Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΦΙΛΩΝ

Η αποκάλυψη τραυματικών εμπειριών, έστω και σε προσωπικό ημερολόγιο, βελτιώνει τόσο την ανοσιακή λειτουργία όσο και την ψυχική διάθεση. Το ίδιο συμβαίνει και όταν μοιραζόμαστε την τραυματική μας εμπειρία με έναν φίλο ή κάποιον σύμβουλο ψυχικής υγείας. 

Ο δεύτερος μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμος, διότι πολλοί άνθρωποι που διστάζουν να αποκαλύψουν ευαίσθητα προσωπικά ζητήματα ακόμη και στους στενούς φίλους τους μπορούν ευκολότερα να το κάνουν σε εξειδικευμένους επαγγελματίες, τους οποίους συναντούν μόνο κατά τη διάρκεια συμβουλευτικών συνεδριών και οι οποίοι δεσμεύονται από το επαγγελματικό απόρρητο.

Οι φίλοι είναι επίσης χρήσιμοι ως σχολιαστές της καθημερινής μας ζωής. Προσωπικά, συνηθίζω να μοιράζομαι με έναν στενό φίλο τις δυσάρεστες διαπροσωπικές αντιπαραθέσεις μου. Ύστερα από μια έντονη διαφωνία με κάποιον συνάδελφο, συνήθως σπεύδω να περιγράψω στον φίλο μου τις λεπτομέρειες του συμβάντος και να του εκμυστηρευτώ ότι σκέφτομαι να τηλεφωνήσω στον συνάδελφο και να τον περιλούσω με κοσμητικά επίθετα. 

Ο φίλος μου πάντοτε με συμβουλεύει να μην το κάνω και βρίσκεται σε καλύτερη θέση για να κρίνει. Δεν κατακλύζεται από τα αισθήματα που κατακλύζουν εμένα. Με ρωτά ποιες πιστεύω ότι θα είναι οι συνέπειες της πράξης μου, πώς θα νιώσω αργότερα, ποια οφέλη θα αποκομίσω και πόσο πρόσθετο πόνο θα βιώσω ως αντάλλαγμα για τη μνησίκακη συμπεριφορά μου. 

Οι φίλοι απολαμβάνουν και ένα άλλο πλεονέκτημα: βλέπουν τα πράγματα «από έξω», σαν να παρατηρούν ηθοποιούς που παίζουν σε μια παράσταση. Εγώ είμαι ανεβασμένος στη σκηνή, εκείνοι όχι. Έτσι, μπορούν να δουν πράγματα που εγώ δεν βλέπω.