Ψεύτικες Μελέτες σε Επιστημονικά Περιοδικά

«Η πρόοδος έρχεται απαντώντας στα ερωτήματα και οι ανακαλύψεις αμφισβητώντας τις απαντήσεις». Bernhard Haisch, αστροφυσικός

Δημοσιεύτηκαν ψεύτικες μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά

Τρεις άνθρωποι οργάνωσαν μια εντυπωσιακή φάρσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, καταφέρνοντας να δημοσιεύσουν σε διάφορες κοινωνιολογικές επιθεωρήσεις «επιστημονικά» άρθρα που είχαν επινοήσει οι ίδιοι, με συμπεράσματα εντελώς γελοία, για να δείξουν, όπως υποστηρίζουν, ότι τα έντυπα αυτά στερούνται σοβαρότητας και ότι επηρεάζονται από την ιδεολογική τοποθέτησή τους.

Συνολικά, επτά από τα 20 άρθρα που έγραψαν έγιναν δεκτά από τα επιστημονικά περιοδικά, αφού πέρασαν το αμφισβητούμενο εμπόδιο των «επιτροπών» που υποτίθεται ότι ελέγχουν την ακαδημαϊκή αξιοπιστία τους.

«Τα πάρκα για σκύλους είναι τα τριβλία Πέτρι για την καλλιέργεια της κουλτούρας του βιασμού μεταξύ σκύλων», γράφει η Έλεν Γουίλσον, η ανύπαρκτη επιστήμονας, συγγραφέας μιας «μελέτης» που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάιο στο περιοδικό Gender, Place & Culture. Το άρθρο προτείνει να εκπαιδεύονται οι άνδρες όπως οι σκύλοι, γιατί έτσι θα μπορούσε να περιοστεί η σεξουαλική βία (των ανθρώπων).

Δεν είναι η πρώτη φορά που επιστήμονες –με γνωστότερο τον φυσικό Άλαν Σοκάλ το 1996– παρουσιάζουν ανύπαρκτες ή παράλογες έρευνες για να καταγγείλουν την ανεπάρκεια των επιστημονικών περιοδικών, προκαλώντας σύγχυση στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Αυτή τη φορά, τα ψεύτικα άρθρα είχαν ως κοινό στοιχείο ότι εξέταζαν κοινωνιολογικά ζητήματα αιχμής: το φύλο, τον ρατσισμό, τη σεξουαλικότητα.

Οι συγγραφείς, τρεις ερευνητές που έγραφαν με διάφορα ψευδώνυμα, σκόπευαν να αποδείξουν ότι η ακαδημαϊκή κοινότητα στον τομέα αυτό είναι έτοιμη να υιοθετήσει οποιαδήποτε υπόθεση, αρκεί να αποκηρύσσει την κυριαρχία των λευκών ανδρών. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Τζέιμς Λίντσεϊ, ο οποίος έλαβε διδακτορικό στα μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο του Τενεσί το 2010 και εδώ και ενάμιση χρόνο είχε αφοσιωθεί αποκλειστικά σε αυτό το σχέδιο.

Ένα από τα άρθρα εξηγεί γιατί ένας άνδρας που αυτοϊκανοποιείται σκεπτόμενος μια γυναίκα χωρίς τη συγκατάθεσή της διαπράττει σεξουαλική επίθεση. Ένα άλλο είναι ένα κεφάλαιο του βιβλίου «Ο Αγών μου» του Αδόλφου Χίτλερ, ξαναγραμμένο από φεμινιστική σκοπιά. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ορισμένα άρθρα υποτίθεται ότι βασίζονταν σε απτά στοιχεία, όπως σε συνεντεύξεις, κάτι που θεωρητικά είναι εύκολο να επαληθευτεί – αυτή ήταν η περίπτωση μιας “μελέτης” που εξέταζε πώς οι ετεροφυλόφιλοι άνδρες θα μπορούσαν να ξεπεράσουν την τρανσφοβία τους χρησιμοποιώντας έναν δονητή. Οι συγγραφείς έγραφαν ότι βάσισαν τα συμπεράσματά τους στις απαντήσεις 13 ανδρών.

Στη μελέτη για τους σκύλους οι συγγραφείς δήλωναν ότι είχαν εξετάσει τα γεννητικά όργανα περίπου 10.000 σκύλων.

«Αν το σχέδιό μας δείχνει κάτι, αυτό είναι ότι δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε τη σημερινή έρευνα σε αυτούς τους επιστημονικούς κλάδους» είπε ο Λίντσεϊ, τονίζοντας όμως ότι ο στόχος δεν είναι να «καταργηθούν» αυτοί οι κλάδοι αλλά να αναμορφωθούν.

Οι δύο άλλοι φαρσέρ είναι ο Πίτερ Μπογκόσιαν, καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Πόρτλαντ και η Έλεν Πλάκροουζ, αρχισυντάκτρια στον ιστότοπο AreoMagazine.com.

Το άρθρο για τους σκύλους τελικά αποσύρθηκε, αφού ο εκδότης αντιλήφθηκε ότι η «Έλεν Γουίλσον» ήταν ανύπαρκτο πρόσωπο.

Η προσωρινή διευθύντρια της φεμινιστικής επιθεώρησης Hypatia, Αν Γκάρι, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο, δήλωσε «βαθύτατα απογοητευμένη». Και εξήγησε ότι “η ιδέα ότι υποβάλλονται απατηλές ακαδημαϊκές εργασίες παραβιάζει πολλούς ακαδημαϊκούς και ηθικούς κανόνες”.

Ο Ρομπέρτο Ρεφινέτι, ο αρχισυντάκτης της επιθεώρησης Sexuality & Culture, είπε ότι το άρθρο για τους δονητές διαβάστηκε από τρεις πανεπιστημιακούς και κανείς τους δεν αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο για φάρσα. Όπως είπε, (πολύ βολικά) η υπόθεση αποδεικνύει την αναξιοπιστία των συγγραφέων και όχι του περιοδικού.

Σε όλον τον κόσμο κυκλοφορούν χιλιάδες επιστημονικά περιοδικά και δεν είναι βέβαιο ότι όλα τους τηρούν τους κανόνες διαφάνειας που έχουν καθορίσει οι διάφορες ενώσεις ή οργανισμοί. Για τις ιατρικές ή βιολογικές επιστήμες, για παράδειγμα, τα δεδομένα που περιλαμβάνονται στο άρθρο εξετάζονται από επιτροπές ώστε να επαληθευτούν τα αποτελέσματα. Στον τομέα των ανθρωπιστικών επιστημών όμως, το να δοθεί σε έναν τρίτο το ερωτηματολόγιο ή η συνέντευξη που παραχώρησε το αντικείμενο της μελέτης μπορεί να παραβιάζει τους κανόνες της εμπιστευτικότητας, όπως εξήγησε ο Ντέιβιντ Μέλορ, του Center for Open Science. Όμως «εμείς ενθαρρύνουμε την μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια», πρόσθεσε.

Ο Νίκολας Μάτσα, εκδότης του Journal of Poetry Therapy, ο οποίος δέχτηκε να δημοσιεύσει ένα ασυνάρτητο φεμινιστικό άρθρο κατά των ανδρών, όπως ανέφεραν οι φαρσέρ, είπε ότι σκοπεύει να λάβει στοιχειώδη μέτρα: στο εξής θα επαληθεύει την ταυτότητα των “επιστημόνων” και των ινστιτούτων που εκπροσωπούν. – 05 Οκτωβρίου 2018

Δημοσίευσαν ψεύτικη μελέτη για τον καρκίνο

Δημοσιογράφοι δημοσίευσαν σε επιστημονικό περιοδικό μια ψεύτικη μελέτη για τον καρκίνο, στο πλαίσιο μιας έρευνας που πραγματοποιούσαν για να διαπιστώσουν την αξιοπιστία και την σχολαστικότητα αυτών των εντύπων, αποκάλυψε η εφημερίδα Le Monde. Η έρευνα των δημοσιογράφων είχε ως στόχο να δείξει ότι οποιοσδήποτε, εφόσον πληρώσει, μπορεί να παρουσιάσει ψευδή επιστημονικά δεδομένα ως αληθή.

Οι δημοσιογράφοι δύο γερμανικών μέσων ενημέρωσης, της εφημερίδας Suddeutsche Zeitung και του δημόσιου ραδιοφώνου NDR έστειλαν στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Integrative Oncology “τα αποτελέσματα μιας κλινικής μελέτης που δείχνουν ότι το εκχύλισμα πρόπολης είναι πιο αποτελεσματικό στην καταπολέμηση του καρκίνου του παχέος εντέρου από την συμβατική χημειοθεραπεία”.

Η πρόπολη παράγεται από τις μέλισσες, από τις ρητινώδεις εκκρίσεις του φλοιού των φυτών και χρησιμοποιείται για την στεγανοποίηση της κυψέλης τους. “Η έρευνα ήταν φανταστική, τα δεδομένα κατασκευασμένα και οι ανύπαρκτοι συγγραφείς συνεργάζονταν με ένα επίσης ανύπαρκτο ερευνητικό ινστιτούτο. Παρ’ όλ’ αυτά, το κείμενο έγινε δεκτό μέσα σε λιγότερες από 10 ημέρες και δημοσιεύτηκε στις 24 Απριλίου”, εξηγεί η Monde.

Ο ιστότοπος της εφημερίδας δίνει έναν υπερσύνδεσμο που οδηγεί στην αρχειοθετημένη μελέτη, η οποία αγότερα αποσύρθηκε αφού ενημερώθηκαν για την υπόθεση οι υπεύθυνοι της επιστημονικής επιθεώρησης. Στην “έρευνα” αυτή αναφέρεται ότι οι επιστήμονες συνέκριναν την αποτελεσματικότητα της χημειοθεραπείας με την χορήγηση καψουλών που περιείχαν πρόπολη. Επιπλέον, τα συμπεράσματα της μελέτης δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενό της: μιλούν για τις επιπτώσεις που έχει το μασάζ στις θρομβοεμβολικές παθήσεις.

Η υπουργός Έρευνας της Γερμανίας, Άνια Κάρλιτσεκ, τάχθηκε υπέρ της διενέργειας έρευνας για να διαπιστωθεί πώς δημοσιεύτηκε η ανύπαρκτη μελέτη. “Αυτό είναι προς το συμφέρον της ίδιας της επιστήμης”, είπε, τονίζοντας ότι πλήττεται η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην επιστήμη. “Είναι καλό που αποκαλύπτονται τέτοια λάθη. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να τ’ αλλάξουμε”, είπε το σαϊνι …

Δεκάδες δημοσιογράφοι από τα μέσα ενημέρωσης στην Ευρώπη, την Ασία και τις Ηνωμένες Πολιτείες ανέλυσαν 175.000 επιστημονικά άρθρα που έχουν εκδοθεί από πέντε από τις μεγαλύτερες ψευδοεπιστημονικές πλατφόρμες παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της Publishing Group με έδρα την Ινδία και της Παγκόσμιας Ακαδημίας Επιστημών Μηχανικών και Τεχνολογίας με έδρα την Τουρκία (Waset). Οι έρευνες δεν επιθεωρούνται σωστά, η δημοσίευση χρεώνεται και γίνονται αποδεκτά κείμενα από υπαλλήλους φαρμακευτικών και άλλων εταιρειών καθώς και από σκεπτικιστές κλιματικών αλλαγών που προωθούν διάφορες θεωρίες.

Σύμφωνα με τη Monde, “δεκάδες ελάχιστα αξιόπιστοι εκδοτικοί οίκοι, έχουν δημιουργήσει εκατοντάδες επιστημονικές επιθεωρήσεις, με ελεύθερη πρόσβαση για όλους. Δεν ελέγχουν καθόλου την ποιότητα των εργασιών που παρουσιάζουν και ζητούν από τους συγγραφείς μερικές εκατοντάδες ευρώ για κάθε άρθρο. Ετσι, απλά και κατανοητά!!! Μόνο στη Γερμανία περισσότεροι από 5 χιλιάδες επιστήμονες έχουν δημοσιεύσει επιστημονικά άρθρα σε τέτοιου είδους περιοδικά. Τα άρθρα βγαίνουν στην κυκλοφορία μέσα σε λίγες μέρες από την υποβολή τους χωρίς καμία διαδικασία εξέτασης.

Στις “έγκυρες” επιστημονικές επιθεωρήσεις, για να δημοσιευτεί μια μελέτη, θα πρέπει προηγουμένως να εξεταστεί από ειδικούς του ίδιου επιστημονικού κλάδου και η διαδικασία επικύρωσης γενικά διαρκεί πολλούς μήνες. Οι συγγραφείς δεν είναι υποχρεωμένοι πάντα να πληρώνουν για την δημοσίευση. Ένας δημοσιογράφος του NDR αφηγήθηκε επίσης στο ραδιόφωνο ότι εμφανίστηκε, μαζί με έναν συνάδελφό του, ως ερευνητής πληροφορικής χάρη σε ένα ψεύτικο ιστότοπο πανεπιστημίου και ψεύτικες παραπομπές σε επιστημονικά άρθρα. Και οι δύο τους μάλιστα συμμετείχαν σε ένα συνέδριο και στο τέλος του… βραβεύτηκαν για το έργο τους.  -08/10/2018

Πρόγραμμα δημιουργεί “ψεύτικες” μελέτες που γίνονται δεκτές σε επιστημονικά συνέδρια.

Τα τελευταία δύο χρόνια, ο Cyril Labbé ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Joseph Fourier στη Grenoble της Γαλλίας, καταλογογράφησε έναν μεγάλο αριθμό «πλαστών» μελετών που δημιουργήθηκαν από το πρόγραμμα SCIgen και δημοσιεύτηκαν σε περισσότερα από 30 πρακτικά συνεδρίων μεταξύ 2008 και 2013. Ανάμεσα στα «θύματα» του προγράμματος» είναι οι εκδόσεις Springer και IEEE, οι οποίες απέσυραν από τις συνδρομητικές τους εκδόσεις περισσότερες από 120 μελέτες, οι οποίες σύμφωνα με τον Γάλλο ερευνητή έχουν δημιουργηθεί από το πρόγραμμα και αποτελούν απλώς ανοησίες.

Το πρόγραμμα SCIgen (Science Generator «γεννήτρια επιστήμης») δημιουργήθηκε το 2005 από ερευνητές του MIT και χρησιμοποιεί τυχαίους συνδυασμούς φράσεων για να παράγει «πλαστές» μελέτες. Στόχος των δημιουργών του ήταν να δείξουν πόσο εύκολα μπορούν να γίνουν δεκτές ψεύτικες μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια. «Οι μελέτες είναι εύκολο να εντοπιστούν» λέει ο Labbé, ο οποίος έχει δημιουργήσει μια ιστοσελίδα όπου οι χρήστες μπορούν να ελέγξουν αν εργασίες έχουν δημιουργηθεί με την χρήση του SCIgen. Η τεχνική ανίχνευσης περιλαμβάνει την αναζήτηση για το χαρακτηριστικό λεξιλόγιο που παράγεται από το πρόγραμμα.

Ο Labbé είναι «βετεράνος» στον πόλεμο κατά της επιστημονικής απάτης. Τον Απρίλιο του 2010, χρησιμοποίησε το SCIgen για να δημιουργήσει 102 ψεύτικες μελέτες, με συγγραφέα τον «ανύπαρκτο» Ike Antkare. Οι μελέτες αυτές εισήχθησαν με ευκολία στη βιβλιογραφική υπηρεσία Google Scholar και ο Antkare έγινε ο 21ος ερευνητής με τις περισσότερες παραπομπές στη βιβλιογραφία !!!

Μελέτη με στατιστικά λάθη για την σοκολάτα ξεμπρόστιασε “επιστημονικά” περιοδικά (02/06/2015)

Μια μελέτη για την σοκολάτα ήταν μια καλοστημένη απάτη που σχεδιάστηκε για να ξεμπροστιάσει τα “επιστημονικά” περιοδικά. Το κόλπο στήθηκε από τον Τζον Μποχάνον, διδάκτορα της Βιολογίας και συνεργάτη του περιοδικού Science. Η μελέτη ήταν αυθεντική αλλά η στατιστική ανάλυση ήταν προβληματική. Στην μελέτη συμμετείχαν 5 άνδρες και 11 γυναίκες που χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ομάδα ακολουθούσε μια δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων, η δεύτερη ομάδα ακολούθησε την ίδια δίαιτα αλλά εμπλουτισμένη με 40 γραμμάρια μαύρη σοκολάτα την ημέρα, ενώ τα άτομα της τρίτης ομάδας, αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου, δηλαδή κλήθηκαν να μην αλλάξουν τις διατροφικές συνήθειές τους.

Οι δύο πρώτες ομάδας εμφάνισαν την ίδια απώλεια βάρους, περίπου 2,5 κιλά μέσα σε τρεις εβδομάδες. Η διαφορά ήταν ότι η ομάδα της μαύρης σοκολάτας έχασε βάρος ταχύτερα και εμφάνισε καλύτερα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα.

Στατιστικά σημαντική ή ασήμαντη; Τα δεδομένα δεν παραποιήθηκαν, η ανάλυση όμως ήταν επίτηδες παραπλανητική, εξηγεί ο Μποχάνον. «Ορίστε το μικρό, βρόμικο μυστικό: Αν μετρήσεις έναν μεγάλο αριθμό παραμέτρων σε έναν μικρό αριθμό ανθρώπων, είναι σχεδόν εγγυημένο ότι θα πάρεις ένα στατιστικά σημαντικό αποτέλεσμα, για κάποιον από αυτούς του παράγοντες».

Η λεγόμενη τιμή p είναι ένας στατιστικός δείκτης που εκφράζει την πιθανότητα ένα οποιοδήποτε αποτέλεσμα να οφείλεται καθαρά στην τύχη. Προκειμένου να θεωρηθεί στατιστικά αξιόπιστος ένας ισχυρισμός, η τιμή του p πρέπει να κάτω από το 0,05, που σημαίνει ότι υπάρχει μικρότερη από 5% πιθανότητα να οφείλεται το αποτέλεσμα στην τύχη. Οι ερευνητές έχουν την τάση να πειραματίζονται με διάφορες παραμέτρους μέχρι να καταλήξουν στην κατάλληλη τιμή p. Είναι ένα φαινόμενο που ονομάζεται «p-hacking», λέει ο Μποχάνον.

Η ομάδα του Μποχάνον είχε μετρήσει 18 διαφορετικές παραμέτρους για 16 άτομα, από το βάρος μέχρι την ποιότητα του ύπνου και το νάτριο στο αίμα. Αυτό σήμαινε ότι υπήρχε πιθανότητα 60% να είναι η ανάλυση «στατιστικά σημαντική» σε σχέση με έναν τουλάχιστον από αυτούς τους παράγοντες.

Πέραν αυτού όμως, η μελέτη δεν μπορούσε να είναι αξιόπιστη λόγω του υπερβολικά μικρού δείγματος. Ο μικρός αριθμός συμμετεχόντων μεγεθύνει την επίδραση ανεξέλεγκτων παραγόντων. Το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό και τα σοβαρά επιστημονικά περιοδικά δεν δημοσιεύουν μελέτες με περιλαμβάνουν λιγότερο από 30 άτομα.

«Υπάρχουν όμως πολλά επιστημονικά περιοδικά που νοιάζονται περισσότερο για το χρήμα παρά για τη φήμη τους» λέει ο Μποχάνον. Η μελέτη εστάλη σε 20 περιοδικά και πολλά από αυτά έκαναν τη μελέτη δεκτή. Οι ερευνητές προτίμησαν τελικά το International Archives of Medicine, ένα περιοδικό «ανοιχτής πρόσβασης», το οποίο δεν χρεώνει τους αναγνώστες. Το International Archives of Medicine δημοσίευσε το «εξαιρετικό κείμενο» της μελέτης, αν και αργότερα υποστήριξε ότι την δημοσίευσε κατά λάθος.

Η ομάδα του Μποχάνον είχε και μια άλλη «επιτυχία» το 2013. Τότε είχε δημιουργήσει για λογαριασμό του Science μια ψεύτικη μελέτη για ένα «θαυματουργό» αντικαρκινικό φάρμακο. Την μελέτη δέχτηκαν να δημοσιεύσουν δεκάδες επιθεωρήσεις ανοιχτής πρόσβασης. Όπως είπε ο Μποχάνον, «οποιοσδήποτε επιμελητής περιοδικού με γνώσεις χημείας επιπέδου Λυκείου και την ικανότητα να καταλαβαίνει μια απλή γραφική παράσταση θα έπρεπε να είχε εντοπίσει τα προβλήματα αμέσως».

Νευροεπιστήμονας εξαπάτησε 4 ακαδημαϊκά περιοδικά με ψεύτικη δημοσίευση (26 Ιουλ 2017)

Ο Neuroskeptic, ένας Βρετανός νευροεπιστήμονας που αρθρογραφεί ανώνυμα στο blog του Discover magazine, αποφάσισε να στήσει μία παγίδα σε εννέα επιστημονικά περιοδικά. Δημιούργησε ένα ψεύτικο άρθρο με έναν αξιοπρεπέστατο επιστημονικό τίτλο «Mitochondria: Structure, Function and Clinical Relevance» και τους το έστειλε. Μέσα το άρθρο όμως ήταν γεμάτο με αναφορές στα οργανίδια midichlorians. Δεν έχετε ξανακούσει για τα midichlorians; Λογικό αν δεν έχετε δει ποτέ Star Wars. Τα midichlorians είναι φανταστικά οργανίδια που ζουν στα κύτταρα και δίνουν στους Jedi τις δυνάμεις τους στο Star Wars.

Τα περιοδικά που στοχοποίησε ο Neuroskeptic έχουν την φήμη των αρπακτικών στον επιστημονικό κύκλο, γιατί εκμεταλλεύονται κυρίως τους νέους επιστήμονες που προσπαθούν να προωθήσουν την έρευνα τους, χρεώνοντάς τους τεράστιες αμοιβές προκειμένου να δημοσιεύσουν τις μελέτες τους. Σκοπός τους είναι μόνο το κέρδος, και είναι ικανά να δημοσιεύσουν το οτιδήποτε αν ο επιστήμονας τους πληρώσει αδρά.

Το άρθρο του Neuroskeptic ήταν ένα παράλογο χάος σφαλμάτων που εύκολα καταλάβαινε κάποιος ότι πρόκειται για απάτη και μάλιστα όχι και τόσο διακριτική. Κατάφερε όμως να πείσει τέσσερα κερδοσκοπικά περιοδικά να δημοσιεύσουν το αριστούργημα του.

Το American Journal of Medical and Biological Research (SciEP) αποδέχθηκε το έγγραφο, αλλά ζήτησε ένα τέλος $360, το οποίο δεν κατεβλήθη.

Προς έκπληξη του Neuroskeptic, τρία από τα περιοδικά, διέψευσαν την φήμη τους και δημοσίευσαν αμέσως το ψεύτικο άρθρο, χωρίς να απαιτήσουν αμοιβή.

Αυτά είναι το International Journal of Molecular Biology: Open Access (MedCrave), Austin Journal of Pharmacology and Therapeutics (Austin) και American Research Journal of Biosciences (ARJ).

Τι συναντούσε λοιπόν κανείς αν άνοιγε το άρθρο; Αρχικά, οι συγγραφείς της μελέτης δεν ήταν άλλοι από τους Dr Lucas McGeorge (δημιουργός της ταινίας Star Wars είναι ο George Lucas) και η Dr Annette Kin (=Anna Kin = Anakin Skywalker)

Για να φτιάξει το κείμενο του άρθρου, ώστε να μοιάζει με μια πρώτη ματιά «επιστημονικό», πήρε από την Wikipedia την ενότητα για τα Μιτοχόνδρια και άλλαξε τη λέξη μιτοχόνδρια σε midi-chlorian/midichlorian. Στη συνέχεια, αναδιατύπωσε το κείμενο, κάνοντας μικρές αναφορές στο Star Wars, όπως

“Τα Midi-chlorians είναι μικροσκοπικές μορφές ζωής που βρίσκονται σε όλα τα ζωντανά κύτταρα. Χωρίς τα midi-chlorians, η ζωή δεν θα μπορούσε να υπάρξει και δεν θα γνωρίζαμε τίποτα για τη «δύναμη». Οι midichlorians διαταραχές εκδηλώνονται συχνά ως ασθένειες του εγκεφάλου, όπως ο αυτισμός.” Εισήγαγε στο κείμενο ακόμα και ολόκληρα αποσπάσματα από το Star Wars.

“Το οξειδωτικό στρες που προκαλείται από το Midiclorian προκαλεί καρδιομυοπάθεια στους διαβητικούς τύπου 2. Καθώς περισσότερα λιπαρά οξέα μεταδίδονται στην καρδιά και στα καρδιομυοκύτταρα, αυξάνεται η οξείδωση των λιπαρών οξέων σε αυτά τα κύτταρα” αλλά ξαφνικά, συνέχιζε γράφοντας:

“Έχεις ακούσει ποτέ την τραγωδία του Darth Plagueis the Wise; Δεν νομίζω. Δεν είναι μια ιστορία που θα σου έλεγε ένας Jedi. Ήταν ένας θρύλος των Sith. Ο Darth Plagueis ήταν ένας Σκοτεινός Άρχοντας των Sith, τόσο ισχυρός και τόσο σοφός που μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη «Δύναμη» (Force) για να επηρεάσει τα midichlorian να δημιουργήσουν ζωή”.

Και αν δεν έχετε πειστεί ακόμα ότι μάλλον τους έκανε κάποιο Jedi mind trick για να τους πείσει. Το αποκορύφωμα ήταν ότι, για λόγους διαφάνειας όπως αναφέρει ο Neuroskeptic, παραδέχτηκε μέσα στο ίδιο το άρθρο τι έκανε. Στην ενότητα Μέθοδοι αναφέρει «Η πλειοψηφία του κειμένου αυτού του εγγράφου είναι αναδιατυπωμένη [7]”.

Στην παραπομπή [7] αναφέρει την φράση “Η πλειοψηφία του κειμένου στην τρέχουσα εργασία είναι αναδιατυπωμένη από την Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Mitochondrion. Ζητάω συγγνώμη από τους αρχικούς συγγραφείς αυτής της σελίδας”. Αλλά στα περιοδικά και πάλι, δεν πήγε το μυαλό τους στο κακό.

Πρέπει να αναφέρουμε και τα περιοδικά που απέρριψαν το άρθρο, όπως το Biochemistry & Physiology: Open Access (OMICS), το Journal of Translational Science (OAText) και το Advances in Medicine (Hindawi). Το Journal of Molecular Biology and Techniques (Elyns Group) πρότεινε στον Neuroskeptic να διορθώσει κάποια ορθογραφικά λάθη, συμπεριλαμβανομένων των λέξεων “midichlorians” σε “μιτοχόνδρια”.

Το JSM Biochemistry and Molecular Biology (JSciMedCentral) μάλιστα απάντησε αστειευόμενο ότι “Οι συγγραφείς έχουν παραμελήσει να προσθέσουν τις ακόλουθες αναφορές: Lucas et al., 1977, Palpatine et al., 1980, and Calrissian et al., 1983”.

Τι απέγινε η επιστήμη;

«Η επιστήμη είναι ένα κερί μέσα στο σκοτάδι. Λάμπει ένα φως στον κόσμο γύρω μας και μας επιτρέπει να δούμε πέρα από τις προκαταλήψεις και τους φόβους μας, πέρα από την άγνοια και τις ψευδαισθήσεις μας, πέρα από τη μαγική σκέψη των προγόνων μας που δίκαια πάλεψαν για την επιβίωση τους με το να φοβούνται και να προσπαθούν να δαμάσουν απόκρυφες και υπερφυσικές δυνάμεις. Ζούμε σε μια κοινωνία απολύτως εξαρτώμενη από την επιστήμη και την τεχνολογία, όπου σχεδόν κανένας δεν ξέρει τίποτα για την επιστήμη και την τεχνολογία» Carl Sagan

«Επιστήμη είναι η πίστη στην άγνοια των ειδικών» Richard Feynman

«Σε κανένα πανεπιστήμιο ολόκληρο τον κόσμο δεν μπορούμε να διδαχτούμε φυσική, διότι όλα όσα διδάσκονται εκεί, κατά το ήμισυ έχουν διαψευστεί και κατά το άλλο ήμισυ είναι άσχετα. Η όντως φυσική βρίσκεται πίσω απο κλειδωμένες θύρες εργαστηριών, στους εξοπλισμούς (χα! όχι αυτών που σου παρουσιάζουν στις εκθέσεις πολεμικού υλικού) και στην βιομηχανία. Οι ερευνητές εκεί εργάζονται και κάνουν χρήση φυσικών νόμων άγνωστων στους καθηγητές των πανεπιστήμιων» Robert B. Laughlin, βραβείο Nobel φυσικής 1998

Πριν από πενήντα περίπου χρόνια δεν μπορούσαμε να αποφύγουμε την εμπλοκή σε επιχειρήματα κατά πόσον η επιστήμη και η θρησκεία είναι συμβατές ή ανταγωνιστικές. Σήμερα αυτό είναι νεκρό θέμα. Σαν επιστήμονας υπέθεσα ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι του ιντερνέτ επιτέλους συνειδητοποίησαν ότι η επιστήμη δουλεύει και ότι η θρησκεία βασίζεται σε μύθους, ανακρίβειες, δοξασίες κι ευσεβείς πόθους. Αλλά τώρα τελευταία έκανα μια καταπληκτική συνειδητοποίηση, η θρησκεία επικράτησε. Η επιστήμη έγινε θρησκεία!

Ο όρος «επιστήμη» προέρχεται από το ρήμα επίσταμαι δηλ. γνωρίζω καλά. Δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία για το τι ακριβώς είναι επιστήμη, όπως και για πολλά άλλα επιμέρους θέματα που αφορούν τη λειτουργία και τη φύση της επιστήμης, διότι ακριβώς δεν περιέχει δόγματα. Αυτό ισχύει και για τον ορισμό της επιστήμης. Ένας ορισμός, ο οποίος είναι γενικά αποδεκτός, είναι: «Επιστήμη είναι η ορθολογική και μεθοδική έρευνα της πραγματικότητας και η συστηματική οργάνωση της γνώσης που προκύπτει από την έρευνα αυτή». Όπως βλέπουμε ο ορισμός αυτός «μπάζει από παντού».

«Μόνο εκείνοι που προσπαθούν το παράλογο, θα επιτύχουν το αδύνατο.» M. C. Escher
«Όλες οι μεγάλες αλήθειες ξεκίνησαν σαν βλασφημίες.» George Bernard Shaw

Ο μελετητής Henry H. Bauer παρατηρεί: «Η επικρατούσα ορθοδοξία αντιστέκεται κατά συνήθεια στις καινοτομίες που γίνονται αργότερα αποδεκτές. Πράγματι, το πιθανότερο η καταστολή των ανορθόδοξων απόψεων στην επιστήμη βρίσκεται σε μια περίοδο αύξησης παρά πτώσης. Ο John Ziman έχει περιγράψει στον «Προμηθέας Δεσμώτης» (1994) πώς άλλαξε η επιστήμη στη διάρκεια του 20ου αιώνα: Παραδοσιακά (από τον 17ο ίσως αιώνα) από μια σχετικά αμερόληπτη δραστηριότητα γνώσης και έρευνας, η επιστήμη έγινε σταδιακά ο υπηρέτης της βιομηχανίας και της κυβέρνησης με την κατεύθυνσή της να επηρεάζεται όλο και πιο πολύ από διάφορα κεκτημένα συμφέροντα και αυτάρεσκες γραφειοκρατίες, συμπεριλαμβανομένων αυτών που υποτίθεται ότι προάγουν τη σωστή επιστήμη, όπως οι Εθνικές Ακαδημίες, το Ίδρυμα Εθνικής Επιστήμης και τα Εθνικά Ιδρύματα Υγείας.»

Ο Robert Anton Wilson έχει μιλήσει για μια «νέα ιερά εξέταση» που αντικατέστησε την φυσική περιέργεια και την αμερόληπτη έρευνα και εξέταση με μια νέα ορθοδοξία καρδιναλίων και παπών. Οι πρώτοι είναι οι εκδότες των μεγάλων επιστημονικών περιοδικών και οι κριτές ή «αξιολογητές» των επιστημονικών εργασιών που θα δημοσιευτούν τελικά σε αυτά και θα γίνουν έτσι γνωστές και αναγνωρίσιμες και θα μπορέσουν επίσης να χρηματοδοτηθούν σε αντίστοιχα ερευνητικά προγράμματα.

Οι τελευταίοι (οι «πάπες») είναι αυτοί που έχουν τα πιο ισχυρά και ακλόνητα πόστα και κρυφές διασυνδέσεις με την ελίτ της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Είναι αυτοί που ελέγχουν τη διαχείριση της γνώσης και την χρηματοδότησης της έρευνας, καταπνίγοντας εν τη γενέσει της κάθε επαναστατική θεωρία που θα μπορούσε να οδηγήσει σε επαναστατικές επίσης ελευθερίες των ελεγχόμενων πολιτικά, ενεργειακά και οικονομικά μαζών.