Υπάρχουν και φορές που προσπαθήσαμε πολύ αλλά δε μας βγήκε

Το καμπανάκι ότι κάτι δεν πάει καλά στις σχέσεις μας, χτυπάει για πρώτη φορά όταν συνειδητοποιούμε ότι αντί να σχετιζόμαστε, να μαθαίνουμε και να χαιρόμαστε τους ανθρώπους, παίζουμε παιχνίδια μαζί τους.

 

Τα παιχνίδια δύναμης, για κάποιους ανθρώπους, ας πούμε, είναι ο μόνος τρόπος που ξέρουν να υπάρχουν και συνήθως δεν μπορούν ή και δεν θέλουν να δοκιμάσουν άλλον τρόπο. Η ιδέα του να ζουν χωρίς να αισθάνονται ότι ελέγχουν τα πάντα, μπορεί να γίνει πολύ τρομακτική. Το ζητούμενο βέβαια δεν είναι να απαρνηθούμε τη δύναμή μας -εξάλλου απ’ τη σωστή διαχείρισή της μπορεί να επωφεληθείς σε πολλά σημεία-,  αλλά να μη μας ελέγχει η ανάγκη μας για έλεγχο.

Το βασικότερο όμως παιχνίδι μεταξύ σχέσεων, είναι γνωστό κι ως «hunger game», απ’ την ομώνυμη ταινία. Σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: «Σε θέλω όταν δε με θες-Δε με θες όταν σε θέλω». Σε αυτό, οι κανόνες είναι άγραφοι μεν, αλλά, συνήθως, ένας από τους δύο καταλήγει να αναρωτιέται στην αρχή τι ήταν αυτό που έφταιξε, όμως, κάποια στιγμή, φτάνει στο σημείο να αποδεχτεί πως «’Ο,τι και να έγινε, προσπάθησε». Είναι γνωστό αυτό το μοτίβο σχέσεων, έτσι δεν είναι;

Έντονα συναισθήματα και πάθος απ’ την αρχή της γνωριμίας. Είναι απωθημένο; Είναι έρωτας; Όμως έχεις την αίσθηση ότι βρήκες το άλλο σου μισό. Από την πρώτη προσέγγιση ξεκινά το παιχνίδι. Ακολουθεί η σύνδεση κι η κορύφωση αμέσως μετά, απομάκρυνση λίγο αργότερα, επανασύνδεση στη συνέχεια και μετά ξανά απομάκρυνση και ξανά επανασύνδεση.

Αλλεπάλληλοι χωρισμοί κι επανασυνδέσεις, μέχρις ότου αντέξουν τα εμπλεκόμενα μέρη, μέχρι εξαντλήσεως και τελικής πτώσεως μερικές φορές, μέχρι το οριστικό κι αναπόφευκτο τέλος. Κι όλα αυτά, διανθισμένα με δράματα, παρεξηγήσεις, στραπατσαρισμένους εγωισμούς, τσαλαπατημένα συναισθήματα, απογοήτευση, θυμό και τεράστια αίσθηση της αποτυχίας. Και μένεις να αναρωτιέσαι: Φταίω εγώ; Ο άλλος; Οι επιλογές μου;

Στην πραγματικότητα, φταίει που φοβάσαι αυτό που λες ότι επιθυμείς. Φταίνε τα εμπόδια που, συνειδητά ή ασυνείδητα, σε ελκύουν γιατί θυμίζουν εσένα, γιατί νιώθεις οικειότητα με αυτά. Φταίει που ερωτεύεσαι ανθρώπους που δεν είναι συναισθηματικά διαθέσιμοι. Δεν μπορούν να νιώσουν. Όχι απαραίτητα να συγχρονιστούν μαζί σου, με τα δικά σου συναισθήματα, αλλά να νιώσουν ένα δικό τους συναίσθημα. Φταίει που αυτό που ερωτεύτηκες εσύ είναι η απομόνωσή του. Κι αυτό που ερωτεύτηκε σε σένα είναι η δύναμη σου. Δύο πόλοι εκ διαμέτρου αντίθετοι, δηλαδή.

Αυτό που φταίει, στην πραγματικότητα λοιπόν, είναι ο φόβος να έρθετε κοντά. Και ίσως τελικά να είναι αυτό που σας ενώνει κιόλας. Κι έτσι μένετε χρεοκοπημένοι, έχοντας πετάξει τα λεφτά σας σε μια επένδυση που ξέρατε από την αρχή ότι δε θα αποδώσει. Ως πότε όμως;

Γιατί αν δε σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος, θα συνεχίσουμε να χάνουμε τον χρόνο μας σε σχέσεις που δεν πρόκειται ποτέ να λειτουργήσουν, όσο κι αν προσπαθούμε. Θα χάσουμε τη ζωή μας προσπαθώντας να πείσουμε τους άλλους να αισθανθούν περισσότερα απ’ όσα μπορούν να αισθανθούν.

Όσο όμως και αν σου φαίνεται περίεργο, σε αυτές τις σχέσεις, δεν υπάρχουν αθώα θύματα ούτε τυχαίες επιλογές. Μιλάμε για δύο συνενόχους που συνεργάστηκαν για να διατηρήσουν μια κατάσταση που βολεύει και τους δύο. Ο μεν, έδειξε απ’ την αρχή τα όριά του και τη συναισθηματική του αδυναμία κι ο δε, ενώ την εντόπισε απ’ την πρώτη στιγμή, θέλησε να δείξει τη δυναμική του.  Το βίτσιο του, να μπλέκει σε «αρρωστημένες» καταστάσεις, θέλοντας να γίνει ο φύλακας άγγελός τους. Να είναι αυτός και άλλος κανείς. Ώσπου τελικά, έφτασε στο σημείο να έχει παλέψει με Θεούς και δαίμονες,  όμως εξαντλήθηκε πια.

Εξουθενώθηκε γιατί συνειδητοποίησε πως ξέχασε να βάλει όρια. Απογοητεύτηκε όταν, μετά από αυτές τις προσπάθειες, εξαφανίστηκε ό,τι τον έκανε να ερωτευτεί αυτό το άτομο κι ύστερα την κατάστασή του. Νευρίασε για πρώτη φορά, όταν συνειδητοποίησε πως εξαϋλώθηκε το ανθρώπινο στοιχείο μεταξύ τους κι ούρλιαξε γιατί κατάλαβε πως όσο τον πλησιάζει, άλλο τόσο απομονώνεται.

Όμως  έκλαψε τελικά επάνω του, την τελευταία φορά, όταν κατάλαβε ότι τελείωσε.  Όταν κατάλαβε πως δε βγαίνει πουθενά. Όμως, προσπάθησε.