Να παραμένεις πιστός στην απιστία, όποια κι αν είναι η πίστη σου.Να γίνεις Άνθρωπος, ελεύθερα σκεπτόμενος.
Να εξετάζεις τα πάντα αλλά να παραμένεις άδειος, πρόθυμος να μετακινηθείς. Από οπουδήποτε, όσο βολικά κι αν είναι.
Πουθενά δεν είναι ασφαλές.
Πάντα θα νομίζεις πως έχεις φτάσει. Κάθε φορά!
Γιατί έμαθες/εκπαιδεύτηκες να είσαι πιστός. Να ακολουθείς. Και θα θεωρείς την κάθε νέα πίστη ως απελευθέρωση.
Αρχίζουν να προσαρμόζονται οι λέξεις, οι σκέψεις, οι δράσεις σου προς τη νέο-αποκαλυφθήσα πίστη σου. Και έτσι παραδίνεσαι, μεταλλάσσεσαι.
Ένα τεράστιο εγώ, που νομίζει πως ξέρει.
Όμως διεξάγει συνέχεια κλειστές συζητήσεις. Για να καταλήγει πάντα στην ίδια σφαίρα του γνώριμου. Εκεί που αισθάνεται ασφάλεια.
Θέλει να διδάξει, χωρίς να είναι πρόθυμο να ανακαλύψει εκ νέου αυτό που πρέπει να διδάξει κάθε φορά.
Η προσφορά παραμένει επανάληψη, φθορά, ενίσχυση της ταυτότητας. Δεν διδάσκεις έτσι. Μαζεύεις πιστούς.
Πρέπει να γίνεις ελεύθερος και άνθρωπος για να μη φοβάσαι τους ανθρώπους, την ελευθερία. Για να αναγνωρίζεις όταν συναντάς, το ψέμα και την αλήθεια.
Για να ξυπνάς καθημερινά σε ένα νέο, μαγικό κόσμο που δημιουργείς, συνθέτεις και αντιλαμβάνεσαι, με νέο Νου, νέα συνείδηση.
Η πρόκληση παραμένει. Η φθορά είναι πιο πιστευτή. Η ευκολία συνεχίζει να είναι η δυνατότερη συνήθεια.
Η κάθε πίστη που υιοθετείς είναι παράλληλα η ευκαιρία της εξερεύνησης σου, όπως είναι και τα δεσμά της συνείδησής σου.
Πολλά δεν θα ονομάσεις "πίστη" αλλά αλήθειες. Οι ονομασίες ενισχύουν την υποτιθέμενη ασφάλεια και την ανάγκη παραμονής.
Ανεξέταστη σκέψη.... ο μόνος αόρατος εχθρός αλλά και οι κόσμοι που δημιουργούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου