Στη σημερινή εποχή, οι περισσότεροι από εμάς θεωρούν την «επιτυχία» ως το υπέρτατο αγαθό. Η κοινωνία, η οικογένεια, το σχολείο μας έχει περάσει το μήνυμα από μικρή ηλικία ότι αξίζουμε μόνο αν βγάζουμε πολλά χρήματα, αν κατέχουμε πτυχία και ακαδημαϊκούς τίτλους, αν έχουμε επιτύχει επαγγελματικά ως υψηλόβαθμα στελέχη, καθηγητές, γιατροί κλπ., και τελευταία, αν έχουμε αναγνωρισιμότητα (ειδικά τηλεοπτική).Έχουμε συνδέσει την προσωπική μας αξία με την επιτυχία στον οικονομικό και εργασιακό τομέα και μέλημά μας είναι ν’ αποδείξουμε ότι είμαστε χρήσιμοι και παραγωγικοί. Κι αν δεν έχουμε καταφέρει να επιτύχουμε σε κάποιους απ’ αυτούς τους τομείς, νιώθουμε ανίκανοι και ανεπαρκείς. Νιώθουμε ανάξιοι.
Αν κι εσύ ζεις με την αγωνία της επιτυχίας, καλό είναι ν’ αναρωτηθείς αν οι στόχοι που θέτεις σχετίζονται με τις πραγματικές σου ανάγκες, δηλαδή τις βαθύτερες επιθυμίες της ψυχής σου. Αν κάθε φορά που πετυχαίνεις κάποιον στόχο, η χαρά είναι πρόσκαιρη… Αν δεν νιώθεις βαθιά ικανοποίηση και ξεκινάς για ένα νέο στόχο, που κι αυτός μετά από λίγο δεν γεμίζει το σακί… Αν το σακί είναι σαν να έχει μια τρύπα, κι εσύ ρίχνεις μέσα τις επιτυχίες σου, αλλά εκείνο παραμένει άδειο, τότε σημαίνει ότι δεν ακολουθείς το δικό σου δρόμο.
Και πώς να ανακαλύψεις το δικό σου δρόμο; Πώς να νιώσεις ότι βρίσκεσαι στο μονοπάτι που θα σε οδηγήσει στην ικανοποίηση και την ολοκλήρωση; Αν ήσουν τυχερός και γεννήθηκες σε μια οικογένεια που σου αναγνώρισε την αξία σου, τότε έχεις περισσότερες πιθανότητες να ακολουθήσεις το δικό σου δρόμο από νεαρή ηλικία.
Αν μεγάλωσες με αγάπη, αποδοχή και ενθάρρυνση, έχεις μάθει να πιστεύεις στον εαυτό σου, να σέβεσαι τις επιθυμίες σου και να κυνηγάς τα όνειρά σου. Έχεις μάθει ότι αξίζεις μόνο και μόνο που υπάρχεις. Αυτό σε διευκολύνει ν’ ακολουθείς το δρόμο της καρδιάς χωρίς εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ του «επιθυμώ» και του «πρέπει».
Ακόμα και σε αντίξοες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες νιώθεις ικανοποίηση με τις επιλογές σου, εξελίσσεσαι μέσα απ’ τις ασχολίες σου και δημιουργείς με γνώμονα την αγάπη. Έχεις διδαχτεί να καλωσορίζεις τις επιτυχίες σου χωρίς να παίρνουν τα μυαλά σου αέρα. Έχεις μάθει να μην ταυτίζεσαι με τις αποτυχίες σου. Μεγαλύτερη αξία έχει για σένα ο αγώνας, η διαδρομή, οι εμπειρίες παρά το τελικό αποτέλεσμα.
Μπορεί όμως να ανακαλύψεις το δρόμο σου καθώς ωριμάζεις μέσα απ’ τις δυσκολίες της ζωής. Καθώς τα χρόνια περνούν, γνωρίζεις περισσότερο τον εαυτό σου, τις βαθύτερες ανάγκες και τις επιθυμίες σου. Γι’ αυτό πολύ άνθρωποι στη μέση ηλικία κάνουν μια μεγάλη στροφή και αλλάζουν ρότα. Ξεκινούν ένα νέο επάγγελμα, σπουδάζουν κάτι τελείως διαφορετικό, τολμούν ακόμα και να πάρουν τη ζωή απ’ την αρχή.
Αν δεν ζεις τη δική σου ζωή, αλλά τη ζωή που σου όρισαν οι άλλοι, με ξένους στόχους και ψεύτικες ανάγκες, η ψυχή πονά, μαραζώνει, νεκρώνεται… Η έλλειψη ικανοποίησης και ο ψυχικός πόνος που συχνά εκδηλώνονται με κατάθλιψη, άγχος ή σωματικά συμπτώματα μπορεί να πυροδοτήσουν μια τέτοια αλλαγή. Το σημαντικό είναι να αναζητήσεις ποια βαθύτερη επιθυμία βρίσκεται πίσω απ’ τα συμπτώματα και όχι να προσπαθήσεις να τα καταστείλεις.
Αν σεβαστείς τις βαθύτερες επιθυμίες σου και κυνηγήσεις τα όνειρά σου, η ψυχή πάλλεται, συγκινείται και γαληνεύει. Ο δρόμος ανοίγει και όλα συντονίζονται προς την εξέλιξή σου. Το εσωτερικό σου σύμπαν συνωμοτεί, γιατί άθελά σου πάντα εσύ βάζεις τα εμπόδια και πάντα εσύ τα υπερνικάς όταν ακολουθείς το δρόμο που σου χαράζει η ψυχή σου. Δεν έχεις παρά να την αφουγκραστείς!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου