Η ψυχή της απέραντη και η γη επίσης.
Ο κόσμος φοβισμένος μα κι αυτός ατέλειωτος.
Τα δέντρα καταπράσινα και η θάλασσα γαλάζια.
Προσγειωνόταν στα πιο απίθανα μέρη και μοίραζε αγάπη, τυφλή. Μόνο με τα μάτια της ψυχής.
Παντού ξένη και παράλληλα γνώριμη.
-Μα εσύ πως γίνεται να είσαι τόσο χαμένη;
-Μα εσύ πως γίνεται να μη σε μέλει κάτι;
-Μα εσύ που έχεις γεννηθεί;
-Κάπου μες στη γη μου είπαν, αν θες να κρατήσεις μυστικό κανείς δεν είναι μόνο από τη γη.
Εξωτικοί, άλλοι πιο φοβισμένοι, άλλοι πιο εξαρτημένοι άλλοι πιο αλλοπαρμένοι, θέλουμε να ζούμε όλοι με την καλύτερη προοπτική. Κι όταν κοιτάζουμε τα αστέρια να βλέπουμε μάτια, να βλέπουμε δύναμη, να βλέπουμε τη μέρα που πέρασε και αυτή που θα ‘ρθει αύριο.
Η κακή ψυχή θα φθείρει τη σελήνη και όταν θα βγούμε να την κοιτάξουμε όλοι, θα σπείρει ατέρμονη θλίψη.
Αν ανοίξεις το μαγικό κουτί θα βγει μια μουσική με χρυσόσκονη . Αν το κλείσεις θα είναι πάλι εκεί, αν το κρατήσεις μια ζωή θα είσαι πάντα ένα πολύτιμο κομμάτι αυτού του σύμπαντος που ανακυκλώνει ψυχές.
Ο στόχος σου να θυμάσαι πως είναι η μεγαλειώδη επίτευξη της καλύτερης σου έκδοσης, που τώρα ίσως να μην υπάρξει, όμως σου εγγυώμαι πως στα επόμενα χρόνια θα υπάρξει. Το αποτέλεσμα όχι, δεν το βλέπεις πάντα, φτάνει να το νιώθεις με τη ψυχή σου. Αυτό είναι το πιο τρελό.
Ζήσε ολοκληρωμένος, ψάξε να βρεις τι είσαι, όταν το βρεις το μαγικό κουτί θα σε συντροφεύει για πάντα. Ζήσε το δικό σου παραμύθι.
Τρέξε να συλλέξεις στιγμές, όταν δεν επιθυμείς πάρε το χρόνο σου και γίνε καλύτερος άνθρωπος. Μίλησε στα αστέρια μίλα στη σελήνη, αγκάλιασε τον ήλιο, μίλα στην θάλασσα και στον ουρανό. Ακούνε. Πρόσεχε γιατί ότι ζητήσεις θα το λάβεις.
Δεν ήρθαμε εδώ για μια ζωή κανονική. Μα για το παραμύθι που ούτε καν φαντάστηκε ένα μικρό παιδί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου