Λέγεται ότι η δυαδικότητα του ανθρώπου, αυτό που έχουμε μάθει να λέμε άνω και κάτω, πνεύμα και ύλη, κλπ, είναι ένα παιχνίδι του θείου για να επιταχύνει την εξέλιξη. Μία τεχνητή διαίρεση που πολώνει την ύπαρξη ώστε να γίνει πιο γρήγορα συνειδητή.
Πώς γίνεται αυτό;
Δημιουργείται μία πόλωση σε κάποιο πεδίο, που λειτουργεί ως "κατώτερο" και "ανώτερο" και καλείται ο άνθρωπος να "επιλέξει" ανάμεσα στο ένα και το άλλο.
Αδιάφορο είναι για το Σύμπαν, ποιο από τα δύο θα επιλέξει κανείς.
Πιο σημαντικό είναι να επιλέξει.
Γιατί το Σύμπαν "σιχαίνεται" τους αναποφάσιστους.
Γιατί οι αναποφάσιστοι δεν κάνουν επιλογές, άρα δεν αναλαμβάνουν ευθύνη, άρα δεν είναι συνειδητοί.
Όλη η ιστορία λοιπόν της πνευματικής versus υλικής σύγκρουσης γίνεται για να "εξαναγκάσει" το Σύμπαν όλους εμάς να κάνουμε επιλογές.
Και ο "στίβος της μάχης" τοποθετείται κάθε φορά σε άλλο πεδίο.
Στην εποχή μας είναι στο πεδίο του νου (σκέφτομαι την πάρτη μου ή τους άλλους).
Παλιότερα ήταν στο πεδίο των συναισθημάτων και στο μέλλον ίσως είναι σε ανώτερα πεδία.
Για να ενισχύσει δε το Πνεύμα την Ένταση της Μάχης, στέλνει στον καθένα από μας έναν Φρουρό, που λειτουργεί ως πόλος έλξης προς τα πάνω στο εκάστοτε πεδίο επιλογής.
Ο Φρουρός αυτός, ο Αγγελιοφόρος του Πνεύματος, αυτός που έχει αναλάβει την αποστολή να "πολεμήσει" την ύλη, για να εξαναγκάσει σε συνειδητές επιλογές, δεν είναι τίποτα άλλο από την... Ψυχή μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου