Που το σθένος σου χαλκεύει κι εξαγνίζει την ψυχή σου.
Γίνε άναξ
Του εσώτερου κόσμου, και ακολούθησε την συνείδησή σου
Τον αλάνθαστο αυτόν Θεό που ο καθείς φέρει εντός του.
Ελπίζεις τάχα πως εκείνοι που με πρόνοια θεϊκή
Κατευθύνουνε τις σφαίρες τις χρυσές, θα θελήσουν
ν' ανατρέψουνε για χάρη σου
Την παγκόσμια αρμονία; Εμπρός, σιωπηλά
ας παραδεχθούμε την οδύνη
Κι’ ο καθένας ας πασχίσει να ’ναι άνθρωπος ανδρείος
και το χρέος του να τελεί.
Μόνοι οι μακάριοι Θεοί γνωρίζουν αν η ψυχή μας
αθάνατη γεννήθηκε
Όμως ο δίκαιος άνθρωπος μετέχει εις το αιώνιο έργο τους
Για μίαν εφήμερη στιγμή, αφήνοντας σ' εκείνους
την μέριμνα όσων μέλλονται.
Χωρίς να τους ζητά καμμίαν ανταμοιβή αφού αυτός,
Για την δικαιοσύνη
Κάνει εκείνο που κανείς Θεός ποτέ δεν θα μπορούσε
Και προσφέρει ως θυσία την ζωή του
και τα δάκρυα της οδύνης.
(LOUIS MENARD)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου