«Μην τα παρατάς, τόσο κόπο έκανες να φτάσεις ως εδώ». «Οι νικητές δεν τα παρατάνε ποτέ». «Τι έτσι, χαμένος θα πάει ο χρόνος και η ενέργεια που επένδυσες».
Και πρέπει δηλαδή να επενδύσουμε άλλο τόσο για να καταλάβουμε ότι κάποια πράγματα απλά δεν προχωράνε; Μια σχέση που την τραβάμε από τα μαλλιά, μια δουλειά που τόσο θέλαμε αλλά δεν βγάζει κάπου, ένα project πάνω στο οποίο δουλέψαμε σκληρά αλλά σήμερα δεν έχει θέση στην αγορά ή η αγορά έχει υποστεί τέτοιον κορεσμό από την υπηρεσία που θέλουμε να προσφέρουμε, που δεν έχει καν νόημα να ασχοληθούμε.
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τις πιο πάνω συμβουλές για κάτι που θέλουμε να το αφήσουμε, ή όταν θέλουμε να παραιτηθούμε από οποιαδήποτε προσπάθεια για να το φτιάξουμε καλύτερο. Τελικά, νομίζω πως και στην παραίτηση κρύβεται ένας νικητής και μια τεράστια δύναμη.
Θέλει περισσότερη δύναμη να αφήσεις το σχοινί, παρά να το κρατάς με τέτοιον τρόπο που οι φλέβες σου πετάγονται σε όλο σου το σώμα σαν ένα αρσιβαρίστα ο οποίος ζορίζεται να μείνει κάτω από την μπάρα. Άντε και ο αρσιβαρίστας έχει κάνει τις προπονήσεις του και αντέχει τέτοια πίεση, και είναι και κατά κάποιον τρόπο η δουλειά του, εμείς όμως γιατί να συμφωνούμε με τέτοια πίεση; Και δεν είναι και η δουλειά μας, μην το ξεχνάμε.
Τι είναι αυτό που δεν προχωράει στη ζωή μας; Αξίζει να κάνουμε ανασυγκρότηση δυνάμεων και να το παλέψουμε ή είναι καλύτερα να παραιτηθούμε από κάθε προσπάθεια;
Στη ζωή δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση για την έκβαση των καταστάσεων. Υπάρχουν όμως κάποιες ερωτήσεις που θα ήταν χρήσιμο να θέσουμε στον εαυτό μας, οι οποίες θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν ως πυξίδα για το ποια κατεύθυνση να πάρουμε.
Έχουμε ακούσει πως το καλό πράγμα αργεί να γίνει και για να πετύχεις κάτι καλό, χρειάζεται να μοχθήσεις. Αν θες να πετύχεις κάτι, θα σου κοστίσει χρόνο και ενέργεια. Θα μας κοστίσει όμως χρόνο και ενέργεια να μοχθούμε για κάτι το οποίο δεν βγάζει πουθενά.
Να φύγω από μια σχέση ή να μείνω; Να δώσω στη σχέση άλλη μια ευκαιρία; Να δώσω άλλη μια ευκαιρία στη δουλειά μου και να την ξαναζωντανέψω επενδύοντας περισσότερα χρήματα και περισσότερο χρόνο; Δύσκολες ερωτήσεις, δύσκολες αποφάσεις. Ας δούμε όμως δύο ερωτήσεις που θα μας βοηθήσουν να ξεμπλοκάρουμε.
Κινείται κάτι; Αν εδώ και καιρό δεν προχωράει κάτι, υπάρχει στασιμότητα, τότε αυτό είναι ένα σοβαρό σημάδι. Με όλα όσα ξέρεις σήμερα, θα ξεκινούσες πάλι αυτή τη δουλειά, αυτή τη σχέση;
Ή έχεις μάθει, για παράδειγμα, ότι είχες πολλές προσδοκίες από τη σχέση και έτσι μπορείς να κατεβάσεις λίγο τον πήχη. Ή είδες ότι τα χρήματα που βγάζεις είναι μηδαμινά συγκριτικά με την υπηρεσία που προσφέρεις και έτσι αποφασίζεις να ανεβάσεις τις τιμές.
Αν η απάντησή σου όμως είναι: «Όχι, σύμφωνα με αυτά που γνωρίζω σήμερα δε θα ξεκινήσουμε αυτή τη σχέση/δουλειά πάλι από την αρχή», τότε γιατί προσπαθείς με νύχια και με δόντια να την κρατήσεις; Από φόβο μήπως ντροπιαστείς στο περιβάλλον σου; Επειδή έχεις πιστέψει ότι μόνο οι νικητές δεν τα παρατάνε; Επειδή έχεις επενδύσει τόσα μέχρι τώρα;
Όπως και να έχει δε θα είναι εύκολο και το καταλαβαίνω. Αλλά το να συνεχίσουμε κάτι επειδή ήδη έχουμε επενδύσει πολλά δεν είναι και τόσο καλή ιδέα να παραμείνουμε εκεί που είμαστε. Οι οικονομολόγοι έχουν έναν όρο “sunk costs”, δηλαδή έξοδα τα οποία έχουν ήδη προκύψει και δεν μπορούν να αντιστραφούν, για παράδειγμα μέσω πωλήσεων. Άσχετα με το πώς θα αποφασίσεις, ό,τι επένδυσες, επένδυσες, και αυτό δεν πρέπει να γίνει βαρόμετρο για την απόφασή σου.
Πάντα βέβαια θα υπάρχουν μια σειρά από λάθος λόγοι για τους οποίους θα οδεύουμε προς μια κατεύθυνση που δε θα μας βγάζει πουθενά και θα το βλέπουμε όταν θα είναι αργά. Απλά μήπως καμιά φορά η ώρα για να τα παρατήσουμε έρχεται πιο νωρίς απ’ ό,τι την περιμέναμε ή έρχεται γενικά χωρίς να την περιμέναμε;
Και πρέπει δηλαδή να επενδύσουμε άλλο τόσο για να καταλάβουμε ότι κάποια πράγματα απλά δεν προχωράνε; Μια σχέση που την τραβάμε από τα μαλλιά, μια δουλειά που τόσο θέλαμε αλλά δεν βγάζει κάπου, ένα project πάνω στο οποίο δουλέψαμε σκληρά αλλά σήμερα δεν έχει θέση στην αγορά ή η αγορά έχει υποστεί τέτοιον κορεσμό από την υπηρεσία που θέλουμε να προσφέρουμε, που δεν έχει καν νόημα να ασχοληθούμε.
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τις πιο πάνω συμβουλές για κάτι που θέλουμε να το αφήσουμε, ή όταν θέλουμε να παραιτηθούμε από οποιαδήποτε προσπάθεια για να το φτιάξουμε καλύτερο. Τελικά, νομίζω πως και στην παραίτηση κρύβεται ένας νικητής και μια τεράστια δύναμη.
Θέλει περισσότερη δύναμη να αφήσεις το σχοινί, παρά να το κρατάς με τέτοιον τρόπο που οι φλέβες σου πετάγονται σε όλο σου το σώμα σαν ένα αρσιβαρίστα ο οποίος ζορίζεται να μείνει κάτω από την μπάρα. Άντε και ο αρσιβαρίστας έχει κάνει τις προπονήσεις του και αντέχει τέτοια πίεση, και είναι και κατά κάποιον τρόπο η δουλειά του, εμείς όμως γιατί να συμφωνούμε με τέτοια πίεση; Και δεν είναι και η δουλειά μας, μην το ξεχνάμε.
Τι είναι αυτό που δεν προχωράει στη ζωή μας; Αξίζει να κάνουμε ανασυγκρότηση δυνάμεων και να το παλέψουμε ή είναι καλύτερα να παραιτηθούμε από κάθε προσπάθεια;
Στη ζωή δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση για την έκβαση των καταστάσεων. Υπάρχουν όμως κάποιες ερωτήσεις που θα ήταν χρήσιμο να θέσουμε στον εαυτό μας, οι οποίες θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν ως πυξίδα για το ποια κατεύθυνση να πάρουμε.
Έχουμε ακούσει πως το καλό πράγμα αργεί να γίνει και για να πετύχεις κάτι καλό, χρειάζεται να μοχθήσεις. Αν θες να πετύχεις κάτι, θα σου κοστίσει χρόνο και ενέργεια. Θα μας κοστίσει όμως χρόνο και ενέργεια να μοχθούμε για κάτι το οποίο δεν βγάζει πουθενά.
Να φύγω από μια σχέση ή να μείνω; Να δώσω στη σχέση άλλη μια ευκαιρία; Να δώσω άλλη μια ευκαιρία στη δουλειά μου και να την ξαναζωντανέψω επενδύοντας περισσότερα χρήματα και περισσότερο χρόνο; Δύσκολες ερωτήσεις, δύσκολες αποφάσεις. Ας δούμε όμως δύο ερωτήσεις που θα μας βοηθήσουν να ξεμπλοκάρουμε.
Κινείται κάτι; Αν εδώ και καιρό δεν προχωράει κάτι, υπάρχει στασιμότητα, τότε αυτό είναι ένα σοβαρό σημάδι. Με όλα όσα ξέρεις σήμερα, θα ξεκινούσες πάλι αυτή τη δουλειά, αυτή τη σχέση;
Ή έχεις μάθει, για παράδειγμα, ότι είχες πολλές προσδοκίες από τη σχέση και έτσι μπορείς να κατεβάσεις λίγο τον πήχη. Ή είδες ότι τα χρήματα που βγάζεις είναι μηδαμινά συγκριτικά με την υπηρεσία που προσφέρεις και έτσι αποφασίζεις να ανεβάσεις τις τιμές.
Αν η απάντησή σου όμως είναι: «Όχι, σύμφωνα με αυτά που γνωρίζω σήμερα δε θα ξεκινήσουμε αυτή τη σχέση/δουλειά πάλι από την αρχή», τότε γιατί προσπαθείς με νύχια και με δόντια να την κρατήσεις; Από φόβο μήπως ντροπιαστείς στο περιβάλλον σου; Επειδή έχεις πιστέψει ότι μόνο οι νικητές δεν τα παρατάνε; Επειδή έχεις επενδύσει τόσα μέχρι τώρα;
Όπως και να έχει δε θα είναι εύκολο και το καταλαβαίνω. Αλλά το να συνεχίσουμε κάτι επειδή ήδη έχουμε επενδύσει πολλά δεν είναι και τόσο καλή ιδέα να παραμείνουμε εκεί που είμαστε. Οι οικονομολόγοι έχουν έναν όρο “sunk costs”, δηλαδή έξοδα τα οποία έχουν ήδη προκύψει και δεν μπορούν να αντιστραφούν, για παράδειγμα μέσω πωλήσεων. Άσχετα με το πώς θα αποφασίσεις, ό,τι επένδυσες, επένδυσες, και αυτό δεν πρέπει να γίνει βαρόμετρο για την απόφασή σου.
Πάντα βέβαια θα υπάρχουν μια σειρά από λάθος λόγοι για τους οποίους θα οδεύουμε προς μια κατεύθυνση που δε θα μας βγάζει πουθενά και θα το βλέπουμε όταν θα είναι αργά. Απλά μήπως καμιά φορά η ώρα για να τα παρατήσουμε έρχεται πιο νωρίς απ’ ό,τι την περιμέναμε ή έρχεται γενικά χωρίς να την περιμέναμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου