Ο HIV είναι ένας «πανούργος» ιός. Ανήκει στην κατηγορία των ρετροϊών, δηλαδή το γενετικό του υλικό είναι RNA και όχι DNA. Όπως και άλλοι ιοί της κατηγορίας αυτής, ο HIV έχει την ικανότητα να εισβάλλει σε ένα κύτταρο και να χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς του για να αντιγραφεί.
Αφού μεταγράψει το RNA του στο DNA του κυττάρου-ξενιστή, το κύτταρο μεταφράζει και μεταγράφει τα γονίδια του ιού μαζί με τα δικά του. Όταν έχει πια μολυνθεί το κύτταρο, μετατρέπεται σε «εργοστάσιο» παραγωγής αντιγράφων του ιού.
Ένας ακόμη λόγος που ο HIV είναι τόσο επικίνδυνος είναι επειδή επιτίθεται στο ανοσοποιητικό σύστημα, το μηχανισμό άμυνας του ίδιου το οργανισμού μας, ο οποίος υπό φυσιολογικές συνθήκες εντοπίζει και καταστρέφει παθογόνους εισβολείς όπως βακτήρια και ιούς.
Πιο συγκεκριμένα, ο HIV επιτίθεται στα κύτταρα Τ, ένα τύπο λευκών αιμοσφαιρίων που δρουν σε ζεύγη. Υπάρχουν δύο είδη κυττάρων Τ: τα βοηθητικά CD4 αποστέλλουν τα απαραίτητα «σήματα βοήθειας», ενώ τα CD8 επιτίθενται στους παθογόνους εισβολείς.
Ωστόσο, ο HIV εισβάλλει στα CD4 πριν αυτά μπορέσουν να σημάνουν τον κίνδυνο. Καθώς μεταφέρεται με το αίμα, ο HIV μεταφέρει τα γονίδιά του στα CD4 και αρχίζει να αντιγράφεται. Αφού τα βοηθητικά κύτταρα δεν είναι πια σε θέση να επιτελέσουν τη σημαντικότατη λειτουργία τους, και άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού αδυνατούν να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους. Οι διαδικασίες αυτές συμβάλλουν στη σταδιακή και μεθοδική κατάρρευση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η λοίμωξη από τον HIV εξελίσσεται σε AIDS όταν πια το ιικό φορτίο –δηλαδή ο αριθμός των μολυσμένων από τον HIV κυττάρων– έχει αυξηθεί σημαντικά. Η εκδήλωση του AIDS είναι το τελευταίο στάδιο της λοίμωξης από τον HIV. Κατά το στάδιο αυτό, ο αριθμός των κυττάρων Τ ολοένα και μειώνεται, το ιικό φορτίο αυξάνεται και το ανοσοποιητικό είναι πλήρως εκτεθειμένο.
Τα περισσότερα συμπτώματα που εκδηλώνει ο ασθενής κατά το στάδιο αυτό οφείλονται σε ευκαιριακές λοιμώξεις και όχι στο ίδιο το AIDS. Οι λοιμώξεις αυτές ονομάζονται ευκαιριακές, επειδή «εκμεταλλεύονται» την αδυναμία του ανοσοποιητικού για να μολύνουν με ευκολία τον οργανισμό.
Ένας ακόμη λόγος που ο HIV είναι τόσο επικίνδυνος είναι επειδή επιτίθεται στο ανοσοποιητικό σύστημα, το μηχανισμό άμυνας του ίδιου το οργανισμού μας, ο οποίος υπό φυσιολογικές συνθήκες εντοπίζει και καταστρέφει παθογόνους εισβολείς όπως βακτήρια και ιούς.
Πιο συγκεκριμένα, ο HIV επιτίθεται στα κύτταρα Τ, ένα τύπο λευκών αιμοσφαιρίων που δρουν σε ζεύγη. Υπάρχουν δύο είδη κυττάρων Τ: τα βοηθητικά CD4 αποστέλλουν τα απαραίτητα «σήματα βοήθειας», ενώ τα CD8 επιτίθενται στους παθογόνους εισβολείς.
Ωστόσο, ο HIV εισβάλλει στα CD4 πριν αυτά μπορέσουν να σημάνουν τον κίνδυνο. Καθώς μεταφέρεται με το αίμα, ο HIV μεταφέρει τα γονίδιά του στα CD4 και αρχίζει να αντιγράφεται. Αφού τα βοηθητικά κύτταρα δεν είναι πια σε θέση να επιτελέσουν τη σημαντικότατη λειτουργία τους, και άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού αδυνατούν να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους. Οι διαδικασίες αυτές συμβάλλουν στη σταδιακή και μεθοδική κατάρρευση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η λοίμωξη από τον HIV εξελίσσεται σε AIDS όταν πια το ιικό φορτίο –δηλαδή ο αριθμός των μολυσμένων από τον HIV κυττάρων– έχει αυξηθεί σημαντικά. Η εκδήλωση του AIDS είναι το τελευταίο στάδιο της λοίμωξης από τον HIV. Κατά το στάδιο αυτό, ο αριθμός των κυττάρων Τ ολοένα και μειώνεται, το ιικό φορτίο αυξάνεται και το ανοσοποιητικό είναι πλήρως εκτεθειμένο.
Τα περισσότερα συμπτώματα που εκδηλώνει ο ασθενής κατά το στάδιο αυτό οφείλονται σε ευκαιριακές λοιμώξεις και όχι στο ίδιο το AIDS. Οι λοιμώξεις αυτές ονομάζονται ευκαιριακές, επειδή «εκμεταλλεύονται» την αδυναμία του ανοσοποιητικού για να μολύνουν με ευκολία τον οργανισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου