Υπάρχει ένα φυσικός νόμος, γνωστός στους φυσικούς και τους μουσικούς, σύμφωνα με τον οποίον, όταν χτυπήσουμε τη χορδή μιας κιθάρας, η οποία χορδή είναι ρυθμισμένη στην ίδια ακριβώς συχνότητα με τη χορδή μιας άλλης κιθάρας που βρίσκεται δίπλα της, τότε και στην άλλη κιθάρα, που δεν έχει καμία απολύτως φυσική επαφή με την πρώτη, θα αρχίσει να πάλλεται μόνο η χορδή, η οποία είναι ρυθμισμένη στην ίδια συχνότητα με τη χορδή της πρώτης κιθάρας, που εμείς κινήσαμε, ενώ οι υπόλοιπες χορδές θα παραμένουν ακίνητες.
Δημιουργείται μια ενεργοποίηση μεταξύ των δύο αυτών χορδών, χωρίς να υπάρχει υλική επαφή, επειδή είναι συντονισμένες στην ίδια συχνότητα.
Το ίδιο συμβαίνει και ανάμεσα σε μας και τους ανθρώπους γύρω μας: η δική μας αγάπη ενεργοποιεί την αγάπη των άλλων, ο δικός μας εγωισμός ενεργοποιεί τον εγωισμό των άλλων, ο δικός μας φόβος ενεργοποιεί το φόβο τους. Λειτουργεί ο νόμος της συμπαθητικής δόνησης, σύμφωνα με τον οποίο το στοιχείο αυτό, που υπάρχει μέσα μας διεγείρει στον άλλον το ίδιο στοιχείο, κι αυτό, που υπάρχει σε εκείνον διεγείρει το ίδιο σε μας.
