Όταν αγαπάς δε μπορείς να είσαι άδικος, λατρεύεις την ισότητα και την ισονομία, δεν είσαι καταπιεστικός, δεν επιδιώκεις την υποτέλεια των άλλων, δεν είσαι εγωιστής, δε χωρίζεις τους ανθρώπους, σε άσπρους, μαύρους και κίτρινους, δε μπορεί να είσαι βίαιος και εκδικητικός.Όταν αγαπάς νοιώθεις και επιδιώκεις τη σχέση και τη σύνδεσή σου με τη φύση, την τιμάς και την προστατεύεις.
Όταν αγαπάς καταλαβαίνεις ότι πάνω απ όλα μετράει η προσπάθεια, η επιμονή και υπομονή στο δρόμο των στόχων και των επιδιώξεών σου. Καταλαβαίνεις ότι ο αγώνας για έναν κόσμο καλύτερο είναι μια μάχη ιδεών και όχι προτύπων και ατόμων.
Στη μάχη αυτή δε τρέφεις μίσος για τον αντίπαλο, απλά τον πολεμάς για να μπορέσεις να πορευτείς ελεύθερα το δρόμο του πεπρωμένου σου, χωρίς μίσος και εκδικητικότητα.
Το χειρότερο αίσθημα που σου επιτρέπει η αγάπη να τρέφεις για τον «αντίπαλό» σου, είναι η ουδετερότητα. Τον αντίπαλο τον αναγνωρίζεις ως συνάνθρωπο που οι συνθήκες σε αναγκάζουν απλά να τον παραμερίσεις.
Η αγάπη είναι αυτό που πρέπει να ζητάμε…
Είτε μέσα στη στενή σχέση μας με την ομορφιά της φύσης
Είτε στο δρόμο, σε μια ατέλειωτη λιτανεία διαμαρτυρίας και διεκδίκησης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου