Ζήνων ο Κιτιεύς (334 π.Χ. - 262 π.Χ.) ιδρυτής του Στωικισμού
Στο τελευταίο του βιβλίο, «Η Μεγαλόπρεπη Ορχήστρα των Ζώων» ο συγγραφεύς, μουσικός, μελετητής και πρωτοπόρος της βιοακουστικής επιστήμης Δρ Μπέρνι Κράουζε συμπυκνώνει 45 χρόνια έρευνας στην «βιοφωνία», όπως ονόμασε ο ίδιος το σύνολο των φωνών των εμβίων όντων- πλήν του ανθρώπου-. Όπως εξηγεί, στην Φύση ο ήχος είναι ζωτικής σημασίας: κάθε πλάσμα εξαρτάται από την εκφορά της φωνής για να επικοινωνήσει τόσο με το είδος του, όσο και με άλλα είδη. Στις διακυμάνσεις της φωνής βασίζεται, ώστε να μπορέσει να παίξει, να καλέσει, να ζευγαρώσει, να κυνηγήσει την τροφή, να προειδοποιήσει, να εκφράσει πόνο, φόβο, απειλή, αγάπη, σπαραγμό.
Οι γίββωνες καλούν με ξεχωριστές νότες το θηλυκό, τα δελφίνια διαλέγουν ένα ήχο-όνομα, για να «συστηθούν», οι γρύλοι αναγγέλλουν την θερμοκρασία του περιβάλλοντος μέσα από την συχνότητα της κάθε στριγκλιάς, οι κάστορες θρηνούν το νεκρό ταίρι με ένα ιδιότυπο τρόπο, οι ανεμώνες της θάλασσας γρυλίζουν αν υπάρχει πρόβλημα τροφής και τα βατράχια τραγουδούν συγχρόνως, σαν τέλεια χορωδία, ώστε να μπερδεύουν τα γεράκια, που αναζητούν ξεμοναχιασμένα βατράχια για φαγητό!
Όμως για να πετύχουν τα ζώα τον σκοπό τους, η ομιλία δεν αρκεί. Το ζώο πρέπει και να ακούει, να ακούει πραγματικά, απομονώνοντας τον ήχο, που το ενδιαφέρει, μέσα από την βιοφωνία, αλλά και μέσα από τον άνεμο, το πάφλασμα, το θρόισμα, το κελάρυσμα.
Για να έχει μια σωστή προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική ζωή, πρέπει και ο άνθρωπος να ξέρει να ακούει, χωρίς να παρασύρεται από την δίνη των ηχητικών ερεθισμάτων της σύγχρονης ζωής. Πρέπει να μάθει να εστιάζει την προσοχή του στα λόγια του συνομιλητή.
Τα 5 Μυστικά
Ο καλός ακροατής:
1. Προσέχει την γλώσσα του σώματος: γέρνει ελαφρά προς τον συνομιλητή του, κοιτώντας τον κατάματα, στο πρόσωπο του ζωγραφίζονται συναισθήματα, τα χέρια, οι ώμοι κινούνται και το κεφάλι νεύει.
Δεν χτίζει αόρατους τοίχους, βάζοντας τα χέρια στις τσέπες ή σταυρώνοντας τα επάνω στο στήθος, κουνώντας νευρικά τα πόδια, τραβώντας το κάθισμα προς τα πίσω.
2. Σέβεται τον συνομιλητή: και δεν γυρνά κάθε τόσο να δεί τι γίνεται γύρω, ποιος ήρθε, ποιος μίλησε. Ακόμη και όταν μιλά στο τηλέφωνο, θυμάται πως η πλήξη, η αδιαφορία, η ανυπομονησία διαγράφονται στην φωνή και γι αυτό στέκει μακρυά από τηλεόραση, υπολογιστή, περιοδικά, κατσαρόλα, κλάδεμα
3. Δεν διακόπτει: και ας έχει καταλάβει στην εντέλεια. Οι καλοί τρόποι χτίζουν δεσμούς και έτσι περιμένει πάντα μερικά δευτερόλεπτα, πριν να απαντήσει ή να αλλάξει θέμα.
4. Δείχνει ενδιαφέρον: κάνοντας σχετικές ερωτήσεις, ζητώντας διευκρινίσεις, κρατώντας την συζήτηση ζωηρή και μην ξεχνώντας ποτέ πως στην ζωή τα πάντα είναι διπλόδρομος, ό,τι δίνεις, παίρνεις.
5. Ακούει με όλη του την ψυχή: και προσπαθεί να κατανοήσει την οπτική γωνία του άλλου, έστω και αν δεν συμφωνεί με τις απόψεις του. Ακούει πραγματικά και δεν συλλογίζεται την ώρα εκείνη τι θα απαντήσει.
Ο καλός ακροατής χαίρεται τα μηνύματα, που φέρνει η φωνή του συνομιλητή. Γιατί όπως γράφει στο βιβλίο του ο Δρ, Κράουζε : «οι φωνές ηχούν σαν τραγούδια και είναι τόσο μελωδικές οι συγχορδίες αυτές, ώστε οι Αρχαίοι Ντειγιάκ (ιθαγενείς του Βόρνεο) πίστευαν πως ο ήλιος ανατέλλει μόνο και μόνο για να τους απαντήσει»!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου