Όταν κανείς ζει μια μισή ζωή, δημιουργεί μια κόλαση για τον εαυτό του κάθε στιγμή

Κάντε τα πράγματα με όλη σας την καρδιά, με όση ένταση υπάρχει μέσα σας.

Οτιδήποτε γίνει με μισή καρδιά δεν φέρνει ποτέ χαρά στη ζωή. Φέρνει μόνο δυστυχία, άγχος, βασανιστήρια και εντάσεις, γιατί κάθε φορά που κάνετε κάτι με μισή καρδιά, διαιρείτε τον εαυτό σας σε δύο μέρη, και αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έχουν συμβεί στους ανθρώπους – είναι όλοι διχασμένοι. Η δυστυχία στον κόσμο δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι φυσικό αποτέλεσμα του να ζει κανείς με μισή καρδιά, να κάνει τα πάντα μόνο με ένα μέρος της ύπαρξής του, ενώ το άλλο είναι η αντίσταση, η εναντίωση, η πάλη.

Και ό,τι και να κάνετε με το ήμισυ της ύπαρξής σας θα σας οδηγήσει στη μετάνοια, στη δυστυχία, και σε μια αίσθηση ότι ίσως το άλλο μέρος που δεν συμμετείχε ήταν το σωστό, επειδή ακολουθώντας αυτό το μέρος, δεν έχετε επιτύχει τίποτα άλλο από μια άθλια κατάσταση. Αλλά σας λέω: αν είχατε ακολουθήσει το άλλο μέρος, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Το θέμα δεν είναι ποιο μέρος θα ακολουθήσετε, αλλά αν θα το κάνετε απόλυτα ή όχι. Το να βρίσκεστε σε πλήρη δράση σας φέρνει χαρά. Ακόμα και μια συνηθισμένη, ασήμαντη δράση που γίνεται με απόλυτη ένταση φέρνει λάμψη στην ύπαρξή σας πληρότητα, βαθιά ικανοποίηση. Οτιδήποτε γίνεται με μισή καρδιά, όσο καλό κι αν είναι, θα φέρει δυστυχία.

Η δυστυχία δεν προέρχεται από τις πράξεις σας, ούτε η χαρά προέρχεται από τις πράξεις σας. Η χαρά έρχεται όταν είστε πλήρεις. Δεν έχει σημασία σε ποια δράση εμπλέκεστε, η δυστυχία έρχεται ως αποτέλεσμα όταν είστε αποσπασματικοί. Και όταν κανείς ζει μια μισή ζωή, δημιουργεί μια κόλαση για τον εαυτό του κάθε στιγμή – και αυτή η κόλαση γίνεται όλο και μεγαλύτερη.

Οι άνθρωποι ρωτούν: «Υπάρχει κάπου μια κόλαση, ή υπάρχει κάπου ένας παράδεισος;» – επειδή όλες οι θρησκείες μιλούν για την κόλαση και τον ουρανό σαν να είναι μέρος της γεωγραφίας του σύμπαντος. Δεν είναι γεωγραφικά φαινόμενα, βρίσκονται στην ψυχολογία σας. Όταν το μυαλό σας, όταν η καρδιά σας, όταν η ύπαρξή σας ωθείται προς δύο κατευθύνσεις ταυτόχρονα, δημιουργείτε την κόλαση. Και όταν είστε ένα σύνολο, μία μονάδα, μία οργανική ενότητα… σε αυτή την οργανική ενότητα, τα λουλούδια του ουρανού αρχίζουν να ανθίζουν. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να ανησυχούν για τις πράξεις τους: ποια πράξη είναι σωστή και ποια λανθασμένη; Τι είναι καλό και τι είναι κακό; Η δική μου αντίληψη είναι ότι το θέμα δεν είναι μια συγκεκριμένη πράξη, αλλά η ψυχολογία σας.

Όταν είστε πλήρεις, είναι καλό. Και όταν είστε διαιρεμένοι, είναι κακό. Διχασμένοι υποφέρετε. Ενωμένοι χορεύετε, τραγουδάτε, γιορτάζετε.