-ΑΜΚΑ έχετε ;
-Έχω
-Γνήσιο υπογραφής ;
-Έχω
-Εκκαθαριστικό 2014 ;
-Έχω
-Δήλωση του Ν.105 ;
-Έχω
-Ώρα έχετε ;
-Βεβαίως, 13.30
-Κλείσαμε…..
ΛΕΕΙ Η ΞΑΝΘΙΑ!!!
Πανέμορφος ποταμός ο Νείλδος πάντως.
-Μήπως εννοείς “Νείλος”;
-Και γω έτσι τον ήξερα, αλλά μου είπανε ότι κάπου έχει ένα δέλτα!!!
Σημασία δεν έχει ούτε το ταξίδι ούτε ο προορισμός.
Σημασία έχει να βρεις πάρκινγκ όταν φτάσεις !
Η “δίαιτα από Δευτέρα” είναι κινητή εορτή…
Στη τράπεζα χθες…
- “Πληρωμή ή ανάληψη” με ρωτάει ο ταμίας…
- Ανάληψη… λέω, ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα . . . είχα 2 προτάσεις γάμου!
Χθες, στην Κίνα εισέβαλαν και λήστεψαν μια τράπεζα. Δόθηκε το σκίτσο των ληστών στην αστυνομία και έχουν ήδη συλληφθεί 1.173.852 ύποπτοι.
Το πρωί ήμουν στην Εθνική Οδό, κοιτάω αριστερά και τι να δω?
Μια τύπισσα, με πατημένα 120, να κοιτάζεται στον πλαϊνό καθρέφτη & να βάζει κραγιόν….
Και φυσικά, έτσι αφηρημένη όπως ήταν, είχε αρχίσει να μπαίνει στη λωρίδα μου!
Τρόμαξα τόσο που μου έπεσε η ξυριστική μηχανή απ’ το ένα χέρι και το σάντουιτς από το άλλο.
Προσπάθησα να κουμαντάρω το τιμόνι με τα γόνατα, μου φεύγει και το κινητό όπως το κρατούσα με τον ωμό και μιλούσα, πέφτει μέσα στον καφέ που είχα ανάμεσα στα πόδια μου, έγιναν τα πλήκτρα του laptop χάλια…
Πάλι καλά που δε βράχηκε η εφημερίδα που είχα πάνω στο τιμόνι…
Γυναίκες οδηγοί, σου λέει μετά… ο άλλος ….
Αυτά τα πελάγη ευτυχίας προς τα που πέφτουν, να πάω να αρμενίσω;
Να καταργηθούν εδώ και τώρα οι ζυγαριές στα φαρμακεία. Για ντεπόν πας… με ηρεμιστικά φεύγεις.
Μου παραχώρησε ταξιτζής προτεραιότητα! Σταμάτησα, πήγα του άνοιξα την πόρτα, τον αγκάλιασα… “μίλησε μου αδερφέ, τι κακό σε βρήκε;; τι σε βασανίζει..;;
Πήγα σε ένα φαρμακείο να πάρω αντιβηχικό, 30 ευρώ μου λέει . . . . . Μου κόπηκε ο βήχας.
Χειμώνας είναι να χοροπηδάς από το ένα χαλί στο άλλο για να μην ακουμπήσεις κρύο πλακάκι….
Το λεωφορείο έχει θέρμανση, αν βάλει και ιντερνέτ, μετακομίζω!
Πραγματικές ατάκες Δικηγόρων που έχουν καταγραφεί στο βιβλίο «Disorder in the American Courts»
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και είχε τρία παιδιά, έτσι δεν είναι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πόσα ήταν αγόρια;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κανένα.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Υπήρχε κανένα κορίτσι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κύριε Δικαστά, νομίζω χρειάζομαι άλλον δικηγόρο. Μπορώ να πάρω άλλον;
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πριν διενεργήσετε τη νεκροψία ελέγξατε αν υπήρχε σφυγμός;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την πίεση του αίματος;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την αναπνοή;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι..
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ώστε λοιπόν, είναι πιθανόν ο ασθενής να ήταν ζωντανός όταν αρχίσατε τη νεκροψία;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πώς μπορείτε να είστε σίγουρος, γιατρέ;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Γιατί ο εγκέφαλός του βρισκόταν πάνω στο γραφείο μου σε μια γυάλα.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Α, μάλιστα. Όμως θα μπορούσε ο ασθενής, παρ’ όλα αυτά, να είναι ακόμη ζωντανός;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι, είναι πιθανόν! Θα μπορούσε να είναι ζωντανός και να ασκεί τη δικηγορία.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πόσες από τις αυτοψίες σας τις έχετε διενεργήσει σε νεκρούς ανθρώπους;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ : Όλες. Οι ζωντανοί, ξέρετε, αντιστέκονται πάρα πολύ.
Ανέκδοτο για Εβραίους σε 4 πράξεις
Α ‘ Πράξη
Ο πατέρας Εβραίος είναι ετοιμοθάνατος.
Γύρω από το κρεβάτι του πόνου είναι συγκεντρωμένη όλη η οικογένεια του.
Το κλίμα είναι βαρύ και πένθιμο. Ένα μόνο μικρό καντηλάκι, δίπλα στον άρρωστο, φωτίζει αμυδρά το στενό δωμάτιο.
Ο πατέρας, με κλειστά τα μάτια και πολύ κόπο, ψιθυρίζει:
Πατέρας: Γυναίκα μου Σάρα είσαι εδώ;
Σάρα (κλαίγοντας): Ναι, άντρα μου.
Πατέρας: Γιε μου Ιακώβ είσαι εδώ;
Ιακώβ (φανερά συγκινημένος): Ναι, πατέρα.
Πατέρας: Μικρή μου θυγατέρα Ιουδίθ, είσαι εδώ;
Ιουδίθ: (απαρηγόρητη): Ναι, πατέρα, είμαι κοντά σου.
Πατέρας: Και εσύ στερνοπούλι μου Ααρών, είσαι εδώ:
Ααρών (με αναφιλητά): Ναι, πατέρα.
Πατέρας: ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΟΛΕ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ;;;
Β’ Πράξη
Η οικογένεια συνειδητοποιεί αμέσως την εγκληματική αμέλεια και όλοι
αποχωρούν σιγά – σιγά από το δωμάτιο. Τελευταίος φεύγει ο μικρός Ααρών
που, κλείνοντας την πόρτα του δωματίου, λέει:
Ααρών: Και πού’ σαι πατέρα… Όταν αφήνεις την τελευταία σου πνοή,
άφησε την προς το καντήλι, για να σβήσει. Είναι κρίμα να καίει
άδικα…
Γ’ Πράξη
Ο πατέρας φωνάζει τον πρωτότοκο Ιακώβ και του λέει να πλησιάσει. Με τις τελευταίες δυνάμεις που του απομένουν, βγάζει από την τσέπη του ένα ρολόι και εξηγεί ότι το έχει κληρονομιά από τον προπάππου του.
Ο Ιακώβ το κοιτάζει με μάτια που γυαλίζουν. “Σ’ αρέσει;” ρωτά ο πατέρας.
“Ναι πατέρα!” αποκρίνεται ο Ιακώβ.
“Πόσα δίνεις;” ρωτά ο πατέρας.
Δ’ Πράξη
Την άλλη μέρα του θανάτου του πατέρα, ο Ιακώβ πηγαίνει στην τοπική εφημερίδα για να βάλει την αναγγελία του θανάτου.
Ιακώβ: Παρακαλώ, ποια είναι η μικρότερη χρέωση για μία αναγγελία θανάτου;
Υπάλληλος: 2 δολάρια, κύριε.
Ιακώβ: ΟΚ, γράψε λοιπόν “Αβραάμ Κοέν πέθανε”.
Υπάλληλος: Μα, κύριε, πρέπει να έχετε υπόψη σας πως με τα 2 δολάρια μπορείτε να γράψετε μέχρι 8 λέξεις.
Ο Ιακώβ σκέφτεται μερικά δευτερόλεπτα και λέει στον υπάλληλο:
Ιακώβ: Ωραία, τότε γράψε “Αβραάμ Κοέν πέθανε. Πωλείται φορτηγάκι σετιμή ευκαιρίας”.
-Έχω-Γνήσιο υπογραφής ;
-Έχω
-Εκκαθαριστικό 2014 ;
-Έχω
-Δήλωση του Ν.105 ;
-Έχω
-Ώρα έχετε ;
-Βεβαίως, 13.30
-Κλείσαμε…..
ΛΕΕΙ Η ΞΑΝΘΙΑ!!!
Πανέμορφος ποταμός ο Νείλδος πάντως.
-Μήπως εννοείς “Νείλος”;
-Και γω έτσι τον ήξερα, αλλά μου είπανε ότι κάπου έχει ένα δέλτα!!!
Σημασία δεν έχει ούτε το ταξίδι ούτε ο προορισμός.
Σημασία έχει να βρεις πάρκινγκ όταν φτάσεις !
Η “δίαιτα από Δευτέρα” είναι κινητή εορτή…
Στη τράπεζα χθες…
- “Πληρωμή ή ανάληψη” με ρωτάει ο ταμίας…
- Ανάληψη… λέω, ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα . . . είχα 2 προτάσεις γάμου!
Χθες, στην Κίνα εισέβαλαν και λήστεψαν μια τράπεζα. Δόθηκε το σκίτσο των ληστών στην αστυνομία και έχουν ήδη συλληφθεί 1.173.852 ύποπτοι.
Το πρωί ήμουν στην Εθνική Οδό, κοιτάω αριστερά και τι να δω?
Μια τύπισσα, με πατημένα 120, να κοιτάζεται στον πλαϊνό καθρέφτη & να βάζει κραγιόν….
Και φυσικά, έτσι αφηρημένη όπως ήταν, είχε αρχίσει να μπαίνει στη λωρίδα μου!
Τρόμαξα τόσο που μου έπεσε η ξυριστική μηχανή απ’ το ένα χέρι και το σάντουιτς από το άλλο.
Προσπάθησα να κουμαντάρω το τιμόνι με τα γόνατα, μου φεύγει και το κινητό όπως το κρατούσα με τον ωμό και μιλούσα, πέφτει μέσα στον καφέ που είχα ανάμεσα στα πόδια μου, έγιναν τα πλήκτρα του laptop χάλια…
Πάλι καλά που δε βράχηκε η εφημερίδα που είχα πάνω στο τιμόνι…
Γυναίκες οδηγοί, σου λέει μετά… ο άλλος ….
Αυτά τα πελάγη ευτυχίας προς τα που πέφτουν, να πάω να αρμενίσω;
Να καταργηθούν εδώ και τώρα οι ζυγαριές στα φαρμακεία. Για ντεπόν πας… με ηρεμιστικά φεύγεις.
Μου παραχώρησε ταξιτζής προτεραιότητα! Σταμάτησα, πήγα του άνοιξα την πόρτα, τον αγκάλιασα… “μίλησε μου αδερφέ, τι κακό σε βρήκε;; τι σε βασανίζει..;;
Πήγα σε ένα φαρμακείο να πάρω αντιβηχικό, 30 ευρώ μου λέει . . . . . Μου κόπηκε ο βήχας.
Χειμώνας είναι να χοροπηδάς από το ένα χαλί στο άλλο για να μην ακουμπήσεις κρύο πλακάκι….
Το λεωφορείο έχει θέρμανση, αν βάλει και ιντερνέτ, μετακομίζω!
Πραγματικές ατάκες Δικηγόρων που έχουν καταγραφεί στο βιβλίο «Disorder in the American Courts»
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και είχε τρία παιδιά, έτσι δεν είναι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πόσα ήταν αγόρια;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κανένα.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Υπήρχε κανένα κορίτσι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κύριε Δικαστά, νομίζω χρειάζομαι άλλον δικηγόρο. Μπορώ να πάρω άλλον;
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πριν διενεργήσετε τη νεκροψία ελέγξατε αν υπήρχε σφυγμός;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την πίεση του αίματος;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την αναπνοή;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι..
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ώστε λοιπόν, είναι πιθανόν ο ασθενής να ήταν ζωντανός όταν αρχίσατε τη νεκροψία;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πώς μπορείτε να είστε σίγουρος, γιατρέ;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Γιατί ο εγκέφαλός του βρισκόταν πάνω στο γραφείο μου σε μια γυάλα.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Α, μάλιστα. Όμως θα μπορούσε ο ασθενής, παρ’ όλα αυτά, να είναι ακόμη ζωντανός;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι, είναι πιθανόν! Θα μπορούσε να είναι ζωντανός και να ασκεί τη δικηγορία.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πόσες από τις αυτοψίες σας τις έχετε διενεργήσει σε νεκρούς ανθρώπους;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ : Όλες. Οι ζωντανοί, ξέρετε, αντιστέκονται πάρα πολύ.
Ανέκδοτο για Εβραίους σε 4 πράξεις
Α ‘ Πράξη
Ο πατέρας Εβραίος είναι ετοιμοθάνατος.
Γύρω από το κρεβάτι του πόνου είναι συγκεντρωμένη όλη η οικογένεια του.
Το κλίμα είναι βαρύ και πένθιμο. Ένα μόνο μικρό καντηλάκι, δίπλα στον άρρωστο, φωτίζει αμυδρά το στενό δωμάτιο.
Ο πατέρας, με κλειστά τα μάτια και πολύ κόπο, ψιθυρίζει:
Πατέρας: Γυναίκα μου Σάρα είσαι εδώ;
Σάρα (κλαίγοντας): Ναι, άντρα μου.
Πατέρας: Γιε μου Ιακώβ είσαι εδώ;
Ιακώβ (φανερά συγκινημένος): Ναι, πατέρα.
Πατέρας: Μικρή μου θυγατέρα Ιουδίθ, είσαι εδώ;
Ιουδίθ: (απαρηγόρητη): Ναι, πατέρα, είμαι κοντά σου.
Πατέρας: Και εσύ στερνοπούλι μου Ααρών, είσαι εδώ:
Ααρών (με αναφιλητά): Ναι, πατέρα.
Πατέρας: ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΟΛΕ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ;;;
Β’ Πράξη
Η οικογένεια συνειδητοποιεί αμέσως την εγκληματική αμέλεια και όλοι
αποχωρούν σιγά – σιγά από το δωμάτιο. Τελευταίος φεύγει ο μικρός Ααρών
που, κλείνοντας την πόρτα του δωματίου, λέει:
Ααρών: Και πού’ σαι πατέρα… Όταν αφήνεις την τελευταία σου πνοή,
άφησε την προς το καντήλι, για να σβήσει. Είναι κρίμα να καίει
άδικα…
Γ’ Πράξη
Ο πατέρας φωνάζει τον πρωτότοκο Ιακώβ και του λέει να πλησιάσει. Με τις τελευταίες δυνάμεις που του απομένουν, βγάζει από την τσέπη του ένα ρολόι και εξηγεί ότι το έχει κληρονομιά από τον προπάππου του.
Ο Ιακώβ το κοιτάζει με μάτια που γυαλίζουν. “Σ’ αρέσει;” ρωτά ο πατέρας.
“Ναι πατέρα!” αποκρίνεται ο Ιακώβ.
“Πόσα δίνεις;” ρωτά ο πατέρας.
Δ’ Πράξη
Την άλλη μέρα του θανάτου του πατέρα, ο Ιακώβ πηγαίνει στην τοπική εφημερίδα για να βάλει την αναγγελία του θανάτου.
Ιακώβ: Παρακαλώ, ποια είναι η μικρότερη χρέωση για μία αναγγελία θανάτου;
Υπάλληλος: 2 δολάρια, κύριε.
Ιακώβ: ΟΚ, γράψε λοιπόν “Αβραάμ Κοέν πέθανε”.
Υπάλληλος: Μα, κύριε, πρέπει να έχετε υπόψη σας πως με τα 2 δολάρια μπορείτε να γράψετε μέχρι 8 λέξεις.
Ο Ιακώβ σκέφτεται μερικά δευτερόλεπτα και λέει στον υπάλληλο:
Ιακώβ: Ωραία, τότε γράψε “Αβραάμ Κοέν πέθανε. Πωλείται φορτηγάκι σετιμή ευκαιρίας”.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου