Νέα επιστημονική θεωρία: υπάρχει ένας καθρέφτης του δικού μας κόσμου, όπου ο χρόνος κυλάει προς τα πίσω

Γιατί ο χρόνος να πηγαίνει μόνο προς μία κατεύθυνση; Και γιατί είναι το μέλλον τόσο διαφορετικό από το παρελθόν; Φαίνονται προφανείς ερωτήσεις, αλλά έχουν απασχολήσει τους επιστήμονες για πάνω από έναν αιώνα. Μια νέα θεωρία υποδεικνύει μια απάντηση – ότι ο χρόνος δεν τρέχει μόνο με έναν τρόπο, αλλά ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος, ένας καθρέφτης του δικού μας κόσμου (mirror universe), όπου ο χρόνος τρέχει προς τα πίσω.

Ένα πείραμα, στο οποίο αναδημιουργείται η αρχή του σύμπαντος, μας δείχνει ότι, τη στιγμή που συνέβη το Big Bang, δημιουργήθηκε ένα άλλο σύμπαν- είδωλο μας, με το «βέλος του χρόνου», να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Σε άρθρο του βρετανικού Independent τονίζεται ότι το πείραμα λύνει ένα βασικό πρόβλημα στη θεωρητική φυσική: ότι όλα αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως της σχετικότητας και της βαρύτητας, λειτουργούν το ίδιο καλά, αν ο χρόνος κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Και συνήθως, όταν οι επιστήμονες προσομοιώνουν την αρχή του σύμπαντος μας, είναι στην ευχάριστη θέση να παρατηρούν το χρόνο να τρέχει προς τα εμπρός, αλλά και προς τα πίσω.

Η τρέχουσα θεωρία προτείνει ότι η εντροπία – η δύναμη του σύμπαντος, που μας δείχνει ότι το σύμπαν πηγαίνει προς την αταξία με την πάροδο του χρόνου – οδηγεί επίσης το χρόνο προς τα εμπρός. Δεδομένου ότι το σύμπαν ξεκίνησε από την τάξη και πηγαίνει προς την αταξία και την αποδιοργάνωση, το ίδιο κάνει και ο χρόνος. Αυτό εξαρτάται από μια παραδοχή, ότι το σύμπαν ήταν εξαιρετικά οργανωμένο και σε τάξη στην αρχή του. Και ενώ αυτή είναι η θεωρία βάση της οποίας εργάζονται πολλοί επιστήμονες, είναι αδύνατο να αποδειχθεί.

Όπως γράφουν και οι Julian Barbour, Tim Koslowski και Flavio Mercati στα Physical Review Letters, η νέα θεωρία προτείνει ότι ο χρόνος δεν ρέει σε μία μόνο κατεύθυνση και αυτό θα μπορούσε να διευθετήσει το πρόβλημα εντελώς. Όταν ξεκίνησε το σύμπαν, αυτό δημιούργησε ένα άλλο, εκεί που ο χρόνος ρέει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Με απλά λόγια υποστηρίζουν, ότι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο χρόνος κινείται προς μία κατεύθυνση, διότι μπορούν να δουν μόνο το μισό του σύμπαντος.