Υπαπαντή

Μια ευχή που διαβάζουν οι παπάδες στις γυναίκες, είναι αυτή τής λοχείας. Σύμφωνα με το εθιμοτυπικό τής Εκκλησίας, η γυναίκα απ’ την στιγμή που θα γεννήσει, θα πρέπει να «σαραντίσει» πριν μπει σε εκκλησία και τής διαβάσει ευχή ο παπάς. Στο διάστημα αυτό, δεν θα πρέπει να βγαίνει απ’ το σπίτι της. Βεβαίως, στις μέρες μέρες μας, όλο και πιο λίγες γυναίκες ακολουθούν αυτόν τον κανόνα τής Εκκλησίας και πολλές απ’ αυτές, κάτω από την πίεση τού κοινωνικού περιβάλλοντος. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, το ιερατείο, έχει εκ των πραγμάτων αναγκασθεί να κάνει μια «έκπτωση». Έτσι, έχει εφευρεθεί και η λεγόμενη «μισή ευχή» που διαβάζεται στις είκοσι μέρες τής λοχείας. Βεβαίως, η λεχώνα απ’ την στιγμή που θα «σαραντίσει», οφείλει να πάει στην εκκλησία για να λάβει αυτή τη φορά, ολόκληρη την ευχή (συνήθως, με «ότι έχει ευχαρίστηση»). 

Για ποιον λόγο όμως, «επιβάλλει» η Εκκλησία τον εγκλεισμό των λεχώνων στο σπίτι, απ’ την στιγμή που ιατρικώς, είναι σε θέση κυκλοφορήσουν, ελάχιστες ημέρες μετά την γέννα; Η απάντηση είναι η εξής: 

Επειδή η γυναίκα θεωρείται βρόμικη, ακάθαρτη κι ανήθικη, συνέπεια τού «προπατορικού αμαρτήματος». Ακριβώς για τον ίδιο λόγο (επειδή δηλαδή θεωρείται βρόμικο και μιαρό ον), δεν επιτρέπεται ή είσοδός της στο «ιερό» τής εκκλησίας, καθώς και η «μετάληψη της Θείας Kοινωνίας», όταν βρίσκεται σε έμμηνο ρήση (περίοδο). Στην Παλαιά Διαθήκη και σ’ ένα ολόκληρο κεφάλαιο (Δευτερονόμιον, 12), ο ίδιος ο Θεός εξηγεί πόσο βρόμικη είναι η γυναίκα που γεννά -και ιδίως όταν γεννά κορίτσι- και πως επιτυγχάνεται η «κάθαρση»… 

Αν μια γυναίκα συλλάβει και γεννήσει αρσενικό, τότε θα είναι ακάθαρτη επτά ημέρες· και στις ημέρες τού χωρισμού για τα γυναικεία της, θα είναι ακάθαρτη. Και την όγδοη ημέρα θα περιτέμνεται η σάρκα τής ακροβυστίας του. Κι ακόμα, 33 ημέρες θα μείνει στο αίμα τού καθαρισμού της· δεν θα αγγίξει κανένα άγιο πράγμα, και δεν θα μπει μέσα στο αγιαστήριο, μέχρις ότου συμπληρωθούν οι ημέρες τού καθαρισμού της. Αλλά, αν γεννήσει θηλυκό, τότε θα είναι ακάθαρτη δύο εβδομάδες, όπως στον χωρισμό της· και θα μείνει ακόμα στο αίμα τού καθαρισμού της 66 ημέρες. Και αφού συμπληρωθούν οι ημέρες τού καθαρισμού της, για τον γιο ή για τη θυγατέρα, θα φέρει ένα αρνί χρονιάρικο για ολοκαύτωμα, και έναν νεοσσό περιστεριού ή τρυγονιού, για προσφορά περί αμαρτίας, στη θύρα τής σκηνής τού μαρτυρίου, στον ιερέα· αυτός, τότε, θα το προσφέρει μπροστά στον Κύριο, και θα κάνει εξιλέωση γι’ αυτή, και θα καθαριστεί από τη ροή τού αίματός της. Αυτός είναι ο νόμος γι’ αυτή που γεννάει αρσενικό ή θηλυκό. Αν, όμως, δεν ευπορεί να φέρει ένα αρνί, τότε θα φέρει δύο τρυγόνια ή δύο νεοσσούς περιστεριών, ένα για το ολοκαύτωμα, και ένα για προσφορά περί αμαρτίας· και θα κάνει εξιλέωση γι’ αυτήν ο ιερέας, και θα καθαριστεί. 

Πρόκειται δηλαδή για ένα καθαρά ιουδαϊκό έθιμο (που κληρονόμησαν και οι χριστιανοί), το οποίο δεν απέφυγε ούτε η Παναγία (ως Εβραία), παρ’ όλο που «συνέλαβε» τον Ιησού με τρόπο «άσπιλο» και «αμόλυντο». Η Εκκλησία, μάλιστα, τιμά το συγκεκριμένο γεγονός στις 2 Φεβρουαρίου (Υπαπαντή), όταν μετά τον «σαραντισμό» της επισκέφθηκε τον ναό τού Σολομώντα για να «προσφέρει» τον νεογέννητο Ιησού στον Θεό (άρα δεν ήταν υιός Θεού!). 

Και μια αυθόρμητη ερώτηση: Γιατί αφού αναγνωρίστηκε ο Ιησούς -από τους ιερείς- σαν τέκνο του Ιωσήφ αναγκάστηκε να διαφύγει στην Αίγυπτο;

Η ευχή έχει ως εξής, όπως την διαβάζουμε από το «Μέγα Ευχολόγιον»: 

Κύριε, ο Θεός ημών, ο παραγενόμενος επί σωτηρία τού γένους τών ανθρώπων, παραγενού και επί επί την δούλην σου (τήνδε), και καταξίωσον αυτήν διά τών ευχών τού τιμίου Πρεσβυτερίου, καταφυγείν εν τη αγία σου Καθολική Εκκλησία, και τυχείν τής εισόδου τού Ναού τής δόξης σου· και αξίωσον αυτήν μεταλαβείν τού τιμίου Σώματος και Αίματος τού Χριστού σου. Απόπλυνον αυτής τον ρύπον τού σώματος, και τον σπίλον τής ψυχής, εν τη συμπληρώσει τών τεσσαράκοντα ημερών· όπως, αξιωθείσα εισελθείν εν τω αγίω Ναώ σου, δοξάση συν ημίν το πανάγιον Όνομα, σού τού Πατρός, και τού Υιού, και τού Αγίου Πνεύματος, νυν, και αεί, και εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Ο θρησκευτικός σκοταδισμός κι ο χριστιανικός μισογυνισμός σε όλο τους το μεγαλείο!