Όπως εσύ, όπως εγώ, όπως όλοι μας…

Να το θυμάσαι αυτό κάθε φορά που ο εγωισμός σου, οι φόβοι και τα απωθημένα σου ακουμπούν πάνω του σκληρά. Κάθε φορά που το βλέμμα σου τον ξεγυμνώνει επικριτικά, με κακεντρέχεια ή με συναισθηματική αδιαφορία.

Κάθε άνθρωπος που συναντάς, κουβαλά στους ώμους του τη ζωή του. Μια ζωή που μέσα της έχει παλέψει, έχει νικήσει κι έχει χάσει. Μετρά ήττες και νίκες, κι ας μην ξέρεις πόσο πολύτιμα του είναι αυτά που έχει κερδίσει κι αυτά που έχει χάσει. Οφείλεις, όμως, να σεβαστείς τις μάχες που έχει δώσει. Τα δάκρυα που έχει χύσει. Τα γόνατά του που έχουν ματώσει για να μπορέσει να σταθεί όρθιος.

Κάθε άνθρωπος που συναντάς, κουβαλά μέσα του τη δική του πληγή. Μια πληγή που τον πονά τις μέρες που η ζωή του βρέχει δυσκολίες και προβλήματα. Μια πληγή που αιμορραγεί κάθε φορά που οι μνήμη του χτυπά απρόσκλητη την πόρτα. Κι αν δεν μπορείς αυτήν του την πληγή να τη γιατρέψεις με δυο λόγια όμορφα, με ένα χάδι απαλό, μην τη σκαλίζεις απρόσεκτα και βιαστικά με τα λόγια ή τις πράξεις σου.

Κάθε άνθρωπος που συναντάς έχει κρυμμένη μια μικρή ελπίδα στο μανίκι του. Μαζί μ’ ένα χαμόγελο για να τη συντροφεύει. Μην του τσαλαπατάς την ελπίδα που σου φανερώνει, αν δεν είναι αυτή που σου ταιριάζει. Μην του στερείς το χαμόγελο που έχει για προσάναμμα στη μέρα του. Απόθεσέ τα πίσω στο χέρι του ευγενικά και τράβηξε τον δρόμο σου.

Και να ξέρεις πως κάθε άνθρωπος που συναντάς, είναι ένας μικρός θησαυρός στα μάτια που τον αγαπάνε. Στα μάτια που γεμίζουν φως απλά γιατί υπάρχει. Κι αν αυτός ο θησαυρός εσένα δε σου κάνει, μην τον ξεπουλήσεις φτηνά στις αγορές του κόσμου. Μην τον εξευτελίσεις ρίχνοντας πάνω του φτηνά αισθήματα και κάλπικα συναισθήματα.

Στη θέση αυτού του ανθρώπου έρχεσαι κι εσύ κάθε μέρα στα δικά σου συναπαντήματα. Κοίταξέ τον στα μάτια και δες μέσα τους τη δική σου αντανάκλαση. Θα αναγνωρίσεις τις δικές σου πληγές, τους δικούς σου φόβους, τη δική σου ελπίδα. Κι ας έχουν άλλο όνομα οι νίκες και οι ήττες του. Κι ας έχουν άλλο όνομα τα όνειρά του.

Αυτός ο άνθρωπος έχει την ίδια με σένα λαχτάρα για ζωή. Στέκεται μπροστά της, όπως κι εσύ, γυμνός, ευάλωτος κι εκτεθειμένος. Έτοιμος να ορμήξει μέσα της και να τη διεκδικήσει. Αν δε θέλεις, αν δεν μπορείς ή αν δεν αντέχεις να γίνεις κομμάτι από τις στιγμές του, προσπάθησε, τουλάχιστον, να ρίχνεις πάνω του το βλέμμα σου με σεβασμό και με κατανόηση.