Η Τέχνη του Ζην

Τη ζωή δεν τη ζεις με τα χρόνια, τους μήνες, τις μέρες.
Τη ζεις με τις στιγμές.

Αν το βράδυ πριν κοιμηθείς φέρεις στο νου σου τη μέρα που πέρασες,
θα θυμηθείς μια δυο στιγμές κι όλο το υπόλοιπο θα έχει περάσει απαρατήρητο.
Έτσι κι η ουσία της ζωής
είναι φτιαγμένη από στιγμές μικρής διάρκειας.

Η τέχνη του Ζην βρίσκεται στο να ζεις ένα βίωμα στην πληρότητά του όσο διαρκεί. Όταν έχει τελειώσει δεν έχει νόημα να το «τραβήξεις» για να συνεχίσει,
να επαναληφθεί, να κρατήσει κι άλλο. Αλλά ακόμα κι αν το πετύχεις, δε θα είναι ποτέ το ίδιο
γιατί η εμπειρία – πρώτη φορά σε καθετί – δεν επαναλαμβάνεται.

Αν θελήσεις να τη φυλακίσεις στην αποθήκη της μνήμης,
ώστε να μπορείς να την ανασύρεις όποτε θες,
σκέψου ότι,
από τη στιγμή που τέλειωσε, δεν είναι πλέον ζωντανή.
Πόση χάρη έχει μια βαλσαμωμένη εμπειρία;
Πόσο συναρπαστική μπορεί να είναι μια ζωή
ως ανακύκλωση αναμνήσεων;
Η επανάληψη ακυρώνει την έκπληξη… δεν μπορείς να κρατήσεις το παλιό και το νέο ταυτοχρόνως…
Άσε που αν είσαι συνεχώς απασχολημένος με παλιές φωτογραφίες, με παλιά γεγονότα και σενάρια,
δεν αφήνεις χώρο για κάτι νέο…

Η τέχνη της Ζωής βρίσκεται στη στιγμή.
Όλη η αιωνιότητα περιέχεται σ’ αυτή τη μικρή στιγμή.
Όπως όλος ο ωκεανός περιέχεται σε μια μόνο σταγόνα.

Αν είσαι εκεί στο ραντεβού
με την ζωντανή έκπληξη της κάθε στιγμής, έχεις γευθεί ένα κομμάτι αιωνιότητας.
Και τι εξαιρετική πολυτέλεια να είσαι Παρόν κι όχι απών στη ζωή σου…
Αλλά πόσο λίγοι το ξέρουν!