Η άλλη όχθη

«Το να ζητάς το φως από κάποιον άλλον, χωρίς να γνωρίζεις τον εαυτό σου, είναι το ν’ακολουθείς τυφλά. Όποιος ακολουθεί έναν άλλον είναι τυφλός.

Δεν νομίζω πως είμαι ικανός να διαπεράσω τα βαθύτερα στρώματα του εαυτού, κι έτσι ζητώ βοήθεια. Ο ερχομός μου σε σας για βοήθεια δεν με κάνει οπαδό σας.

Αν μπορεί να υποδείξει κανείς, κύριε, η δημιουργία της αυθεντίας είναι μια περίπλοκη υπόθεση. Το να ακολουθείτε κάποιον, είναι απλώς το αποτέλεσμα μιας βαθύτερης αιτίας, και χωρίς να καταλαβαίνετε αυτήν την αιτία, το αν ακολουθείτε κάποιον εξωτερικά ή όχι έχει πολύ λίγη σημασία. Η επιθυμία να φθάσετε, να βρεθείτε στην αντίπερα όχθη, είναι η απαρχή της ανθρώπινής μας έρευνας. Ποθούμε επιτυχία, μονιμότητα, άνεση, αγάπη, μια διαρκή κατάσταση ειρήνης, και αν ο νους δεν είναι ελεύθερος απ’αυτήν την επιθυμία, θα ακολουθεί με άμεσους ή πλάγιους τρόπους. Το να ακολουθεί κανείς είναι απλώς ένα σύμπτωμα ενός βαθύτερου πόθου για ασφάλεια.

Θέλω να φθάσω στην άλλη όχθη, όπως το θέσατε, και θα πάρω οποιοδήποτε μέσο να με περάσει από το ποτάμι. Για μένα το μέσο δεν έχει σημασία, αλλά η άλλη όχθη έχει.

Δεν είναι η άλλη όχθη που έχει σημασία, αλλά το ποτάμι και η όχθη που βρίσκεστε τώρα. Το ποτάμι είναι η ζωή, είναι το καθημερινό ζήσιμο, με την εξαιρετική ομορφιά της, τη χαρά και την ηδονή της, την ασχήμια της, τον πόνο και τη θλίψη. Η ζωή είναι ένα τεράστιο σύμπλεγμα όλων αυτών των πραγμάτων, δεν είναι ένα πέρασμα, που κανείς πρέπει να το περάσει όπως – όπως, και πρέπει να την καταλάβετε και όχι να στηλώνετε τα μάτια σας στην άλλη όχθη. Είσαστε αυτή η ζωή του φθόνου, της βίας, της παροδικής αγάπης, της φιλοδοξίας, της απογοήτευσης, του φόβου. Και είσαστε επίσης ο πόθος, να ξεφύγετε από όλα αυτά, σ’εκείνο που ονομάζετε άλλη όχθη, μόνιμο, ψυχή, Άτμαν Θεό και ούτω κάθε εξής. Χωρίς να καταλάβει κανείς αυτήν τη ζωή, χωρίς να απελευθερωθεί από το φθόνο με τις ευχαριστήσεις του και τους πόνους του, η άλλη όχθη είναι μόνο ένας μύθος, μια πλάνη, ένα ιδανικό επινόημα από έναν φοβισμένο νου στην αναζήτησή του για ασφάλεια. Πρέπει να μπει ένα σωστό θεμέλιο, γιατί άλλωστε το σπίτι, οσοδήποτε μεγαλόπρεπο κι αν είναι, δεν θα σταθεί.»

Krishnamurti