Το γυμνό νερό

Η διαφήμιση, ίσως η πιο δόλια επιστήμη της σημερινής εποχής μαζί με την προπαγάνδα και την ψυχιατρική, έχει βρει τρόπους να επεμβαίνει στη λογική διαδικασία επιλογών του ανθρώπου, να κατευθύνει και να επηρεάζει τις επιθυμίες του. Ακούγεται τρομακτικό, ίσως και Οργουελιανό, αλλά δεν είναι όλες οι σκέψεις που κάνεις δικές σου. Κάποιες, σας τις έχουν βάλει στο κεφάλι ομολογουμένως πολύ έντεχνα, πολύ δόλια, πολύ επιστημονικά.

Η διαφήμιση επεμβαίνει στο μυαλό ενός καταναλωτή και μέσω του συνειδητού (εμφανείς τρόπους) και μέσω του υποσυνείδητου (αφανείς τρόπους).

Τα πειράματα έδειξαν ότι μια διαφήμιση που επηρεάζει θετικά έναν καταναλωτή, μπορεί να αφήνει αδιάφορο έναν άλλο, οδήγησαν λοιπόν τους διαφημιστές να ερευνήσουν και να βρουν πολλούς και διαφορετικούς τρόπους επίδρασης, έτσι ώστε να καλύψουν όλη τη γκάμα “συχνοτήτων” στην οποία κινείται το καταναλωτικό κοινό. Είναι πολλές οι μέθοδοι με τις οποίες η διαφήμιση επηρεάζει και διαμορφώνει το τρόπο σκέψης και τις αποφάσεις ενός καταναλωτή.

Αντιστεκόμενοι στην Διαφημιστική Προπαγάνδα: Η διαφήμιση είναι ένα προϊόν που χρησιμοποιεί πολλές τέχνες, επιστήμες και τεχνικές για να παραχθεί:

> Μαθηματικές αναλύσεις και αρχές οικονομίας με την μορφή στατιστικών ερευνών και ερευνών αγοράς, ώστε να σχεδιαστεί ένα κατάλληλο προϊόν που θα το ΘΕΛΟΥΝ οι άνθρωποι και άρα θα πουλήσει.

> Ψυχολογία με σκοπό να σφυγμομετρηθεί ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να παραχθεί μια επίπλαστη ή μη ανάγκη και πώς αυτή θα εμφυτευθεί, για να κάνει τον άνθρωπο να το ΘΕΛΕΙ και άρα να το αγοράσει.

> Εικαστικές τέχνες και μουσική για να μπορεί να φτιασιδώνει ένα φανταστικό και ουτοπικό μοντέλο ζωής που όμως οι άνθρωποι θα το ΘΕΛΟΥΝ και άρα θα πουλάει, είναι μόνο κάποιοι από τους τομείς που εξυπηρετούν την παραγωγή διαφημίσεων.

Ο κύκλος εργασιών που σχετίζεται παγκοσμίως με τη διαφήμιση, είναι τεράστιος και αν κανείς συνειδητοποιήσει τα ποσά που ξοδεύονται για διαφήμιση, τον πιάνει ίλιγγος. Εν τέλει η διαφήμιση είναι ένα πολύ σύνθετο, ακριβό προϊόν που τελικά πληρώνει ο πελάτης.

Κι επιπλέον είναι τόσο ισχυρή και πολύ δυσδιάκριτη η επίδρασή που προκαλεί ασυνείδητα, σε συγκεκριμένες αξίες ζωής και καθιστά τις ανθρώπινες μαριονέτες άβουλες στις καταναλωτικές προσταγές ενός συστήματος, που διαβρώνει σκόπιμα και καθολικά την ποιότητα της ύπαρξης του ανθρώπου, με μόνο σκοπό να παράγει κέρδος, όχι χρήματα, αλλά Ενέργεια, δημιουργώντας υπηκόους δηλ. υπάκουες κι άβουλες μαριονέτες.

Φυσικά δεν τους ενδιαφέρει η παραγωγή χρήματος – αφού μόνοι τους το παράγουν- αλλά η παραγωγή υπάκουων ανθρώπινων μπαταριών.