Σταμάτα να ελέγχεις τη ζωή και ξεκίνα να την ζεις

Έχουμε την εντύπωση πως ο έλεγχος φέρνει γαλήνη στην καθημερινότητα μας. Κατά βάθος περιμένουμε την ιδανική μέρα, που θα ξυπνήσουμε και θα κυλήσουν όλα τόσο ομαλά, σαν όνειρο! Κάναμε μια ουτοπική συμφωνία με το μυαλό μας, πως θα είμαστε ευτυχισμένοι όταν όλα θα είναι υπό έλεγχο… και μάντεψε; Πότε δεν είναι, ούτε θα είναι!

Μια μεγάλη αλήθεια, που καλούμαστε να αντικρίσουμε, είναι πως η λαχτάρα μας να είναι η ζωή διαφορετική απ’ ό,τι είναι, στο τέλος προκαλεί δυστυχία. Η πανέμορφη φύση της ζωής μας δίδαξε πως υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε, παρά μόνο να τα αγκαλιάσουμε. Η αντίσταση μας στην αποδοχή της αλήθειας, που κουβαλάει η κάθε στιγμή, προκαλεί περισσότερο πόνο από τυχαία ή μη γεγονότα.

Η ευτυχία ανθίζει, όταν μάθουμε να ακμάζουμε τις συνθήκες αυτές. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην αποδοχή και την παθητικότητα, όπως και ανάμεσα στην δράση και την προσκόλληση στο αποτέλεσμα. Όταν κατανοήσουμε ότι μπορούμε να ελέγξουμε τις πράξεις μας και τις αντιδράσεις μας στις εσωτερικές επιρροές, τότε κάτι μέσα μας αλλάζει. Παρατηρούμε ότι όλο και πιο πολύ εξασθενεί η αρνητική επίδραση τους στην εσωτερική μας γαλήνη. Αρχίζουμε και βλέπουμε την ζωή με τα μάτια της ενδοτικότητας, παύουμε να αντιμαχόμαστε με την φυσική ροή των πραγμάτων και γνωρίζουμε πως δεν έχουμε τον έλεγχο του αποτελέσματος των πράξεων μας.

Το ίδιο ισχύει και στις ανθρώπινες σχέσεις. Περνάμε μεγάλο μέρος του χρόνου μας, προσπαθώντας να ελέγξουμε τους άλλους. Για παράδειγμα, αν ζητήσεις συγνώμη σε κάποιον που είναι θυμωμένος μαζί σου, επιδιώκεις στην ουσία να ελέγξεις την αντίδραση του. Η επιθυμία σου να σε συγχωρέσει σε γεμίζει στεναχώρια, σε αντίθεση με την εστίαση σου που μπορείς να ελέγξεις, η οποία είναι η ειλικρινή συγνώμη σου. Θέλουμε να φέρεται και να είναι ο άλλος όπως «εμείς» θέλουμε, χωρίς να συλλογιστούμε ότι ο καθένας εκφράζει τον εαυτό του διαφορετικά.

Όπως μας διδάσκουν βιώματα ζωής, αν δεν πάρεις αυτό που θέλεις υποφέρεις, και αν πάρεις ακριβώς αυτό που θέλεις, πάλι υποφέρεις, γιατί ίσως να μην μπορείς να το κρατήσεις για πάντα. Σημασία έχει να μην εγκαταλείπεις ό,τι αγαπάς, να παρατάς το μοναδικό πράγμα που δεν είχες και δεν θα έχεις ποτέ, τον έλεγχο. Το μόνο «έπαθλο» που μας μένει από το ταξίδι της ζωής, είναι η σοφία που φυτρώνει από τα χαλινάρια της ψυχής μας, είναι αυτό που θα κουβαλάμε μαζί μας μια ζωή. Η ευτυχία εξαρτάται από το πώς σκέφτεσαι, όταν ο έλεγχος είναι σε πλήρη αταξία.