Άνθρωποι υπάρχουν πολλοί γύρω σου. Κάποιους, τους ονομάζεις φίλους. Κάποιους άλλους, οικογένεια. Κάποια στιγμή, στη ζωή όλων, έρχεται αυτή η πικρή αίσθηση της απογοήτευσης. Δεν έχει σημασία από ποιον, ή από το πότε θα έρθει.Να θεωρείς όμως πολύ τυχερό τον εαυτό σου αν έχεις γνωρίσει άτομα που δεν σε έχουν απογοητεύσει, και να τα αγαπάς πολύ, πάρα πολύ κι αληθινά!
Οι περισσότεροι από εμάς, κάποτε κάνουμε λάθη. Κι ίσως να το καταλαβαίνουμε, ίσως πάλι και όχι! Κάπως έτσι, απογοητεύουμε και μας απογοητεύουν. Τι πειράζει όμως; Δεν είναι κακό. Μην σταματήσεις στιγμή να πιστεύεις στον άνθρωπο λόγω της απογοήτευσης.
Λάθη θα υπάρχουν πάντοτε. Είναι ανθρώπινα. Η ουσία είναι να υπάρχει αγάπη… Να ψάχνεις πάντα το καλό. Να μην κουράζεσαι να κοιτάζεις γι’ αυτό.
Στον κόσμο υπάρχει πάντα καλοσύνη, χαρά και αγαλλίαση. Αρκεί να μην τα παρατάς.
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να απογοητευτεί, μα μην αποθαρρυνθείς.
Και το κυριότερο; Εγώ λέω πάντα: “Να μιλάς. Να συζητάς”. Κι ας απογοητεύτηκες! Μην σταματήσεις να πιστεύεις στην ανθρωπιά επειδή υπήρξαν στιγμές αδύναμες. Άσε τον θυμό να περάσει, δώσε χρόνο στον εαυτό σου να δεχτεί την απογοήτευση, κι ύστερα βρες τη δύναμη να συζητήσεις.
Κοίταξε γύρω σου… Τόσοι άνθρωποι. Όλοι θα κάνουν κάποιο λάθος. Καλώς ή κακώς, είναι πολύ λίγοι αυτοί που δεν θα κάνουν κάτι που δεν θα φαίνεται σωστό σε εσένα. Δεν πειράζει. Είναι ανθρώπινο. Κι όπως εσύ θα ήθελες να σε συγχωρέσουν, να συγχωρείς.
Πίστεψε το, υπάρχει μαγεία σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο… Κι αν δεν την βλέπεις, γίνε εσύ αυτή η μαγεία. Να είσαι γεμάτος καλοσύνη όπου και όπως μπορείς! Είναι πάντα αρκετό. Που ξέρεις; Ίσως άθελά σου και χωρίς να το γνωρίζεις, να γίνεις η ελπίδα κάποιος να πιστέψει (ξανά) στον άνθρωπο…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου