Η αναποφασιστικότητα στην εφηβεία και ο ανώριμος τρόπος διαπαιδαγώγησης

Η ολοκλήρωση της διαπαιδαγώγησης συμπίπτει συνήθως με το τέλος της εφηβείας και όταν το παιδί είναι πρακτικά ώριμο να λειτουργήσει ανεξάρτητα περνώντας τις αποφάσεις και κάνοντας σωστές επιλογές για τη ζωή του.

Πολλοί έφηβοι που δεν έχουν αναπτύξει αυτή τη δεξιότητα συχνά αποφεύγουν να πάρουν σημαντικές αλλά και ασήμαντες αποφάσεις για τον εαυτό τους και για τη ζωή τους με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται μέσα σε μία εξαρτητική ζωή συνήθως με την οικογένεια ή με την σύντροφο τους.  Χρειάζονται πάντα κάποιον άλλον για να πάρουν μία απόφαση.

6 λόγοι που κάποια παιδιά δεν μπορούν να πάρουν μόνα τους απόφαση είναι:
• Η ανασφάλεια στον εαυτό τους
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Περιορισμένο εγώ
• Δεν πιστεύουν στις δυνατότητες τους
• Άγχος μη πάρουν λάθος απόφαση
• Καταπιεστική διαπαιδαγώγηση από τους γονείς και δεσποτικούς, δεν δίνουν καμία ευκαιρία στον έφηβο να δράσει μόνος του
• Κριτική διαπαιδαγώγηση όπου μειώνουν λεκτικά ή με χειρονομίες τον έφηβο σε κάθε λάθος του
• Το υπερτονίζουν και του ανακαλούν σε κάθε συζήτηση τις λάθος επιλογές που κάνει

Ανώριμος τρόπος διαπαιδαγώγησης
Οι γονείς τον μεταχειρίζονται με τέτοιο τρόπο που τους λύνουν όλα τα προβλήματα και του καλύπτουν όλες τις ανάγκες προτού ακόμα εμφανιστούν.  Έτσι δεν γνωρίζουν πως είναι η πραγματική ζωή και βέβαια δεν έχουν πάρει ποτέ τους κάποια απόφαση που να τους αφορά. Μένουν ανώριμοι και γίνονται μαμάκηδες.

Πότε είναι η καλύτερη περίοδος να αρχίσει;
Η προεφηβεία είναι μία καλή περίοδος περίπου 10-13 για να ενισχύσουμε το παιδί να αποφασίζει για απλά καθημερινά πράγματα που το αφορούν π.χ. τι χρώμα πουκάμισο θα φορέσει, τι θα φάει, πως θα διαμορφώσει το πρόγραμμα του κλπ.

Οι αποφάσεις των παιδιών θα πρέπει να αξιολογούνται με συζήτηση και με παροχή εναλλακτικών επιλογών αλλά και δεσμεύσεων. Οι γονείς θα πρέπει σε πρώτη φάση να αφήσουν ελεύθερες τις αποφάσεις τους αλλά και να ελέγχουν τα αποτελέσματα τους.