Την ιστορία της ζωής σου, όχι μην την πιστεύεις! Αν μείνεις μόνο στα γεγονότα αυτά, θα πιστέψεις πως μόνο αυτό συμβαίνει στη ζωή σου, και θα το επαναλαμβάνεις συνέχεια. Κάθε δάκρυ που χύνεις για το παρελθόν σου προετοιμάζει το δάκρυ που θα συναντήσεις στο μέλλον σου. Αν δεν έχεις τη δύναμη να είσαι ένας απλός αφηγητής, αλλά εμπλέκεσαι συναισθηματικά με την ιστορία σου, μην την πιστεύεις. Αλλιώς θα τη βρίσκεις συνέχεια μπροστά σου και θα την επιβεβαιώνεις.Αν μου την αφηγηθείς και την χρωματίσω με το ισχυρό συναίσθημα που θα μου έχεις μεταδώσει, αυτό θα θεωρήσω ως τελεσίδικο για σένα και θα έχω τις ανάλογες προσδοκίες για το μέλλον σου. Έτσι θα ποτίζω και εγώ την ιστορία σου μέχρι να ενδυναμωθεί πλήρως, να μεγαλώσει και άλλο, να ταυτιστεί το παρόν με το παρελθόν και θα γίνει πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από τον ιστό αυτό. Και μετά θα λες ότι όλο τα ίδια συναντάς στη ζωή σου.
Η ιστορία σου ανήκει στο παρελθόν. Καλώς ή κακώς έτσι έγινε. Τίποτα άλλο δεν ήταν καταλληλότερο για σένα για τότε. Όμως μην μείνεις σε αυτό. Κάθε άνθρωπος έχει τη δύναμη να χαράξει τη δική του ιστορία, να επέμβει και να αλλάξει τη ροή της, να διαμορφώσει καινούριες και πιο επιθυμητές καταστάσεις, να σταματήσει να ζωντανεύει ένα παρελθόν προσδοκώντας από το μέλλον του να του κλείσει πληγές, να γίνει αρχιτέκτονας και πρωταγωνιστής της ζωής του.
Αρκεί να πάρει την απόφαση και να τολμήσει. Να συγχωρέσει και να ζητήσει να συγχωρεθεί. Να παρατηρήσει το μάθημα, να το καταλάβει και να θελήσει να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Να ξεκινήσει αντί κολλημένος να μοιρολατρεί.
Αν την ιστορία της ζωής σου μπορείς να τη διηγηθείς αφηγηματικά χωρίς να την ξαναζείς καθώς τη λες, τότε για κάπου θετικότερα βαδίζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου