-Τρελός καπέλας: Μόνο αν το πιστεύεις
«Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων.»
Όχι, δεν υπάρχουν λύσεις σε όλες τις καταστάσεις!
Όσοι διαβάσατε το τίτλο και έχετε ενστάσεις, προφανώς βιωματικά θα σκεφτήκατε και θα τοποθετηθήκατε αρνητικά. Απευθύνομαι αρχικά λοιπόν σε όλες και όλους εσάς που σκεφτήκατε «Όχι δεν υπάρχουν λύσεις σε όλες τις καταστάσεις»!
Πολύ σωστά. Οι καταστάσεις, τα θέματα, τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας, χωρίζονται σε κατηγορίες και υποκατηγορίες.
Κάπως γενικά για να μπορούμε να οργανώσουμε τη σκέψη μας θα κάνουμε έναν διαχωρισμό.
Α) οι καταστάσεις που εμπεριέχουν μη αναστρέψιμα γεγονότα όπως ο θάνατος ή μια φυσική καταστροφή, δεν τα αντιμετωπίζουμε ως προβλήματα που ψάχνουμε τη λύση τους.
Β) όλα όσα θέλουμε πραγματικά και είναι καταστάσεις μέσα στη ζωή έχουν λύση
Όλες οι καταστάσεις στη ζωή μας καλές ή όχι ξεκίνησαν από μία ιδέα που πρώτα είχαμε στο κεφάλι μας.
Βάζω στοίχημα ότι όλοι έχετε να πείτε μια τέτοια ιστορία. Κοιτάξτε γύρω σας. Τα πάντα ξεκίνησαν από την τρελή ιδέα κάποιου που απλά τόλμησε, να την κάνει πράξη. Μια σκέψη που αφορούσε τα επαγγελματικά, ή τα ερωτικά ή ακόμα και το πού έχετε αποφασίσει να ζήσετε.
Πρώτα γεννιέται η σκέψη και αυτή μας δημιουργεί ένα συναίσθημα και στη συνέχεια αυτό το συναίσθημα μας οδηγεί να περάσουμε στην πράξη και η πράξη αυτή φέρνει τα αποτελέσματα.
Μας έχουν μάθει να επικεντρωνόμαστε στην πράξη και στο αποτέλεσμά της. Είναι όμως τελικά αυτό το σωστό;
Όλα ξεκινούν από μία σκέψη. Πώς όμως καλλιεργείται η σκέψη; Πώς αναπτύσσεται και με ποιο τρόπο μπορούμε να την εξελίξουμε και να την βελτιώσουμε ώστε να γίνει παραγωγική για εμάς;
Οι πεποιθήσεις μας αποτελούν το βασικό πυλώνα στην ζωή μας και καθορίζουν την πορεία μας. Οι πεποιθήσεις μπορούν και έχουν τον έλεγχο των σκέψεων μας.
Δίχως να το καταλαβαίνουμε, σχεδόν αυτόματα, οι πεποιθήσεις μας, είναι αυτές που ευθύνονται για τους φόβους και τους ενδοιασμούς μας στην ζωή. Είναι το πρίσμα μπροστά στα μάτια μας όπου μέσα από εκεί βλέπουμε τον κόσμο.
Οι πεποιθήσεις είναι η αλήθεια μας και η τοποθέτησή μας στην ζωή.
«Εγώ πιστεύω ότι...», είναι όμως έτσι τελικά;
Μήπως αυτές είναι; Η μεταλαμπάδευση των σκέψεων και των απόψεων των ανθρώπων που έζησαν πριν από εμάς και έτυχε να είναι οι γονείς μας και το ευρύτερο συγγενικό μας περιβάλλον;
Οι πεποιθήσεις είναι αποφάσεις συνειδητές ή ασυνείδητες που πήραν άλλοι για εμάς πριν από εμάς και εμείς τις δεχτήκαμε ως δικές μας κατά την διάρκεια της ζωής μας σχεδόν ασυνείδητα.
Για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό ρόλο έχουν οι πεποιθήσεις στην ζωή μας, σας παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του γιατρού Τζερόμ Γκρούπμαν «The Anatomy of Hope» οι ερευνητές μαθαίνουν ότι μια αλλαγή στον τρόπο σκέψης έχει τη δύναμη να μεταβάλλει την νευροχημεία.
Τα πιστεύω και οι προσδοκίες που αποτελούν τα στοιχεία κλειδιά της ελπίδας, μπορούν να μπλοκάρουν τον πόνο απελευθερώνοντας ενδοφρίνες του εγκεφάλου και τις εγκεφαλίνες που μιμούνται την δράση της μορφίνης.
Πολλά παραδείγματα μέσα από κοινωνικά πειράματα, καταδεικνύουν ότι οι πεποιθήσεις ευθύνονται για τον τρόπο που βλέπουμε την ζωή αλλά και το πώς αντιδρούμε. Οι βαθύτερες λοιπόν σκέψεις μας που είναι οι πεποιθήσεις, έχουν τον έλεγχο στο πως αντιδρούμε σε κρίσεις, ευκαιρίες και στο που τελικά εστιάζουμε στη ζωή.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τελικά τα πιστεύω αυτά, δίνουν και μια πορεία στη ζωή μας. Αν δεχτούμε ότι η μοίρα είναι το άθροισμα των επιλογών μας, και ότι οι επιλογές μας καθορίζονται από τις πεποιθήσεις μας, καταλαβαίνουμε ότι κάθε πεποίθηση έχει και μια θετική ή αρνητική συνέπεια στη ζωή μας και εκεί θα πρέπει να εστιάζουμε.
Αυτό που πιστεύουμε ως αληθινό διαμορφώνεται μέσα από τις αντιλήψεις μας γύρω από την ζωή. Αυτό που πιστεύουμε γίνεται η πηγή ορίων ή και η απελευθέρωσή μας. Δεν έχει σημασία ποια είναι η αλήθεια, γιατί απλά δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα. Σημασία έχει τι πιστεύουμε εμείς κατά διαστήματα ως αληθινό.
Σε οτιδήποτε πιστεύουμε, σε αυτό θα αντιδράσουμε. Θα έχουμε δίκιο είτε πιστεύουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε είτε όχι. Απόλυτα αληθινό είναι ότι αν δεν πιστεύουμε ότι κάτι είναι απόλυτα αληθινό για εμάς, τότε αυτό δεν είναι και δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί.
Τη στιγμή που δώσουμε την εντολή στο μυαλό «αυτό είναι αδύνατο», «αυτό δε μπορώ να το κάνω», «φοβάμαι πως δε θα τα καταφέρω» τότε έχουμε κλειδώσει εκεί και ο εγκέφαλος έχει πάρει την εντολή από εμάς να το πραγματοποιήσει. Κάπως έτσι μετά ορίζονται οι πράξεις και έρχονται και τα αποτελέσματα αυτών των πράξεων.
Μην απορείτε που βλέπετε γύρω, ανθρώπους που δεν είναι καλά και ενώ θεωρητικά είναι πετυχημένοι, έχουν θλίψη και αν μπορούσαν να εκφραστούν ελεύθερα χωρίς φόβο θα έγραφαν ολόκληρη έκθεση με αυτά που τους πνίγουν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί είναι δέσμιοι των πεποιθήσεων τους.
Η αλλαγή έρχεται μέσα από τον τρόπο που θα αποφασίσουμε να δούμε τα γεγονότα στη ζωή μας.
Η ζωή έχει ροή και πάντα μας δείχνει, μας εμφανίζει αυτό που χρειαζόμαστε. Πολλές φορές επειδή εμείς είμαστε αρνητικοί, αυτή επιμένει, ξανά και ξανά να μας εμφανίζει έναν άνθρωπο, ένα γεγονός, μια επαναλαμβανόμενη κατάσταση. Θέλει κάτι να μας πει και να μας μάθει για να είμαστε καλά. Και το μόνο που έχουμε εμείς να κάνουμε, είναι να καταγράψουμε τις συμπεριφορές μας. Να κάνουμε έναν ειλικρινή διάλογο με τον εαυτό μας.
Πόσες φορές είπαμε «όχι, δεν μπορώ» «όχι φοβάμαι».
Μήπως είναι η στιγμή να έρθουμε επιτέλους αντιμέτωποι με αυτόν τον αδιόρατο φόβο που μας εμποδίζει να ζήσουμε; Τι ακριβώς πιστεύουμε; Πως θα είμαστε για πάντα σε αυτή την ζωή;
Κοίταξε πιο προσεκτικά και θα δεις ότι ένας φόβος, προέρχεται από μια πεποίθηση σου, μια σκέψη σου δηλαδή βαθιά ριζωμένη, που κάποτε την είδες ως πολύ αληθινή, έτσι ο φόβος έγινε σημαντικός.
Δεν υπάρχουν αλυσίδες που να κρατάνε αυτή την σκέψη στο μυαλό σου και να σε φοβίζει, εσύ μπορείς να αποφασίσεις να την απορρίψεις και να μεταμορφωθείς από έναν άβουλο παρατηρητή σε δημιουργό του πεπρωμένου σου.
Αν δεν είσαι ευχαριστημένος από τις επιλογές των πιστεύω σου που υποσυνείδητα επέλεξες, κλείσε τον κύκλο. Ο εγκέφαλος έχει αποδειχτεί είναι ένας μυς που αλλάζει και δυναμώνει με την χρήση.
Φαντάσου λοιπόν ποιος άνθρωπος θα ήσουν αν δεν υπήρχαν οι περιοριστικές πεποιθήσεις. Κάνε ένα σχέδιο δημιουργικό που ο βασικός του πυλώνας είναι ότι «για όλα υπάρχει λύση». Ο εγκέφαλος με την επανάληψη και το συναίσθημα, θα καταφέρει να μην φοβάται, και να αποβάλει τον φόβο που εσύ τον είχες εκπαιδεύσει.
Για όλα υπάρχει λύση όσο υπάρχει η ροή της ζωής! Μην την σπαταλάς άλλο!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου