Δεν τον αναγνωρίζεις εύκολα – είναι σαν ύφαλος, κάτω από το νερό. Το καταλαβαίνεις μόνον όταν προσκρούσεις.
Το ναυάγιο είναι εγγυημένο. (Το δικό σου!)
Το κακό με τους βλάκες δεν είναι πως δεν καταλαβαίνουν – αλλά ότι δεν καταλαβαίνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Νομίζουν – τι λέω, είναι σίγουροι – πως καταλαβαίνουν.
Έχουν λίγα – ελάχιστα – προκατασκευασμένα σχήματα στην σκέψη τους και τα χρησιμοποιούν για όλες τις περιπτώσεις.
Επιπλέον, επειδή όλοι οι βλάκες είναι επίμονοι, αν προσπαθήσεις να τους εξηγήσεις ότι δεν κατάλαβαν αυτό που είπες (ή έγραψες) επιμένουν μέχρι εξαντλήσεως (δικής σου).
Οι χειρότεροι δε από όλους τους βλάκες, είναι οι σπουδαγμένοι. Ξέρω μερικούς που έχουν πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά. Δεδομένου ότι η παιδεία (ιδιαίτερα στην Ελλάδα) δεν απαιτεί εξυπνάδα – αλλά απλώς επιμονή και μνήμη. Μάλιστα συχνά η εξυπνάδα είναι εμπόδιο για την μόρφωση. Σκέψου π.χ. την περίπτωση να έχεις βλάκα καθηγητή (γνωρίζω αρκετούς).
Αυτοί λοιπόν, οι σπουδαγμένοι, έχουν και περισσή αυτοπεποίθηση. «Τόσα πτυχία έχω – είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνω;» λένε στον εαυτό τους.
Είναι – ας πούμε – βλάκες με πατέντα.
Και δυστυχώς είναι πολλοί. Και συνασπίζονται ενστικτωδώς. Και συχνά κάνουν κουμάντο. Λόγω όγκου και επιμονής.
Δεν ξέρω αν έχετε μελετήσει από κοντά έναν βλάκα. Είναι ένα θαύμα της φύσης. Οι κλειστοί πόροι του εγκεφάλου του εμποδίζουν κάθε αντίληψη να διηθήσει μέσα του. Η αργόστροφη κίνηση της σκέψης του, τον κάνει να ακούει τους άλλους σαν 33ρηδες δίσκους στις 78 στροφές. Έτσι ξεδιπλώνει περίπλοκους μηχανισμούς προστασίας για να αμυνθεί. Ένας απ' αυτούς είναι η σιωπή. Ένας άλλος είναι η ακατάσχετη φλυαρία.
Για την βλακεία έχουν γράψει πολλοί και διάσημοι: Από τον Έρασμο και το αθάνατο Laus Stultitiae («Μωρίας Εγκώμιον») μέχρι τον δικό μας Ευάγγελο Λεμπέση και το πανέξυπνο βιβλίο του: Όπου αναπτύσσει τη θεωρία πώς τελικά οι βλάκες καταδυναστεύουν τους ευφυείς.
Πράγμα που, δυστυχώς, επιβεβαιώνεται καθημερινά…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου