεί μέσω έμμεσων παρατηρήσεων στο αρχείο της φύσης.
Ο Raimund Muscheler συμμετείχε επίσης σε έρευνα που επιβεβαίωσε την ύπαρξη δύο άλλων τεράστιων ηλιακών καταιγίδων, χρησιμοποιώντας και τους δύο πυρήνες πάγου και τους ετήσιους δακτυλίους ανάπτυξης παλιών δέντρων. Αυτές οι καταιγίδες πραγματοποιήθηκαν το 775 και 994 π.Χ. Επισημαίνει ότι, παρόλο που αυτές οι τεράστιες ηλιακές καταιγίδες είναι σπάνιες, η νέα ανακάλυψη δείχνει ότι είναι μια φυσικά επαναλαμβανόμενη επίδραση της ηλιακής δραστηριότητας.
«Γι ‘αυτό πρέπει να αυξήσουμε την προστασία της κοινωνίας από τις ηλιακές καταιγίδες», λέει.
Η σημερινή αξιολόγηση των κινδύνων βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις άμεσες παρατηρήσεις που έγιναν τα τελευταία 70 χρόνια, αλλά ο Raimund Muscheler προτείνει ότι υπάρχει ανάγκη επανεξέτασης ενόψει των τριών τεράστιων ηλιακών καταιγίδων που έχουν ανακαλυφθεί τώρα. Υποστηρίζει ότι υπάρχει ανάγκη μεγαλύτερης συνειδητοποίησης της πιθανότητας πολύ ισχυρών ηλιακών καταιγίδων και της ευπάθειας της κοινωνίας μας.
«Η έρευνά μας δείχνει ότι οι κίνδυνοι είναι σήμερα υποτιμημένοι, πρέπει να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι», καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου