Επιστήμονες από το τεχνολογικό πανεπιστήμιο της Δρέσδης στη Γερμανία,, με ειδικότητα σε θέματα συλλογικής νοημοσύνης, μελέτησαν εξονυχιστικά τον τρόπο που τα μυρμήγκια κινούνται μέσα και γύρω από τις φωλιές τους και κατέληξαν ότι το μυστικό είναι η ανταλλαγή πληροφοριών.
Η πληροφορία κάνει τη διαφορά
Οι ερευνητές έστησαν μια «μυρμηγκο-λεωφόρο» δύο λωρίδων διαφορετικού πλάτους, από τη φωλιά μέχρι ένα ζαχαρώδες σιρόπι.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η στενότερη λωρίδα σημείωσε κυκλοφοριακή συμφόρηση. Όταν όμως ένα μυρμήγκι επέστρεφε στη φωλιά μέσω του «μποτιλιαρισμένου» δρόμου και έπεφτε πάνω σε ένα άλλο μυρμήγκι που ερχόταν από τη φωλιά, το έσπρωχνε και το έριχνε στην άλλη, την πλατύτερη, λωρίδα που κινιόταν πιο γρήγορα.
Αν όμως το μυρμήγκι που επέστρεφε από την τροφή, δεν είχε καμιά σύγκρουση με κανένα άλλο μυρμήγκι, τότε δεν έσπρωχνε στον πιο άνετο δρόμο το μυρμήγκι που μόλις ξεκινούσε από τη φωλιά.
Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα υπολογιστικό μοντέλο με πιο πολύπλοκα δίκτυα δρόμων και δρόμους με ποικίλα πλάτη. Τα μυρμήγκια, ακόμα και όταν διοχετεύονταν τεχνηέντως σε μακρύτερες διαδρομές, κατόρθωναν να φθάνουν γρήγορα στην τροφή τους.
Το βασικό συμπέρασμα των επιστημόνων είναι ότι αν οι άνθρωποι οδηγοί, οι οποίοι ταξιδεύουν σε αντίθετες κατευθύνσεις, μπορούσαν να μεταφέρουν στους απέναντί τους πληροφορίες (π.χ. μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων) σχετικά με το κυκλοφοριακό πρόβλημα, τότε όλοι θα απολάμβαναν το οδήγημα περισσότερο.
