Πώς ξέρεις ότι βρήκες τον έρωτα;

Καθημερινά οι άνθρωποι ζητούν πολλά από τη ζωή τους∙ επιτυχίες στη δουλειά τους, καινούργια αντικείμενα, νέες εμπειρίες, πράγματα που τους αρέσουν, καταστάσεις που επιθυμούν αλλά κυρίως -κοινή επιθυμία πολλών- ζητούν έναν μεγάλο έρωτα. Ενδέχεται κάποιοι ν’ ανήκουν στους τυχερούς και να τον βρουν -και να τους βρει- σχετικά εύκολα, ενώ κάποιοι άλλοι να δυσκολευτούν. Είναι όμως κι εκείνοι που έχουν ανάγκη να τον δημιουργούν στις διάφορες συνθήκες της ζωής τους.

Να βρίσκεται, άραγε, κρυμμένος ο έρωτας σε κάνα κουτάκι καταχωνιασμένο πίσω από τη στοίβα με τα παλιά βιβλία για να τον βρει όποιος τον αναζητά ευκολότερα; Να είναι κάτι που μπορείς να το παραγγείλεις online και να σου παραδοθεί σε 1-3 εργάσιμες; Όχι! Δεν είναι κάτι απτό αλλά μπορείς να το νιώσεις από τα αγγίγματα, δεν είναι κάτι που ακούγεται αλλά μπορείς να τ’ ακούσεις στα λόγια του ερωτευμένου, δεν είναι κάτι που μπορείς να το δεις όπως π.χ. το κουτάκι που λέγαμε, αλλά όταν κοιτάς τα μάτια κάποιου που έχει ερωτευτεί, το αντιλαμβάνεσαι. Σαφέστατο; Φαινομενικά, μπορεί όχι, αλλά όποιοι το χουν νιώσει, κατάλαβαν.

Ο άνθρωπος, λοιπόν, που θέλει να βρει τον έρωτα, τον βρίσκει παντού γύρω του για δύο λόγους: 1ον γιατί όσα μας κάνουν χαρούμενους έχουν δόση έρωτα μέσα τους ή 2ον γιατί όντας σε απόγνωση για να τον βρει, νομίζει ότι το κατάφερε πλάθοντας ψευδαισθήσεις. Πράγματι, μπορεί κάποιος να είναι ερωτευμένος με την ίδια τη ζωή, με το επάγγελμά του, με τις σπουδές του, με το αμάξι του και με χίλια δυο άλλα που του χαρίζουν αυτό το σκίρτημα στην καρδιά και τον κάνουν να νιώσει ευτυχία. Η ζωή του περιέχει χαρά, ενθουσιασμό, την καλύτερη και πιο γλυκιά εκδοχή εαυτού, που σίγουρα μας χαρίζουν κι άλλες δραστηριότητες που επιλέγουμε στη ζωή μας, χωρίς βέβαια ν’ αντικαθιστούν τον έρωτα που μας κάνει να νιώθουμε ένας άλλος άνθρωπος.

Εδώ, όμως, υπάρχει κι η άλλη περίπτωση∙ αυτού που νομίζει ότι βρίσκει τον έρωτα παντού, από την ανάγκη του να τον νιώσει. Δεν είναι δα και τόσο παράλογο κάποιος να μπερδευτεί, όταν η καρδούλα του ζητά απελπισμένα να νιώσει κάτι πολύ συγκεκριμένο. Η αυθυποβολή είναι τόσο έντονη που «παρεξηγεί» ακόμη και μια ευγενική κίνηση ως ένδειξη του άλλου ότι νιώθει κάτι γι’ αυτόν. Θέλει πολύ να βρει έναν άνθρωπο να τον ερωτευτεί, οπότε υποκρίνεται ότι τον βρήκε κι ας μην ισχύει. Θέλει γι’ αυτό και νομίζει ότι το βρίσκει σε οτιδήποτε κι οποιονδήποτε έρχεται στη ζωή του, δεν μπαίνει στη διαδικασία να ξεχωρίσει τους ανθρώπους που είναι περαστικοί ή αποφασισμένοι να μείνουν, δε βλέπει τα σημάδια και στο τέλος, συνήθως, καταλήγει ο ίδιος με σημάδια απογοήτευσης. Κι έτσι, όσο περισσότερο πείθεται και πείθει, πέφτει με τα μούτρα γιατί θέλει πολύ να το ζήσει. Αφηνόμενος σε συνθήκη μέθης θ’ αδιαφορήσει πλήρως για τις ενδείξεις ότι δεν είναι αυτό που νομίζει, αλλά κάτι τελείως διαφορετικό.

Υπάρχει, πράγματι, παντού γύρω μας ο έρωτας και καθημερινά υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος αξίζει να ερωτευτεί και να δώσει ευκαιρίες στους άλλους να τον ερωτευτούν κι αυτοί. Όμως καμιά φορά, είναι σημαντικό να αφήνεις τον χρόνο και τις συγκυρίες να σου δείξουν μόνα τους πού πάει η ιστορία, από το να βιάζεσαι να δεις κάτι που ίσως και να μην υπάρχει. Γιατί αν υπάρχει, στην τελική, θα γίνει κάποια στιγμή τόσο δυνατό που και να θες να το αγνοήσεις, δε θα μπορείς.