Όχι πολύ ώρα αφού μπήκαμε στο γραφείο, άρχισα να φτερνίζομαι. Φύσηξα τη μύτη μου — μάλλον είχα κρυολογήσει λίγο. Ο Σωκράτης έβαλε να βράσει νερό για τσάι, και εγώ άρχισα, ως συνήθως, με μια ερώτηση.«Σωκράτη, πώς μπορώ να σταματήσω τις σκέψεις μου, το μυαλό μου, με άλλο τρόπο απ' το να αποκτήσω χιούμορ;»
«Πρώτα πρέπει να ανακαλύψεις από πού έρχονται οι σκέψεις σου, πώς ξεπηδούν αρχικά. Για παράδειγμα: τώρα είσαι κρυωμένος. Τα συμπτώματα σου λένε ότι το κορμί σου χρειάζεται να βρει τη χαμένη του ισορροπία, να αποκαταστήσει τη σωστή του σχέση με το φως του ήλιου, τον καθαρό αέρα και την απλή τροφή. Δηλαδή, να χαλαρώσει στο περιβάλλον του».
«Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το μυαλό μου;»
«Μεγάλη. Οι τυχαίες σκέψεις που σε ενοχλούν και σε απασχολούν, είναι επίσης συμπτώματα δυσαρμονίας με το περιβάλλον σου. Όταν το μυαλό αντιστέκεται στη ζωή, τότε βγαίνουν στην επιφάνεια σκέψεις. Όταν συμβαίνει κάτι ενάντια σε μια πεποίθησή σου, τότε αρχίζει η αναστάτωση. Οι σκέψεις είναι μια υποσυνείδητη αντίδραση απέναντι στη ζωή».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου