Ένας από τους λόγους που την τρέμουμε όλοι τόσο πολύ είναι η πεποίθησή μας ότι αυτό υποδηλώνει ότι δεν ήμασταν αρκετά καλοί και ότι αν ήμασταν διαφορετικοί και πιο άξιοι ο άλλος άνθρωπος δε θα μας απέρριπτε. Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη λοιπόν, ο άνθρωπος που απορρίπτεται είναι πάντα ο λίγος και ο λάθος, ενώ αυτός που απορρίπτει είναι ανώτερος και σωστός.
Ισχύει όμως αυτό; Ο άνθρωπος που μας απορρίπτει είναι πάντα σωστός; Δεν υπάρχει δηλαδή περίπτωση να έχει κάνει λάθος εκτίμηση ή να με απορρίπτει εξαιτίας της δικής του κακίας, προκατάληψης, άγνοιας;
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο κόσμος μας έχει αρκετή παράνοια και πολλές φορές οι περισσότεροι καθοδηγούμαστε από λανθασμένες εκτιμήσεις ή από δικά μας πρόσκαιρα και κατώτερα συναισθήματα. Άρα, με βάση αυτή την αλήθεια, τότε πώς μπορείς να είσαι σίγουρος ότι ο άνθρωπος που σε απορρίπτει είναι πάντα σωστός και δίκαιος;
Η απόρριψη μας πληγώνει όταν τρέφουμε αισθήματα για τον άνθρωπο που μας αρνείται. Αν ο άνθρωπος που μας απέρριπτε μας ήταν αδιάφορος, δε θα μας ενδιέφερε καθόλου.
Ωστόσο, και πάλι δεν πρέπει να τη φοβόμαστε, διότι περιγράφει περισσότερο τα γούστα και το χαρακτήρα του άλλου, παρά τη δική μας αξία. Είναι σαν κάποιος να σου λέει ότι ακούει όλα τα είδη Μουσικής, εκτός από την κλασική. Θα συμπεράνεις περισσότερα για την αξία του συγκεκριμένου είδους μουσικής ή για τα γούστα και τις προτιμήσεις του;
Πρέπει να σταματήσεις να φοβάσαι την απόρριψη. Είναι δύσκολο και εμένα με έχει φοβίσει ( και με έχει πληγώσει κιόλας και μάλιστα πολύ όταν προήλθε από έναν άνθρωπο που αγαπούσα πολύ).
Αλλά αν το σκεφτείς πιο βαθιά και το φιλοσοφήσεις, τότε θα αντιληφθείς ότι εσύ έμαθες περισσότερα πράγματα για το χαρακτήρα του ανθρώπου που σε απέρριψε , παρά για σένα. Και θα αντιληφθείς τότε ότι μεγαλύτερος χαμένος ήταν ο άνθρωπος που σε είχε κοντά του και προτίμησε να σε αφήσει να φύγεις.
Μάθε να μην τη φοβάσαι, αλλά ακόμα και αυτή να την αγαπάς. Πολλές φορές μας ανοίγει πόρτες στη ζωή που δε θα μπορούσαμε να το φανταστούμε καν..
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου