Ένας από τους λόγους που οι άνθρωποι τρέμουν την απόρριψη είναι η πεποίθησή τους ότι η απόρριψη σημαίνει ότι δεν είναι καλοί, ότι δεν θα είχαν απορριφθεί αν ήταν διαφορετικοί, και ότι η απόρριψη είναι απόδειξη της ανικανότητάς τους.
Σύμφωνα με αυτή την άποψη, το άτομο που απορρίπτει τον άλλο είναι πάντοτε σωστό και ανώτερο, ενώ εκείνο που απορρίπτεται είναι πάντα λάθος και κατά κάποιο τρόπο φταίει.
Είναι αλήθεια όμως αυτό; Δεν έχει κανένα ελάττωμα το άτομο που με απορρίπτει; Δεν μπορεί να είναι προβληματικό και να με κρίνει με βάση τις δικές του αδυναμίες, ζήλιες και προκαταλήψεις; Όταν συνειδητοποιείτε ότι κάθε άτομο που έζησε ποτέ και που ζει, και που θα ζήσει, παρακινείται μερικές φορές από παράλογα συναισθήματα, πώς μπορείτε να συνεχίζετε να πιστεύετε ότι κάθε κρίση που διατυπώνουν αυτά τα παράλογα άτομα πρέπει να είναι ορθή κρίση;
Μου φαίνεται ότι αυτό είναι το πρώτο μάθημα που πρέπει να διδαχθούμε όλοι για τις αξιολογήσεις των άλλων - οι άλλοι μπορεί να είναι μικρόψυχοι, προκατειλημμένοι, κακοί και μοχθηροί. Το γεγονός ότι σας απορρίπτουν, σας λέει περισσότερα πράγματα γι' αυτούς απ' ό,τι για εσάς.
Για παράδειγμα, αν ο φίλος σας πάει στο μανάβικο και αγοράσει σταφύλια, ροδάκινα και μπανάνες, αλλά δεν αγοράσει μήλα, τι σας λέει αυτό για τα μήλα; Ότι τα μήλα είναι άσχημα; Ότι κανένας άλλος δεν εγκρίνει τα μήλα; Ότι τα μήλα πρέπει να νιώθουν ντροπιασμένα και να καταρρεύσουν για να βυθιστούν στην κατάθλιψη; Ακριβώς το αντίθετο!
Το γεγονός ότι ο φίλος σας απέρριψε τα μήλα, μάς λέει ότι εκείνος δεν τα θεωρεί νόστιμα και προτιμάει άλλα φρούτα. Άλλοι άνθρωποι αναμφίβολα θα βρουν αυτά τα μήλα αρκετά ικανοποιητικά. Εν ολίγοις, έχετε μάθει πολλά για τα γούστα του φίλου σας, αλλά τίποτε για τα μήλα.
Σύμφωνα με αυτή την άποψη, το άτομο που απορρίπτει τον άλλο είναι πάντοτε σωστό και ανώτερο, ενώ εκείνο που απορρίπτεται είναι πάντα λάθος και κατά κάποιο τρόπο φταίει.
Είναι αλήθεια όμως αυτό; Δεν έχει κανένα ελάττωμα το άτομο που με απορρίπτει; Δεν μπορεί να είναι προβληματικό και να με κρίνει με βάση τις δικές του αδυναμίες, ζήλιες και προκαταλήψεις; Όταν συνειδητοποιείτε ότι κάθε άτομο που έζησε ποτέ και που ζει, και που θα ζήσει, παρακινείται μερικές φορές από παράλογα συναισθήματα, πώς μπορείτε να συνεχίζετε να πιστεύετε ότι κάθε κρίση που διατυπώνουν αυτά τα παράλογα άτομα πρέπει να είναι ορθή κρίση;
Μου φαίνεται ότι αυτό είναι το πρώτο μάθημα που πρέπει να διδαχθούμε όλοι για τις αξιολογήσεις των άλλων - οι άλλοι μπορεί να είναι μικρόψυχοι, προκατειλημμένοι, κακοί και μοχθηροί. Το γεγονός ότι σας απορρίπτουν, σας λέει περισσότερα πράγματα γι' αυτούς απ' ό,τι για εσάς.
Για παράδειγμα, αν ο φίλος σας πάει στο μανάβικο και αγοράσει σταφύλια, ροδάκινα και μπανάνες, αλλά δεν αγοράσει μήλα, τι σας λέει αυτό για τα μήλα; Ότι τα μήλα είναι άσχημα; Ότι κανένας άλλος δεν εγκρίνει τα μήλα; Ότι τα μήλα πρέπει να νιώθουν ντροπιασμένα και να καταρρεύσουν για να βυθιστούν στην κατάθλιψη; Ακριβώς το αντίθετο!
Το γεγονός ότι ο φίλος σας απέρριψε τα μήλα, μάς λέει ότι εκείνος δεν τα θεωρεί νόστιμα και προτιμάει άλλα φρούτα. Άλλοι άνθρωποι αναμφίβολα θα βρουν αυτά τα μήλα αρκετά ικανοποιητικά. Εν ολίγοις, έχετε μάθει πολλά για τα γούστα του φίλου σας, αλλά τίποτε για τα μήλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου