Οι Αξίες της Νέας Πνευματικότητας

«Έχουν ΠΕΘΆΝΕΙ -ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΙ εκατομμύρια άνθρωποι, για την θρησκευτική πρόοδο της ανθρωπότητας, τόσοι που αναρωτιέμαι αν η ανθρωπότητα αποτελείται από ανθρώπους!»

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι τα περισσότερα ανθρώπινα ζώα θα ήθελαν, μέσα απ’ τα βάθη της καρδιάς τους, να σταματήσει ο οποιοσδήποτε θεός να ανακατεύεται στην καθημερινή τους ζωή και μαζί με αυτόν και οι εκπρόσωποι του. Γιατί αυτή η υπόθεση έχει απλωθεί τόσο πέρα και μακριά από την επίσημη ή ανεπίσημη θρησκεία; Γιατί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και άλλοι αναγεννημένοι και όψιμοι χριστιανοί αναφέρονται στο «χέρι του θεού» που τους βοηθάει να πολεμούν, να καταστρέφουν και να δολοφονούν στην Μέση Ανατολή και όπου στον πλανήτη τους κάνει κέφι!

Η Δυτική κοινωνία με όλες τις χριστιανικές θρησκευτικές αιρέσεις, δοξασίες και δόγματα, σίγουρα είναι πολύ διαφορετική από την παραδοσιακή μουσουλμανική ή ινδουιστική αλλά υπάρχει κάτι το κοινό, τα ανθρώπινα ζώα όλων των θρησκευτικών κοινωνιών, πιστεύουν (χωρίς να γνωρίζουν) ότι κάποιος καλοκάγαθος τυπάκος που αποκαλούν θεό (με εκατοντάδες – χιλιάδες ονόματα) είναι με το πλευρό τους σε κάθε νοσηρότητα που λαμβάνει μέρος! Αυτό σημαίνει ότι πιστεύουν πως ξέρουν τι σκέφτεται ή ποιος είναι ο θεός –αξιοσημείωτη αλαζονική εγωπάθεια– που σημαίνει επίσης ότι ο καλοκάγαθος τυπάκος, είναι απεριόριστα παρόν και απεριόριστα υπερβατικός, κοσμικός και προσωπικός ταυτόχρονα, αόρατος και αδύνατον να τοποθετηθεί στο χρόνο και χώρο. Ταυτόχρονα τα ανθρώπινα ζώα συνεχίζουν και γκρινιάζουν σχετικά με τα λεγόμενα αρχαία ιερά κείμενα, τα οποία αξιώνουν να μεταδώσουν τι είναι αυτό που ο θεός τους πραγματικά θέλει να κάνουν. Η πιθανότητα να χρησιμοποιήσουν την ταλαίπωρη Λογική του ΝΟΥ τους, είναι στην σφαίρα του λυκόφωτος άλλωστε η χρήση του Νου και του Λογικού δεν είναι ίδιον γνώρισμα του ζώου.

Ο μεγάλος Ινδός ποιητής Kabir έγραψε πως είχε διαβάσει όλα τα ιερά κείμενα, πλύθηκε σε όλες τις ιερές πισίνες και λίμνες, επισκέφτηκε όλους τους ιερούς τόπους και δεν βρήκε κανέναν θεό πουθενά. Οι περισσότεροι θρησκευόμενοι άνθρωποι θα θεωρούσαν το γεγονός αυτό απελπισία και οι πιο φανατικοί βλασφημία, ενώ ουσιαστικά εκεί βρίσκεται το κλειδί της Ανεξαρτησίας. Στη Vedanta, το πιο λογικό πνευματικό δόγμα του Ινδουισμού, ο θεός δεν θέλει τίποτα από τον άνθρωπο ζώο, πέρα από το να πάψει να είναι ζώο. Δεν θέλει να τον βρούνε, δεν έχει νόμους που το ζώο θα ‘πρεπε να εκτελεί υπάκουα, ποτέ δεν κρίνει, τιμωρεί ή έχει προσδοκίες.

Η αλήθεια είναι ότι όποιος θεός (είτε υπάρχει, είτε όχι) έχει αφήσει το ανθρώπινο ζώο μόνο του πριν από πολύ καιρό και αυτή δεν ήταν πράξη τιμωρίας ή εγκατάλειψης. Αυτή είναι μια ευκαιρία για το ζώο, να βρει την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ του και την Πνευματικότητα του και μέσα από αυτήν να ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ κάτι απλό, αλλά ακόμη βαθιά παγιωμένο και δυσκολονόητο, ο κάθε «θεός» είναι μέσα του είναι το ίδιο το ΠΝΕΥΜΑ καθεαυτό και γίνεται ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ στις σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό του, στις λέξεις που χρησιμοποιεί και στις πράξεις του.

Όμως το Πνεύμα δεν είναι ένα άδειο σκάφος, περιέχει κάθε δυαδικότητα, το καλό και το κακό, τη ζωή και το θάνατο, ελλιμενίζεται τον Εαυτό, τη μορφή της συνείδησης που μπορεί να αγκαλιάσει την ίδια την ύπαρξή του και να δημιουργήσει το δικό της όχημα που οδηγεί από την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ στην Ελευθερία.

Εάν βυθιστούμε αρκετά βαθιά στο Πνεύμα, (μακριά κι έξω από κάθε δόγμα θρησκευτικό, επίσημο ή ανεπίσημο) αφήνοντας στην άκρη όλα τα αντικείμενα και τις δοξασίες που μας περικυκλώνουν και αν βγάλουμε τη μάσκα του εαυτού (του εγώ) από τα μάτια μας, αν βάλουμε στο παρασκήνιο το εγώ μας και σταματήσουμε να κοιτάμε με το βλέμμα στην αγελάδας, τότε αρχίζουμε να Βλέπουμε ότι το Πνεύμα είναι αιώνιο και περιέχει το σπόρο του κάθε άλλου δημιουργημένου πράγματος.

Ο,τι υπάρχει και αποτελεί την αποκαλούμενη πραγματικότητα, είναι μόνο μια αντανάκλαση του Πνεύματος και του Πνευματικού Ανθρώπου σαν φορέα του, όλα τα σύμπαντα συμπεριλαμβάνοντας κι αυτό το πολύτιμο που επιβιώνουμε, πέφτουν στις τρεις κατηγορίες:
1. Συνείδηση που αντανακλάται στα υλικά αντικείμενα και γεγονότα.
2. Συνείδηση που αντανακλάται σε περισσότερο αφηρημένα αντικείμενα και γεγονότα.
3. Συνείδηση που αντανακλάται πάνω στο ΕΙΝΑΙ.

Τα δέντρα, βουνά, σύννεφα και ο άνθρωπος ζώο, στην σημερινή του κατάπτωση του ΕΓΩ, ανήκουν στην πρώτη κατηγορία. Το θαυμαστό, η φαντασία τα όνειρα, τα ιδανικά και οι φιλοδοξίες ανήκουν στη δεύτερη. Ο Εαυτός ( στην κατάσταση του ΕΙΝΑΙ) ανήκει στη τρίτη.

Η κάθε αιτία, το κάθε ιδανικό και πνευματικό κίνημα ή πνευματικές διδασκαλίες έχουν να κάνουν με το ερώτημα: Ποιος είμαι; Οι φονταμενταλιστές και οι θρησκείες όλων των ειδών θέλουν να δώσουν απάντηση σε αυτή την ερώτηση, μια για πάντα και η κάθε μια ξεχωριστά έχουν την δήθεν «μοναδική απάντηση» την «μοναδική αλήθεια» και τσακώνονται αναμεταξύ τους ποιανού η αλήθεια είναι η καλύτερη, η ωραιότερη, η πιο τσαχπίνα !!!! Η παράνοια του ανθρώπου ζώου σε όλο της το μεγαλείο!

Μπορεί να πετύχουν στο να δαμάσουν την αμφιβολία και την δειλία τους για λίγο, στην απίθανη περίπτωση που κάτσουν να σκεφτούν με το ΛΟΓΙΚΟ, ότι ο κάθε θεός δεν έχει να πει τίποτα. Πόσο σωστά είναι τα λόγια του Thomas Merton: «Η αναζήτηση του ιδανικού θεού είναι να φτάνεις σε ένα μέρος και να ανακαλύπτεις ότι αυτός, μόλις έχει φύγει από ‘κει».

Έτσι πρέπει να είναι. Η ουσία της Ανθρώπινης Πνευματικής φύσης είναι να φτάνει πέρα από ό,τι ήδη ξέρει για τον εαυτό της και η ουσία είναι μακριά από κάθε θεό και κοντά στην Πνευματικότητα.

Αυτή τη στιγμή είμαστε αντιμέτωποι με την αναβράζουσα και λανθάνουσα σύγχυση από τις απαρχαιωμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις και δοξασίες, που δίνουν αγώνα, για να αποδείξουν ότι δεν έχασαν την δύναμή τους στο ανθρώπινο ζωώδες κοπάδι που καθοδηγούν-ελέγχουν. Υπάρχει όμως ένας φυσικός νόμος που λέει ότι «η φύση δεν αποδέχεται το κενό» άρα αυτό σημαίνει, πολύ λογικά, ότι κανένας δεν μπορεί να απελευθερωθεί από οποιαδήποτε δοξασία αν δεν γεμίσει το κενό που θα άφηνε η δοξασία πίσω του.

Ο κάθε θεός μπορεί να εξελιχθεί, έτσι ελπίζει κανείς, σε κάτι διαφορετικό από την αυθεντική μορφή του με άσπρα γένια, μοχθηρία και τάση για εκδίκηση. Στις μετριοπαθείς αιρέσεις αυτός ο μετασχηματισμός έγινε πριν από παρά πολύ καιρό. Αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε έναν πιο ευγενικό, πιο λεπτεπίλεπτο και λογικό θεό. Τα εκατομμύρια ανθρώπινα ζώα αισθάνονται υπερβολικά άδεια και φοβισμένα, θυμωμένα και απειλούμενα, απομονωμένα και αποσυνδεμένα, για να ξαναπιστέψουν σε μια καλή και ευγενική θεϊκή παρουσία. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται αποξένωση.

Τη διάγνωση αυτή έκανε ο Γιούγκ αλλά και όλοι οι άξιοι λόγου φιλόσοφοι, που υποδείκνυαν ότι η ανθρώπινη ψυχή (human psyche) υποφέρει τρομακτικά όταν είναι αποτραβηγμένη απότομα από την επαφή με τη Φύση, όταν οι παραδόσεις σταματάνε να είναι μία φλογερή φωλιά, όταν η εξάρθρωση και ο φόβος γίνονται καθημερινότητα. Σύμφωνα με τα γκάλοπ η αιτία που το 97% των Αμερικάνων που ποτέ δεν είχαν αμφιβολία για την ύπαρξη του δικού τους θεού, ούτε η σιγουριά τους για την ύπαρξη του, δεν είναι η ακλόνητη πίστη τους. Είναι ο φόβος από το εναλλακτικό, ο φόβος από τον φόβο, από το άγνωστο, ο φόβος από έναν κόσμο με τον οποίον θα κυβερνούσε το άγνωστο που θα έμενε πίσω από την εξαφάνιση του θεού.

Δηλ. ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ είναι που κάνει τον κάθε θεό και τους επίσημους και μη αντιπρόσωπους του, να υπάρχουν, να διοικούν, να ελέγχουν και να καταδυναστεύουν το φοβισμένο, ανθρώπινο ζώο.

Ό,τι και να πιστεύουν, όλοι πρέπει να γεμίσουν αυτό το κενό και το γεμίζουν με ανοησίες του ίδιου επιπέδου με τον κάθε θεό.

Η Φύση δεν αποδέχεται το κενό και ή θα το γεμίσεις εσύ, ως Αιτία ή θα το γεμίσει κάποιος άλλος και θα σε κάνει Αποτέλεσμα του.

Η Νέα Ανθρώπινη Πνευματικότητα: Θα ήταν πράξη καλής θέλησης αν τα Θρησκευτικά Δικαιώματα μπορούσαν να αποδεχτούν ότι σε θέματα Πνευματικότητας είμαστε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο. Θα ‘ταν μία ισότιμη πράξη καλοσύνης και θέλησης αν οι εχθροί των Θρησκευτικών Δικαιωμάτων έκαναν την ίδια παραχώρηση. Τότε η παρανοϊκά παράλογη θρησκευτικότητα θα υποχωρούσε και η θεϊκά ανώτερη Πνευματικότητα θα προχωρούσε μπροστά και σε οικουμενικό επίπεδο θα συνεχίζαμε την αναζήτηση του πώς να ενώσουμε κάθε πλάσμα ανθρώπινο με το Πνεύμα.

Είναι δυστυχώς αλήθεια ότι οι Ευαγγελιστές αυξάνονται, ακόμη και στα πιο παραδοσιακά και αγνά από την λαίλαπα της θρησκείας μέρη. Η Χώρα του Ισημερινού, που κάποτε ήταν φρούριο του ορθόδοξου καθολικισμού, υπολογίζεται ότι έχει πλέον πάνω από 25% Προτεστάντες, εξαιτίας των εισβολών και την χριστιανικής προπαγάνδας που έγιναν από τους προπαγανδιστές ιεραπόστολους των ΗΠΑ.

Όμως το μέλλον της Πνευματικότητας είναι στην Πνευματική Ανθρώπινη εξέλιξη και στην σύνδεση με το Πνεύμα που διαποτίζει και κυβερνά το Όλον. Το επόμενο βήμα εξέλιξης και ανάπτυξης είναι για τους πνευματικούς ανθρώπους που θα αρχίσουν να αφυπνίζονται, ο ένας μετά τον άλλον, αν και όταν τους το επιτρέψουν.

Οι παρακάτω τάσεις θ’ αρχίσουν να διαμορφώνουν την πνευματική ζωή των ανθρώπων, που θ’ αποκοπούν από την παγ(ι)ωμένη πρακτική των οργανωμένων και δογματικών εκκλησιών, αν αποφασίσουν επιτέλους να πάρουν το εαυτό τους από την κατάσταση του ανθρώπινου ζώου και να τοποθετήσουν τον εαυτό τους στην Πνευματική Ανθρώπινη κατάσταση:
* Θα εξαφανιστεί η πίστη που είναι συνώνυμο της άγνοιας και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να γνωρίζουν.
* Η Διαλογιστική – Στοχασμός θα γίνει το κυρίαρχο ρεύμα πνευματικότητας με νέα ανώτερη ολιστική μορφή, έξω και μακριά από τις οργανωμένες θρησκείες.
*Τα στοιχεία του «θαυμαστού» και του «παραφυσικού» θα αναγνωρίζονται όλο και πιο εκτεταμένα.
*Οι εναλλακτικές θεραπείας, σωματικές και ψυχολογικές, θα γίνουν κάτι συνηθισμένο.
* Η προσευχή θα εξαφανιστεί θα θεωρηθεί μη πραγματική και αναποτελεσματική.
* Η υλοποίηση της επιθυμίας και της θέλησης θα αναγνωριστεί ως ένα αληθινό φαινόμενο.
* Οι Άνθρωποι θα ξαναποκτήσουν την επαφή με την ψυχή τους.
* Οι άνθρωποι θα βρουν τις απαντήσεις στα πιο βαθιά τους πνευματικά ερωτήματα, εσωτερικά. Θα ανακαλύψουν ΜΟΝΟΙ τους, στις προσωπικές τους απαντήσεις και θα ζήσουν ανάλογα.
* Θα αναπτυχθούν καινούργιες πνευματικές και ταυτόχρονα ενεργητικές κοινότητες.
* Οι γκουρού, οι ιερείς και άλλες «πνευματικές αυθεντίες» θα χάσουν την δύναμη και την επιρροή τους.
* Η Φιλοσοφία θ’ αγκαλιάσει την Πνευματικότητα, έξω από το νεκρό δόγμα κάθε οργανωμένης θρησκείας.
* Η πίστη πλέον θα θεωρείται ως μια παράλογη αναχώρηση από τη λογική, την γνώση, την πνευματικότητα.
* Οι πόλεμοι θα ελαττώνονται σε τοπικές διενέξεις, ενώ η ειρήνη θα γίνεται όλο και περισσότερο μια κοινωνική πραγματικότητα.
* Η Φύση θα ξανακερδίσει τις ιερές της αξίες.

Πολλοί άνθρωποι ήδη ενσωματώνουν αυτές τις τάσεις και ιδέες μέσα στις ζωές τους. Συμμορφώνονται και ζουν σύμφωνα με τις Ανθρώπινες Αξίες της Νέας Πνευματικότητας γιατί αντιλαμβάνονται ότι αυτή η Νέα Πνευματικότητα τους προσφέρει –ψήγματα ακόμη- ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ και Δύναμης. Τα γεγονότα μπορεί να κρύβουν την εκτεταμένη επανάσταση των Νέων Πνευματικών αξιών, αλλά τα εξωτερικά γεγονότα πάντα ήταν ο φτωχός οδηγός για το τι συμβαίνει στο επίπεδο της ανθρώπινης ψυχής και τις επιταγές του Πνεύματος.

«Δεν πιστεύω τίποτα. Δεν είναι δυνατον να δεχτώ ότι τα προιόντα του ΝΟΥ μπορούν να είναι αντικείμενα πίστης.»