Είμαι οι επιλογές που γουστάρω να κάνω!

Έχουμε μεγαλώσει σε μια κοινωνία γεμάτη κανόνες και πρέπει.
Μέσα σε οικογένειες με δικούς  της νόμους η κάθε μία.
Τι είναι το πρέπει; Τι είναι νόμος και ποιος έχει δικαίωμα να τους ορίσει;
Ο άνθρωπος είναι μια ελεύθερη οντότητα, με επιθυμίες, με πάθη και με ελαττώματα.
Όσους νόμους και να του βάλεις θα είναι πάντα αναρχικός!
Κι εγώ ποτέ δε μπόρεσα να ακολουθήσω κανέναν.

Πώς θα μάθεις αν δε κάνεις λάθη; Ναι φυσικά και θα πονέσεις και θα φας τα μούτρα σου και θα οδηγηθείς σε λάθος δρόμoυς αλλά θα είναι οι δικές σου επιλογές, όχι των άλλων.
Προτιμώ να μετανιώσω για μια δική μου επιλογή, παρά για κάποιου άλλου.
Γιατί τότε θα χτυπάω το κεφάλι μου δυο φορές!

Πάντα έκανα αυτό που ήθελα και ομολογώ πως  σε πιο νεαρή ηλικία, δε γνώριζα πάντα τις συνέπειες.
Οι περισσότερες ήταν λάθος και παρ’ ότι πολλοί μου το έλεγαν, εγώ με πείσμα συνέχιζα να τις κάνω πράξεις.
Πόνεσα, έκλαψα, διαλύθηκα, έχασα τον εαυτό μου, αλλά έμαθα.
Από κάποια στιγμή και μετά ήξερα να ξεχωρίζω το καλό και το κακό. Όχι δε μιλάω γι’αυτό που θεωρούν οι άλλοι καλό κακό, αλλά αυτό που ήταν για μένα, για τη προσωπικότητα μου και για το Είναι μου.

Ήξερα πλέον συνειδητά τι θα με πονούσε και τι όχι, ήξερα τις συνέπειες.
Όμως θα μπορούσα να αντισταθώ σε οτιδήποτε άλλο, εκτός από τα πάθη και τα θέλω μου.
Αυτά τα επιπόλαια λάθη με έφτιαξαν αυτό που είμαι πλέον. To κυριότερο είναι ότι έμαθα έμενα και με βρήκα κάπου μέσα σε όλο αυτό το χάος. Για κάποιους είμαι σκληρός. Ποτέ δεν ήμουν σκληρός με τους άλλους.
Μόνο με τον εαυτό μου. Γι’ αυτό και αυτομαστιγωνόμουν κάθε βράδυ με τις σκέψεις των άσχημων επιλογών.

Αυτή ήταν η τιμωρία μου. Στους γύρω μου απλά δε δείχνω πλέον αυτό που είμαι.
Γιατί από τις βλακείες μου έμαθα και τους ανθρώπους. Εκείνοι που στήριξαν κάθε μου επιλογή, εκείνοι που την έκριναν από αγάπη κι εκείνοι που την κατέκριναν.

Στη ζωή μας ερχόμαστε μόνοι μας και φεύγουμε μόνοι μας. Αλλά ακόμα πιο μόνοι μας είμαστε στη διάρκεια της. Είμαστε δισεκατομμύρια διαφορετικές προσωπικότητες, που η κάθε μία έχει τους δικούς της κανόνες επιβίωσης. Αρκεί φυσικά να προσπαθείς να μη βλάψεις κάποιον.

Δε ξέρω αν έχω βλάψει άθελα μου κάποιον, ξέρω όμως πως με τις επιλογές μου δε το ήθελα και πως όλες αφορούσαν πάντα εμένα. Η ζωή μου ως τώρα με έχει κάνει ρεαλιστή, ωρίμασα απότομα και έθαψα καλά την αθωότητα μου για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στη κοινωνία σας.

Είμαι άραγε πλέον οι επιλογές μου; Ή είμαι ένα προσαρμοσμένο σε κοινωνιολογικούς κανόνες πρόβατο, που με κατέκρινα ο ίδιος περισσότερο απ’όλους; Ένα μονάχα ξέρω..Είμαι χορτάτος!