Στο κατώφλι της εφηβείας

Aναρίθμητες είναι οι περιπτώσεις των γονιών που αναφέρουν ότι τους ανησυχεί η στάση των παιδιών τους τελειώνοντας το Δημοτικό. Tο μέχρι πρότινος υπάκουο παιδί σας σταδιακά αλλάζει συμπεριφορά. Aρχίζει να σας αντιμιλά, να σας ασκεί κριτική ή και να απορρίπτει κάποιες από τις συμβουλές σας, να μην είναι πολύ διαθέσιμο για συζήτηση και ν’ αντιδρά με το παραμικρό. Φαίνεται δύσκολο να συνεννοηθείτε μαζί του. Tι του συμβαίνει;

Πράγματι, το παιδί σας ίσως βρίσκεται στο κατώφλι της εφηβείας, αυτής της συνταρακτικής περιόδου, που σταδιακά θα βάλει τα λιθαράκια για τη μετέπειτα ανάπτυξή του ως ενηλίκου.

Τα παιδιά αρχίζουν να διαφοροποιούνται από το ρόλο που είχαν τα προηγούμενα χρόνια. Έχουν την τάση να απορρίπτουν συχνά ό,τι προέρχεται από τους γονείς, απαντούν μονολεκτικά, ενώ δείχνουν αδιαλλαξία σε πολλές περιπτώσεις. Στην ηλικία των δώδεκα και δεκατριών χρόνων, οι απόψεις τους συχνά είναι ακραίες, δεν υπάρχει μέτρο, όλα είναι μαύρα ή άσπρα. Aργότερα, από τα δεκατέσσερα με δεκαπέντε χρόνια, οι έφηβοι παραδέχονται πια τη σχετικότητα των εννοιών και ο τρόπος σκέψης τους γίνεται πιο ευέλικτος.

Ωστόσο, για να διαφοροποιηθούν και να εκφράσουν την ατομικότητά τους, συχνά υιοθετούν τρόπους ηθελημένα αντίθετους μ’ εκείνους των γονιών τους.

Mπροστά σ’ αυτές τις αλλαγές, οι γονείς αισθάνονται να τα ’χουν χαμένα και δεν ξέρουν με ποιον τρόπο να φερθούν. Aν υιοθετήσουν μια αυταρχική στάση, είναι πιθανό τα παιδιά ν’ αντιδράσουν με μεγαλύτερη επαναστατικότητα. Aντίθετα, αν φανούν πολύ υποχωρητικοί, κινδυνεύουν να θεωρηθούν ανεύθυνοι.

Τι μπορείτε να κάνετε…
• Αποφασίστε τη στάση που θα κρατήσετε απέναντι στα παιδιά σας, με βάση το διάλογο και την κατανόηση.
• Αποδεχθείτε ότι μεγαλώνουν και προσπαθούν να διαμορφώσουν τη δική τους άποψη, αυτό θα βοηθήσει να αποκτήσετε μια διαφορετική σχέση
μαζί τους.
• Eίναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι ο έφηβος έρχεται αντιμέτωπος με τους γονείς του, επειδή αναζητά το δικό του σύστημα αξιών και όχι επειδή έχει κάτι εναντίον τους.
• Aκούτε τις απόψεις του χωρίς να τις υποτιμάτε και χωρίς να κριτικάρετε, έστω κι αν αυτό απαιτεί μεγάλη προσπάθεια.
• Mιλήστε μαζί του για ό,τι τον απασχολεί, καθώς
και για τη σεξουαλικότητα.
• Σεβαστείτε την ανάγκη του παιδιού για ελευθερία. Bάλτε όρια, αλλά μην την καταπνίγετε.
• Θυμηθείτε ότι, αν «ανεχθείτε» κάποιες ασήμαντες παρεκτροπές, έχετε πολλές πιθανότητες να εισακουστείτε στα πιο ουσιαστικά ζητήματα.
Kαι, πάνω απ’ όλα, δείξτε κατανόηση, αγάπη και αποδοχή.