Το Ερεβοκτόνο Φως της Κατανόησης

Να Βλέπεις, να Αντιλαμβάνεσαι την Πραγματικότητα Όπως Είναι (Όπως Συμβαίνει), όχι όπως την κατασκευάζει η σκέψη, η μνήμη, ο χρόνος, είναι σαν να βλέπεις τον Κόσμο φωτισμένο με ένα άλλο φως. Τα «πράγματα» είναι υπαρκτά, ζωντανά, καινούργια, και συνεχώς αλλάζουν, σαν την φλόγα του κεριού, Αυτή είναι η ομορφιά τους.

Το Ερεβοκτόνο Φως της Άμεσης Αντίληψης, της Γνώσης, Χωρίς σκέψη, αποκαλύπτει ένα Κόσμο Τελείως Διαφορετικό από αυτόν που γνωρίζουν συνήθως οι άνθρωποι, τον κόσμο της σκέψης τους. Είναι ο Κόσμος ο Αληθινός, της Αιώνιας Στιγμής που Ρέει, που δεν έχει τέλος, και συνεχώς αλλάζουν όλα τα φαινόμενα Μέσα Της, όλα έξω από τον κοσμικό χρόνο, την κοσμική εξέλιξη (που είναι κατασκευή της σκέψης).Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί συμβαίνει έτσι; Επειδή Γίνεται Συνεχώς Αντιληπτή η Ενότητα, Μέσα της Αναπτύσσονται και Ολοκληρώνονται και Χάνονται Όλα. Έτσι Ενώ η Ενότητα Παραμένει Πάντα Ταυτόχρονα όλα Φύονται Αναπτύσσονται και «Χάνονται» πάλι στην Ενότητα, Τελείως Φυσικά, Ανεμπόδιστα, και χωρίς τίποτα «καινούργιο» (διαφορετικό από την Ενότητα) να «εμφανισθεί» και τίποτα (διαφορετικό από την Ενότητα) να «χαθεί»…

 Ο Αληθινός Κόσμος Ρέει (Μέσα στην Αιωνιότητα), ενώ ο κόσμος της σκέψης είναι «ακίνητος» κι απλά αλλάζουν οι «συσχετισμοί» ανάμεσα στα πράγματα που «περιέχει». Είναι τελείως διαφορετικό… Αυτός που Βλέπει την Ενότητα Βλέπει την Πραγματικότητα Ζωντανή, Δραστήρια, κι Όλα να Ανθίζουν και να Χάνονται Μέσα Της. Αυτός που βλέπει με την σκέψη, βλέπει μόνο «ξεχωριστά» πράγματα να γεννιούνται στο τίποτα και να χάνονται στο τίποτα.

Το να Ζεις Μέσα στο Ερεβοκτόνο Φως είναι Ευλογία. Κι αυτή η Δυνατότητα είναι μέσα στην Φύση του Ανθρώπου. Αρκεί να Ανοίξει τα Μάτια του (την Αληθινή Όραση) στο Τώρα, Εδώ, σε Αυτό που Συμβαίνει πραγματικά. Η Αλήθεια (η Δυνατότητα να Δούμε την Αλήθεια) είναι Μέσα μας. Και για να την Δούμε πρέπει να δούμε με τρόπο διαφορετικό (από αυτόν που βλέπουμε συνήθως, που βλέπαμε μέχρι τώρα), να σταματήσουμε να λειτουργούμε σαν αυτόματα μέσω της συσσωρευμένης γνώσης (που στο μεγαλύτερο μέρος της είναι ψεύτικη), να ξεφύγουμε από το αυτόματο «αυτό το γνωρίζω» και να επικαλούμαστε για αυτό την μνήμη, και να Βλέπουμε το αληθινό, το «ζωντανό» που υπάρχει απέναντί μας.

Κάθε Στιγμή είναι μια Νέα Στιγμή. Κάθε Στιγμή πρέπει να Βλέπουμε. Κάθε Στιγμή πρέπει να Ζούμε την Ζωή σαν Αυτό που Συμβαίνει αυτή την Στιγμή. Τότε μόνο η Ζωή Είναι Αληθινή και δεν μυρίζει μούχλα από παρελθόν και μνήμες… Η Αλήθεια είναι Κάτι που Ζούμε, ένας διαφορετικός τρόπος αντίληψης και συμπεριφοράς, κι αυτό κάνουν οι Αληθινοί Ζωντανοί άνθρωποι. Η Αλήθεια δεν είναι διανοητική γνώση, κάτι που πρέπει να μάθουμε, να αφομοιώσουμε και να «πειθαρχήσουμε» σε αυτό... αυτό το κάνουν οι «πίθηκοι».