Πόσο μπορούμε να βοηθάμε όταν το μόνο που παίρνουμε είναι αχαριστία;

Υπάρχουν άνθρωποι με αγνή ψυχή που θεωρούν υποχρέωση να απλώσουν ένα χέρι βοηθείας στο συνάνθρωπό τους. Δεν ζητούν κάτι ως αντάλλαγμα, το χαμόγελο που αποτυπώνεται στο πρόσωπό του ατόμου που ευεργέτησαν είναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσαν να λάβουν.

«Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος», είχε πει ο αρχαίος μας ποιητής Καλλίμαχος. Στον Θουκυδίδη ανήκει η φράση «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος». Έχετε αναρωτηθεί γιατί συμβαίνει αυτό; Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος που ευεργετήθηκε όχι μόνο να μην αναγνωρίζει την μεγαλοψυχία του ευεργέτη του αλλά πολλές φορές να επιθυμεί το κακό του;

Η αχαριστία κατά την άποψή μου είναι μια ψυχική νόσος καθώς και ένα από τα μεγαλύτερα αμαρτήματα του ανθρώπινου είδους. Πολλές φορές ο αχάριστος θεωρεί υποχρέωση του ευεργέτη του να του συμπαραστέκεται και να είναι δίπλα του σε ότι κι αν του συμβεί. Αυτά τα άτομα διακατέχονται από ζηλοφθονία. Ζηλεύουν τον ευεργέτη τους που τους βοήθησε σε μια δύσκολη κατάσταση.

Θεωρούν ότι η ζωή του είναι στρωμένη με ροδοπέταλα για να έχει την διάθεση να βοηθάει τους άλλους. Αυτό τους δημιουργεί μια ανταγωνιστική συμπεριφορά, ένα μίσος που ριζώνει στην ψυχή.

«Γιατί εγώ να βιώσω αυτή την κατάσταση και όχι εκείνος», σκέφτονται. Ειδικά όταν η βοήθεια που προσφέρει ο ευεργέτης είναι οικονομική, ο αχάριστος αισθάνεται σαν λιοντάρι που είναι κλεισμένο σε κλουβί και επιθυμεί να κατασπαράξει όποιον τον βλέπει σε εκείνο τον κλειστό χώρο με τα σιδερένια κάγκελα. Επιθυμούν την ζωή του άλλου που υποθέτουν ότι για να βοηθούν, είναι απαλλαγμένη από προβλήματα. Προβλήματα όμως όλοι οι άνθρωποι έχουν. Απλά κάποιοι, το χαμόγελο που φορούν σε ότι κι αν τους συμβαίνει, αποτελεί τρόπο ζωής.

Οι αχάριστοι άνθρωποι είναι κενοί, άδειοι, άξιοι λύπησης.

Θα πρέπει να βοηθάμε τον συνάνθρωπο μας με κίνδυνο να συντρίψουμε την ψυχή μας όταν λάβουμε αχαριστία;

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και είναι άδικο να μην βοηθηθούν άνθρωποι που ξέρουν να εκτιμούν, να αγαπούν, να νοιάζονται. Ένας τρόπος να αναγνωρίσετε τον αχάριστο από τον άνθρωπο που ξέρει να εκτιμά είναι ότι ο αχάριστος όταν λάβει βοήθεια από εσάς, θα εξακολουθεί να ζητά. Δεν θα αρκεστεί σε μια μόνο φορά αλλά από την στιγμή που θα εντοπίσει την πηγή με το μαγικό νερό, δεν θα ικανοποιηθεί έως ότου την στερέψει ,αφήνοντας την στεγνή.

Ένας ακόμη τρόπος να καταλάβετε τον αχάριστο είναι από τον τρόπο τον οποίο σας κοιτάζει. Το βλέμμα αντικατοπτρίζει όσα η καρδιά έχει καλά κρυμμένα. Τέλος, εμπιστευτείτε το ένστικτό σας. Όσο κι αν τα λόγια του ατόμου που έχετε απέναντί σας, προσπαθούν να σας πείσουν για το αντίθετο, το ένστικτό μας δεν κάνει σχεδόν ποτέ λάθος.