Ποιος από τους δύο ήταν πιο κοντά στην αλήθεια;

Κάποτε ένας άνθρωπος έχασε τα λογικά του στην προσπάθειά του να αναλύσει σε βάθος την πράξη του ανοίγματος και του κλεισίματος μιας πόρτας. Βάλθηκε να συγκρίνει τα συμπεράσματα των συζητήσεων των ανθρώπων γι’ αυτή την κίνηση, που και στις δύο περιπτώσεις είναι απολύτως η ίδια, παρότι τα αποτελέσματα είναι τόσο διαφορετικά. Δίπλα στο κελί του ήταν ένας άλλος τρελός που πάσχιζε να μαντέψει αν το αυγό γέννησε την κότα ή η κότα το αυγό. Εκκινώντας ο ένας από την πόρτα του και ο άλλος από την κότα του, και οι δύο αναζητούσαν, χωρίς επιτυχία, μια απάντηση από τον Θεό.

Τρελός είναι ένας άνθρωπος που βλέπει μια άβυσσο και πέφτει μέσα. Ο επιστήμονας τον ακούει να πέφτει, παίρνει το μέτρο του, υπολογίζει την απόσταση, φτιάχνει μια σκάλα, κατεβαίνει, ύστερα ξανακατεβαίνει και, τρίβοντας τα χέρια του, λέει απευθυνόμενος προς την οικουμένη:

«Ετούτη η άβυσσος έχει βάθος χίλια οκτακόσια δύο πόδια, η θερμοκρασία στον πυθμένα της είναι κατά δύο βαθμούς μεγαλύτερη από τη θερμοκρασία της ατμόσφαιράς μας». Κι ύστερα επιστρέφει στην οικογενειακή του ζωή. Ο τρελός παραμένει στο κελί του. Κάποτε πεθαίνουν και οι δύο. Ποιος από τους δύο ήταν πιο κοντά στην αλήθεια, ο τρελός ή ο επιστήμονας. Ο Εμπεδοκλής είναι ο πρώτος επιστήμονας που συγκέντρωνε και τις δύο ιδιότητες.

Δεν υπάρχει ούτε μία κίνησή μας, ούτε μία πράξη μας που να μην είναι άβυσσος στην οποία ακόμα και ο πιο συνετός άνθρωπος θα κινδύνευε να χάσει τα λογικά του και που να μην προσφέρει στον επιστήμονα την ευκαιρία να πάρει το μέτρο του και να προσπαθήσει να μετρήσει το άπειρο. Το άπειρο υπάρχει και στο πιο μικρό χορταράκι.